IMPERIA: “Secret Passion”

Αλήθεια πόσο αποτελεσματική και γόνιμη μπορεί να είναι η σύζευξη διαφορετικών κόσμων στη ζωή και στην καθημερινότητά μας; Στην τέχνη πάντως και δη στη μουσική, ευτυχώς όλα γίνονται. Τρανό παράδειγμα για του λόγου το αληθές, αποτελούν οι Imperia.

Καταγόμενοι από 4 διαφορετικές χώρες (Νορβηγία, Φιλανδία, Γερμανία, Βέλγιο), καταφέρνουν να βάλουν στην άκρη την όποια διαφορετικότητά τους και να μας προσφέρουν ένα όμορφο μουσικό ταξίδι στα παραμύθια και σε χρόνους μακρινούς. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.

Ανήκοντας στην κατηγορία των συγκροτημάτων που χαρακτηρίζονται ως female fronted, η πολυσύνθετη Helena Iren Michaelsen (Angel, ex-Trail Of Tears) ηγείται των υπολοίπων και χαρακτηρίζει με την όμορφη, πολυσυλλεκτική και ιδιαίτερη φωνή της τη μουσική της μπάντας συνολικά. Θεωρείται μια από τις κορυφαίες τραγουδίστριες στο χώρο αλλά και από τις πλέον αναγνωρίσιμες μουσικές προσωπικότητες στην ιδιαίτερη πατρίδα της τη Νορβηγία έχοντας την ευελιξία να ταλαντεύεται με ιδιαίτερη άνεση ανάμεσα σε διάφορα φωνητικά στυλ και να ενσωματώνει ποικίλα χαρακτηριστικά και επιρροές με επιτυχία. Σαν μπάντα έχουν χτίσει με ιδιαίτερα γοργούς ρυθμούς το όνομά τους τα τελευταία χρόνια, καταγράφοντας στο ενεργητικό τους εμφανίσεις σε ευρωπαϊκά φεστιβάλ όπως τα Battle Of Metal, Magic Circle Festival (Γερμανία) και Tuska Festival (Φιλανδία).   Αν δε, ήθελε κάποιος να προσδιορίσει το ακριβές μουσικό στίγμα των Imperia, θα διαπίστωνε πως αυτό αποτελείται από πολλά διαφορετικά επιμέρους μουσικά είδη, τα οποία συμπλέκονται και  δημιουργούν ένα όμορφο αμάλγαμα που μπορεί να βρει απήχηση σε αρκετά και διαφορετικά ακροατήρια. Παρασυρόμενος λοιπόν κανείς στη μουσική της Helena και της παρέας της, θα περιπλανηθεί σε epic goth metal μονοπάτια, συμφωνικές, ατμοσφαιρικές, ελεγειακές ενορχηστρώσεις, power metal ξεσπάσματα, μεσαιωνικά παραμυθένια νανουρίσματα έως και  πιο classic true/heavy διαδρομές. Το Secret Passion αποτελεί την 3η δισκογραφική δουλειά της μπάντας και σηματοδοτεί την επιστροφή της στα μουσικά δρώμενα ύστερα από 4 ολόκληρα χρόνια απουσίας (η προηγούμενή τους δουλειά ήταν το “Queen Of Light” to 2007).

