Οι Tangent Plane αποτελούν ακόμη ένα από τα πολλά παράγωγα της επανάστασης και εξάπλωσης του “προοδευτικού” ήχου που συντελέστηκε τα τελευταία χρόνια. Γεννήθηκαν το 2007 στη Γερμανία και αποτελούν το πνευματικό τέκνο του πληκτρά και βασικού συνθέτη τους, Ralph Swan.
Στις αρχές του 2008 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους “Among Grey Masks” ενώ λίγο αργότερα, έμελλε να οριστικοποιηθεί και το line up της μπάντας παίρνοντας τη σημερινή του μορφή. Τον Ralph Swan στα πλήκτρα πλαισιώνουν πλέον οι -επίσης Γερμανικής καταγωγής- Jan Michaelis (φωνητικά) και Dennis Hoffmann (drums) ενώ στην κιθάρα είναι ο Ιταλός Piero Pellegrino και στο μπάσο ο “δικός μας” Κώστας Κοντός. Ιδού λοιπόν, σκέφτηκα, μια καλή ευκαιρία να αντλήσει κανείς έξτρα ενδιαφέρον από μια νέα progressive power metal κυκλοφορία. Δυστυχώς όμως οι ελπίδες μου σύντομα αποδείχθηκαν φρούδες…
Το “Project Elimi” αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας που σκοπεύει να ολοκληρώσει η μπάντα στο άμεσο μέλλον. Ταυτόχρονα η 7Hard, στην οποία ανήκουν, φρόντισε να διαφημίσει το συνολικό χρόνο του άλμπουμ (8 κομμάτια με πάνω από 76’ διάρκειας) ως value for money(!) και το ότι της μίξης και του mastering επιλήφθηκαν οι καταξιωμένοι στο χώρο C. Schmid και R.D. Liapakis (Mystic Prophecy, Suicidal Angels, Orden Ogan, Eldritch, κ.λ.π.). Η μπάντα επιχειρεί να κινηθεί στα πλαίσια του power progressive όπως αντιπροσωπεύεται αυτό σήμερα από πλειάδα συγκροτημάτων του χώρου ενώ παράλληλα συναντά κανείς και κάποιες αδρές αναφορές στους Fates Warning και τους Psychotic Waltz. Από τις πρώτες κιόλας όμως στιγμές ακρόασης θα προκαταληφθεί κανείς αρνητικά απέναντι στους Tangent Plane για μια σειρά από επιμέρους λόγους. Καταρχήν, οι κιθάρες βρίσκονται αρκετά “πίσω” ενώ αδυνατούν να δώσουν αυτό το κάτι παραπάνω ενορχηστρωτικά, κάτι που βεβαίως δεν αποτελεί αναγκαστικά μόνο θέμα παραγωγής ή μίξης. Παράλληλα, τα τύμπανα σε αρκετά σημεία ακούγονται “ρηχά” ή “θαμμένα”. Τα ότι έχουμε δε, 8 τραγούδια, με συνολική διάρκεια που ξεπερνά τη μία ώρα και ένα τέταρτο, δεν μπορεί κατά τη γνώμη μου, να αποτελεί προτέρημα αφού την ίδια στιγμή δεν υπάρχει κάποια συνοχή, κάποιο αναπτυσσόμενο θέμα στις συνθέσεις. Συνεχείς εναλλαγές ρυθμού ακόμη και αδόκιμες ενώ δύσκολα -όσο και αν ψάξει κανείς- θα ανασύρει κάποιες μελωδικές γραμμές είτε στην ενορχήστρωση εν γένει είτε στις φωνές. Εξαίρεση αποτελεί ίσως το “Borrow Me Your Dullness” όπου μπορεί κανείς να βρει κατά τη σχεδόν 10λεπτη διάρκειά του, κάποια μεμονωμένα σημεία με ένα ενδιαφέρον. Άντε και στο “One With The Lies” που είναι ίσως ό, τι πιο μελωδικό και “μουσικό” υπάρχει στο δίσκο… Το χειρότερο απ’ όλα όμως με τους Tangent Plane είναι ο ανεκδιήγητος τραγουδιστής τους! Ειλικρινά έχω αρκετό καιρό να ακούσω χειρότερα φωνητικά σε ένα κατά τεκμήριο απαιτητικό είδος όπως αυτό. Ο Jan Michaelis καταφέρνει πραγματικά να γκρεμίσει ότι ελάχιστο χτίζει η υπόλοιπη μπάντα με πολύ κόπο. Εκτός του ότι η φωνή του ως χροιά κρίνεται άχρωμη και άγευστη (σε σημεία μου θύμισε μια κάκιστη εκδοχή του Tobias Sammet), αντί να μείνει στα εντελώς απαραίτητα, καταφεύγει σε ακρότητες όπως κακαίσθητα γυρίσματα, υπερβολικό vibrato ή αχρείαστο falsetto ενώ αλλού ακούς μέχρι και glissanto (!) προφανώς λόγω φωνητικής αστάθειας. Από τη μετριότατη παραγωγή επιβιώνουν μόνο τα πλήκτρα, τα οποία σημειωτέον έχουν να επιδείξουν κάποια καλά χαρακτηριστικά και δείχνουν να έχουν μία ταυτότητα εν αντιθέσει με αυτά καθαυτά τα τραγούδια του δίσκου που είναι αδιάφορα και “άδεια” χωρίς να αντέχουν περαιτέρω κριτικής. Αυτό ίσως να εξηγείται και από το γεγονός ότι η όποια συνθετική γραμμή/δομή στο album δόθηκε από τον Swan.
Είναι προφανές ότι οι Tangent Plane δεν πρόκειται να απασχολήσουν ιδιαίτερα το progressive γίγνεσθαι, τουλάχιστον για την ώρα. Διαβάζω δεξιά και αριστερά πως διαθέτουν ταλέντο χωρίς όμως δυστυχώς να μπορώ να επιβεβαιώσω κάτι τέτοιο ο ίδιος και να συστρατευτώ με μια τέτοια άποψη. Χρειάζεται κατά τη γνώμη μου, να κυλίσει πολύ νερό στ’ αυλάκι για να καταστούν ικανοί ώστε να ανταγωνιστούν μπάντες του χώρου και του επιπέδου αυτού. Μέχρι τότε θα μείνουμε μακριά τους. Έχουμε άλλωστε πολύ καλύτερες επιλογές για να ξοδέψουμε χρήματα.
466