Οι melodic hard rockers Eclipse έχουν καταφέρει να κρατήσουν μια σταθερή ποιοτική γραμμή από την αρχή της καριέρας τους.
Σε κάθε δισκογραφικό τους βήμα, δίχως να ενθουσιάζουν, καταφέρνουν να διατηρούν το ενδιαφέρον των οπαδών τους κι αυτό είναι σημαντικό.
Στο “Monumentum” η συνταγή δεν αλλάζει, με το συγκρότημα από τη Σουηδία να παρουσιάζει έντεκα συνθέσεις που με το ένα πόδι πατάνε στα τέλη των ‘80s και με το άλλο στην αναγεννημένη μελωδική rock σκηνή των late ‘00s. Συνεχόμενα sing-a-long και διάχυτη συναυλιακή διάθεση, δίχως cheesy ερωτικές νόρμες κι εύκολες λύσεις. Και ναι μεν το αποτέλεσμα είναι κάργα αναμενόμενο, αλλά συνάμα αψεγάδιαστο και σίγουρα απόλυτα θελκτικό για τους φίλους του εν λόγω ήχου.
Το album συνεχίζει την, τρόπον τινά, πιο heavy ρότα που απέκτησαν οι Eclipse από το “Bleed & Scream” και μετά, ενώ δείχνει ως το επόμενο λογικό βήμα ύστερα το πετυχημένο “Armageddonize”, με το συγκρότημα να μπορεί άνετα να περηφανεύεται στους ανάλογους μουσικούς κύκλους για την ευκολία του στο να παράγει δουλειές που δύσκολα θα βρεις κάτι αρνητικό να προσάψεις.
Κατ’ εμέ, οι Eclipse δικαίως έχουν εδραιωθεί στις συνειδήσεις των fan της melodic rock σκηνής, αλλά παράλληλα έχουν να διαβούν δύσβατο δρόμο μπροστά τους, μιας και ύστερα κι από το “Monumentum”, οφείλουν να ανακατέψουν εκ νέου την τράπουλα και να μην επαναπαυτούν στο καλό σερί των τελευταίων χρόνων.
Από εκεί και πέρα, άπαξ και δηλώνεις λάτρης του μοντέρνου hard rock, το νέο πόνημα του Erik Martensson και της παρέας του αποτελεί εγγύηση για τη δισκοθήκη σου.
735 
