Οι Locust Leaves είναι ένα πειραματικό extreme metal σχήμα που με το “A Subtler Kind Of Light”, μας παρουσιάζει μια αξιόλογη δουλειά στο χώρο του πολυσχιδούς όσο και ακραίου progressive metal.
Ο συνθετικός πυρήνας αυτού του σχήματος είναι ο τραγουδιστής Nick K. και ο υπεύθυνος του συνόλου της μουσικής πολυοργανίστας Helm, οι οποίοι πλαισιώνονται από guests μουσικούς που ανέλαβαν τα υπόλοιπα όργανα.
Η συνθετική βάση είναι μια ανέλπιστη επιμειξία των Watchtower (και ονομάτων που είναι συνυφασμένα με την έννοια progressive metal) με το θεατρικοπρεπές πνεύμα των Arcturus και πολλές αισθητικές προσεγγίσεις σε σχήματα του θηριώδους intellectual death metal όπως οι Coroner και οι Atheist, με διάσπαρτες speed thrash παρεμβολές οι οποίες προσδίδουν ενδιαφέρον στο όντως πολύ καλό υλικό.
Μέσα στις μεγάλης διάρκειας συνθέσεις δίνεται η δυνατότητα στους μουσικούς να απλώσουν τις καλές ιδέες τους χωρίς περιορισμούς. Τεχνικότατη riffολογία από τον Ayloss (επίσης στους Spectral Lore), με μουσικές φράσεις που κινούνται με άνεση από αμιγή doom / death / black θέματα σε πλήρως progressive ύδατα και heavy metal αισθητική στα πολύ καλά solos του, ενώ μου έκανε εντύπωση η τρομερή απόδοση από τον Vorskaath των Zemial στα drums. Ο δε Nick K, είναι πολύ καλός τραγουδιστής, έχοντας μια ευρύτατη εκφραστική γκάμα. Παραπέμπει στον Simen Hestnaes των Arcturus αλλά η χροιά του είναι αυθεντική και ηχεί δυναμικός και παθιασμένος.
Τα τέσσερα κομμάτια που αποτελούν το “A Subtler Kind Of Light” μου άρεσαν. Είναι μια μουσική πρόταση κάθε άλλο παρά συνηθισμένη και συνθετικά μπορεί κανείς να διακρίνει τον πλούτο τον ιδεών. Δεν είναι μουσική που θα ψυχαγωγηθείς, απεναντίας πρέπει οι κεραίες σου να είναι πλήρως εν λειτουργία για να αφομοιώσεις το υλικό, κάτι που ακρόαση στην ακρόαση θα σου προσφέρει συναισθηματικά ανταλλάγματα όλο και περισσότερα.
Η κύρια παρατήρηση μου εστιάζεται στο πως παρουσιάζεται το υλικό του album. Με βάση την ηχητική παρουσίαση του album, οι Locust Leaves θα πρέπει να τεθούν στο underground, η παραγωγή είναι ανάλογη ενός καλού demo. Αν όμως η μπάντα θέλει να πλησιάσει ευρύτερο ακροατήριο θεωρώ ότι θα πρέπει να βελτιώσει τον ήχο της, με την έννοια ότι οι ατμόσφαιρες που επιδιώκουν χρειάζονται έναν πιο πλουραλιστικό ηχητικό ορίζοντα (κι επισημαίνω ότι αυτή είναι προσωπική αντίληψη που σχηματίστηκε με το πέρας των ακροάσεων. Δεν είμαι εναντίον της “βρωμιάς”, αυτό που κυρίως με ενδιαφέρει είναι η συνθετική οπτική μιας δουλειάς – ένας τομέας στον οποίο δεν έχω απολύτως κανένα παράπονο από τους Locust Leaves, υπάρχει συνθετική ευφυΐα και αυτό ακούγεται έκδηλα – αλλά η άποψη για βελτίωση του ήχου αφορά έναν αυθαίρετο μέσο όρο αυτιών και σε σύγκριση με ανάλογες δουλειές οι διαφορές είναι ολοφάνερες, χωρίς να παραβλέπονται παράμετροι όπως το budget μιας παραγωγής, στο Ελλάντα ζούμε, μην ξεχνιόμαστε).
Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο, οι Locust Leaves είναι ένα καλό σχήμα, το “A Subtler Kind Of Light” είναι αξιοπρεπέστατο album για το είδος του, τουλάχιστον ως προς την αυθεντικότητα και το ενδιαφέρον που αποσπά ο ακροατής και διορθώνοντας τις τεχνικές αδυναμίες θεωρώ ότι αυτό το ντουέτο θα επανεμφανιστεί πολύ γρήγορα στα μουσικά δρώμενα. Και πιθανολογώ ότι θα πάρουν σώβρακα με έναν αντάξιο ήχο από πίσω τους. Το εύχομαι από καρδίας.
https://i-voidhangerrecords.bandcamp.com/album/a-subtler-kind-of-light