Βρετανοί πιτσιρικάδες με metalcore βάσεις, hardcore επιρροές και διάσπαρτα trance (έτσι τα λένε αυτοί, αλλά μη φανταστείτε κανένα τρελό “πίου πίου”) περάσματα, με φωνητικά που από τη μια είναι brutal, από την άλλη screamo και από την παράλλη εντελώς alternative και καθαρά.
Βγάζω το καπέλο στην φρεσκάδα που βγάζουν ορισμένες συνθέσεις, στη σπιρτάδα που δίνει η χρήση της ηλεκτρονικής μουσικής (η οποία δεν εμφανίζεται σε όλο το δίσκο, οπότε δεν κουράζει), στην πάρα πολύ καλή παραγωγή και φυσικά στις μελωδικές γραμμές των συνθέσεων που είναι επί των πλείστων εξαιρετικές. Παρόλα αυτά, το ξαναβάζω, όταν ακούω αναμασημένες ιδέες, κουραστικά downbeats και άνευ λόγου προσπάθεια να ακουστούν πιο “κακοί” από ότι είναι. Τα θετικά πάντως υπερτερούν στο “Reckless & Relentless”, αλλά αυτή τη μόδα του να ιδρώνουν κάποιοι για να το παίξουν σκληροί, ενώ στην τελική δε χρειάζεται, ομολογώ πως δε μπορώ να την καταλάβω. Τέλος πάντων, γούστο τους και καπέλο τους (νάτο πάλι!). Το επίσημο single “Morte et Dabo” όπως και τα “Breathless” και “Someone, Somewhere” που (όλως τυχαίως) είχαν διαρρεύσει εδώ και καιρό στο internet, είναι όντως αντιπροσωπευτικά παραδείγματα για το τι θα ακούσετε από τους Asking Alexandria. Προσωπικά αγαπημένα τα “Dear Insanity”, “Reckless and Relentless” και “Another Bottle Down”. Ωραία, φρέσκια πρόταση. Looks promising, που λένε και οι Εγγλέζοι…
674 