Στα 55 περίπου λεπτά διάρκειας του album, η καλοζυγισμένη παραγωγή αφήνει τα κομμάτια να επιδρούν άμεσα στον ακροατή χωρίς να είναι “γυάλινη”, “εύθραυστη” ή απόμακρη. Τα riffs στις κιθάρες είναι ψηλά στη μίξη ενώ το rhythm section (μπάσο και τύμπανα) δηλώνει βροντερά το παρόν χωρίς να υφέρπει στο παρασκήνιο ως κομπάρσος. Αυτό βοηθά στο να προσεγγίσει η μπάντα και πιο κλασσικούς metal οπαδούς χωρίς να υψώνει τοίχος απαγορευτικό και συγκεκριμένο όπως κάνουν άλλες αυτού του χώρου που επιδιώκουν να προβάλλουν πρωτίστως τον συμφωνικό και οπερετικό τους χαρακτήρα. Oι Imperia θέλουν να είναι ΚΑΙ heavy metal γκρουπ και το δείχνουν σε κάθε ευκαιρία. Το εναρκτήριο κομμάτι Touch Of Your Hand μας εισάγει δυναμικά στο δίσκο με επιβλητικές κιθάρες και ένα electro pop υπόβαθρο που παραπέμπει σε Theatre  Of  Tragedy ενώ το πιασάρικο ρεφραίν του θα θυμίσει σε κάποιους Nightwish. To ομώνυμο Secret Passion που ακολουθεί, έχει μια folk  αναγεννησιακή εισαγωγή στο ύφος των Blackmore’s Night και στη συνέχεια ακροβατεί ανάμεσα στα ακουστικά τερτίπια της Helena και στην πομπώδη συμφωνική ενορχήστρωση του chorus. Πραγματικά ένα από τα δυνατά χαρτιά του album με ευφάνταστη ενορχήστρωση και ονειρικό bridge που σε ταξιδεύει. Στο Fragile γίνονται αμέσως αντιληπτά κάποια ατμοσφαιρικά ethnic περάσματα ενώ η επιτηδευμένα “σπασμένη” φωνή της Helena καταφέρνει να περάσει με έξοχη θεατρικότητα το εύθραυστο στοιχείο που πραγματεύεται το κομμάτι, για να έρθει η συμφωνική κορύφωση στο ρεφραίν και η “κάθαρση” με το μαγευτικό κιθαριστικό θέμα του Jan Örkki Yrlund. Το επόμενο κομμάτι ονόματι Out Of Sight θα αποτελέσει σίγουρα τη συναυλιακή γραμμή πυρός της μπάντας αφού όντας δυναμικό και με τραγουδήσιμο ρεφραίν, η μελωδική γραμμή των πλήκτρων δίνει το έναυσμα για μια άκρως “εμπορική” και “ραδιοφωνική”  εξέλιξη, που θα κάνει πολλούς να το σιγοτραγουδούν για καιρό. Το αργόσυρτο και με τη συνοδεία τσέλο Let Down έρχεται να μας “ρίξει” όπως μαρτυρά και ο τίτλος του ενώ το “Violence” αποτελεί ένα τυπικό συμφωνικό power metal δημιούργημα με δομή που διαπνέεται από αρκετά progressive περάσματα που το καθιστούν αρκετά ενδιαφέρον. Στο ίδιο κλίμα κινείται και το επόμενο Like Rain αλλά με σαφώς πιο gothic διάθεση και μια γεύση από Sisters Of Mercy. To Suicide με πλούσια και ευφάνταστη ενορχήστρωση αποτελεί ένα από τα highlights του album.  H κυρία Helena Michaelsen ξεδιπλώνει το άπλετο ταλέντο της ακόμη μια φορά, με μιας απίστευτης θεατρικότητας ερμηνεία, που κυμαίνεται από τα “διαστροφικά” και παρανοϊκά (Suicide γαρ…) φωνητικά των κουπλέ μέχρι τις συμφωνικές soprano κορώνες και εξάρσεις των chorus που έχουν έντονη κλασσική οπερετική χροιά. Το επόμενο τιτλοφορείται Hold On και ανήκει μάλλον στην κατηγορία των λεγόμενων power ballads. Σε αυτό, εκτός από τον αντιπροσωπευτικό για το είδος του τίτλο, συνδράμουν ο συναισθηματικός στίχος, η μελωδική διακύμανση στο ρεφραίν και η ερωτοτροπούσα κιθαριστική προσέγγιση κατά την έναρξη. Ακολούθως, το Greed παραπέμπει ευθέως σε Sirenia και η ενορχήστρωση του, ειδικά στα συμφωνικά “synth” τμήματα, είναι εντυπωσιακή- έργο του Oliver Philipps των progsters Everon, που έχει guest εμφάνιση στο δίσκο. Βαδίζοντας προς το τέλος, ένα προσωπικό highlight αποτελεί το Missing It Allόπου τα αιθέρια, ατμοσφαιρικά και μελωδικά φωνητικά της Νορβηγής αοιδού (I fly like the butterfly, I am to find my place…) συναντούν το κοφτερό παίξιμο στις κιθάρες και τις πομπώδεις ενορχηστρωτικές εξάρσεις. To album κλείνει με το πανέμορφο ντουέτο της Helena με τον Oliver Philipps, My Sleeping Angel, όπου με τη συνοδεία πιάνο και μια εξαιρετικά ρομαντική και νοσταλγική διάθεση, ξεδιπλώνεται ένας ιδιότυπος, συναισθηματικά φορτισμένος διάλογος μεταξύ τους. Πολύ όμορφο κομμάτι και σίγουρα ό, τι ιδανικότερο για κλείσιμο. Πρέπει να σημειώσω πως η “strictly limited digipak edition” που έχω στα χέρια μου, έρχεται με ένα επιπλέον 13ο bonus track με τίτλο Mistress που αποτελεί, για μένα προσωπικά, ένα μάλλον αδιάφορο electro-gothic άκουσμα με οφθαλμοφανή σημεία αναφοράς στους Theatre Of Tragedy και κάποια σεξιστική διάθεση

Συνοψίζοντας, το “Secret Passion” είναι ένα συνολικά πολύ καλό album που θα βρει οπαδούς και εκτός του συμφωνικού gothic metal. Στο όλο θετικό κλίμα που αποπνέει το album, συνδράμει και το πανέμορφο εξώφυλλο του Jan Yrlund (Stratovarius, Sirenia, Impaled Nazarene κ.α.) που αντιπροσωπεύει απόλυτα το μουσικό περιεχόμενο που πρόκειται να αντιμετωπίσει ο υποψήφιος ακροατής. Όμορφες μελωδίες, πλούσιες ενορχηστρώσεις και αρκετά υψηλά ποιοτικά standards αναλογικά με τη μεγάλη συνολική χρονική διάρκεια, θα σας βοηθήσουν να αποδράσετε σε μια ονειρική διάσταση και να θέσετε εαυτόν πρωταγωνιστή στο παραμύθι, ένα καλοστημένο και μαγευτικό παραμύθι που έχουν να μας διηγηθούν οι Imperia. Εμπιστευτείτε τους. Έχουν τον τρόπο…


593