Νομίζω πως δεν υπάρχει οπαδός των Candlemass που δεν έχει λατρέψει το “Nightfall”, αυτόν τον επικό δίσκο του 1987.
Ειδικά όταν γνωρίζεις ότι η βραδιά στην οποία θα παρευρεθείς, θα είναι αφιερωμένη σε αυτόν, δεν μπορείς παρά να είσαι πανευτυχής για το flash back που θα βιώσεις, σε μια εποχή σταθμό στη μουσική των Σουηδών μουσικών.
Η ώρα είναι 20:30 κι ένα πολύ ταιριαστό support ανοίγει τη βραδιά στο Piraeus 117 Academy. Ο λόγος για τους Sorrows Path, οι οποίοι από την αρχή γέμισαν το χώρο με το δυναμικό τους ήχο και τη θετική τους ενέργεια. Τεχνικοί και πιστοί στο είδος της μουσικής που πρεσβεύουν, μας χάρισαν κάτι λιγότερο από μια ώρα με doom metal.
Τα φωνητικά, αλλά και οι παρουσίες όλων τους ήταν πραγματικά αξιοπρεπέστατες με μεγάλη άνεση στην σκηνική τους παρουσία και φοβερό δέσιμο μεταξύ τους. Ενδιαφέροντα “κοψίματα” στον ήχο με τα πιατίνια να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, όπως όμως και όλο το set, αφού τα χέρια και τα πόδια του ντράμερ είχαν πάρει φωτιά!
Η ώρα όμως πλησιάζει για τους αγαπημένους μας doomsters κι έχοντάς τους απολαύσει στο παρελθόν με τη θεατρική φωνή και καλογερική παρουσία του Messiah Marcolin, δεν μπορώ να κρύψω τη περιέργεια/ επιφυλακτικότητά μου απέναντι στο Mats Levén.
Το ρολόι δείχνει 21:30 και μπροστά σε ένα πιστό κοινό οι Candlemass κάνουν την εμφάνισή τους. Με μεγάλη ακρίβεια στη σειρά των κομματιών, ακούσαμε όλο το “Nightfall”, με τον Levén να ερμηνεύει πραγματικά άρτια τα κομμάτια του άλμπουμ συνοδεύοντας το συγκρότημα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με τη διαφορά ότι αυτό που αντικρίζαμε ήταν μεν τρομερό αλλά δεν ήταν 100% Candlemass, όχι αυτό που έχουμε στο μυαλό μας όσοι τους έχουμε ζήσει στο παρελθόν τουλάχιστον.
Παρόλα αυτά όταν παρουσίες γεμάτες μουσική εμπειρία εκτελούν με τόσο επαγγελματισμό και ψυχή τη μουσική τους κληρονομιά, τα σαγόνια φτάνουν στο πάτωμα κι η ανατριχίλα μας ως το ταβάνι.
Κι επειδή δε θέλω σε καμία περίπτωση να αδικήσω το Levén με τη παραπάνω σημείωσή μου, έχω απλώς να προσθέσω ότι πρόκειται για έναν τρομερό ερμηνευτή με φοβερή ενέργεια επί σκηνής που τη μεταδίδει με όλο του το είναι στο κοινό. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ξεσήκωσε τους πιστούς οπαδούς του συγκροτήματος και κέρδισε πολλούς από τους νέους.
Η στιβαρή παρουσία του Jörgen Sandström στο μπάσο μαζί με το γεμάτο ήχο των ντραμς του Jan Lindh διαπερνούσαν το αναπνευστικό μας σύστημα κάνοντάς μας να νοιώθουμε το μουσικό τράνταγμα που δημιουργούσαν μέχρι το θώρακα… ή φταίει απλά που κάθομαι πάντα δίπλα στο ηχείο.
Στα “At The Gallows End” και “Samarithan” τα κιθαριστικά riff των Lars Johansson και Mats Björkman διαπέρασαν τα αυτιά μας και καθήλωσαν τα μάτια μας στα χέρια τους που πήραν φωτιά!
Όλη η βραδιά ήταν αναμφισβήτητα μια έμμεση επίσκεψη στο παρελθόν, αφού η μπάντα εκτός του “Nightfall”, εμπλούτισε το ρεπερτόριό της με αγαπημένους ύμνους που δε ξεπερνούσαν χρονολογικά το 1989. Έτσι, είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε στο encore και σε ανατριχιαστική εκτέλεση κομμάτια όπως τα “Mirror Mirror”, “Dark Reflections” και “Solitude” με το κοινό πραγματικά να τους αποθεώνει συμμετέχοντας έτσι σε αυτό το μουσικό ταξίδι.
Πραγματικά ένα μεγάλο ευχαριστώ για αυτό το μελωδικό μάθημα που λάβαμε για άλλη μία φορά από τους Candlemass στο επετειακό show που μας πρόσφεραν για την συμπλήρωση των 30 χρόνων της δισκογραφίας τους. Μια μπάντα με φοβερή ιστορία πίσω της που σε κάθε τους εμφάνιση επιβεβαιώνουν το λόγο για τον οποίον καταφέρνουν και είναι τόσο αγαπητοί στο κόσμο.
Candlemass setlist
Gothic Stone
Well Of Souls
Codex Gigas
At The Gallows End
Samarithan
Dark Are The Veils Of Death
Mourners Lament
Bewitched
Black Candles
Mirror Mirror
Dark Reflections
Cry From The Crypt
Crystal Ball
Solitude
photos: Αποστόλης Καλλιακμάνης
599 
