Στο alfapocalyptic rock διατείνονται ότι δρουν τούτοι οι σουηδοί και μολονότι δεν έχω καν ιδέα τι σημαίνει αυτό, εντούτοις μπορώ να πω άφοβα ότι το νέο album των Alfahanne μου άρεσε πάρα πολύ.
Για να σου δώσω έναν προσγειωμένο και σίγουρα πιο κατανοητό όρο, οι Alfahanne είναι μια πολύ καλή μπάντα εναλλακτικού ’80s pop / rock κατά βάση, που δανείζεται στοιχεία από σύγχρονους όσο και βαρύτερους ηχητικά και συναισθηματικά χώρους, με ευδιάκριτες τις επιρροές λόγω καταγωγής, παρουσιάζοντας μια πολύ αξιόλογη προσωπική συνισταμένη.
Πολύ καλά οργισμένα φωνητικά από τον Pehr Skjoldhammer που τραγουδά στη μητρική του γλώσσα (αν δεν σε ενοχλεί που τα σουηδικά ακούγονται σαν να σε φτύνουν) και με ένα στυλ που συγγενεύει με την electronic pop ηρωΐδα Anne Clark (everybody has a weapon to fight you with μπέιμπι!), goth club ρυθμοί και κιθάρες που φλερτάρουν πολλές φορές με τα πεπραγμένα των παλαιών Katatonia, των Cure και των Sisters Of Mercy (“Dodsmaskin”, “Klubb 27”, “Mitt Morker Ar Morkare An Ditt” και το ομότιτλο track), ενισχυμένη η alternative pop πτυχή (“Stigmata” ή και στο “Avgrundsgravitation”, ένα κομμάτι που κάλλιστα θα μπορούσες να θεωρήσεις ως φόρο τιμής στον David Bowie) και DIY garage άποψη των The Stooges / Fugazi (ως αίσθηση). Επίσης καλές στιγμές στα “Satans Verser” και “Οven En Hund Har Sin Dag” που περιέχουν μέσα τους τη μαγκιά του Taneli Jarva , σε ένα σύνολο του οποίου οι μέτριες στιγμές είναι μηδαμινές και ένας ακροατής που κινείται στον εναλλακτικό χώρο θεωρητικά θα το λατρέψει.
Αν και γενικά αυτό το είδος μουσικής προσφέρεται για ψυχαγωγικούς σκοπούς λόγω της άμεσης συνθετικά φύσεως και της μειωμένης τεχνικής που απαιτείται, στη δουλειά αυτή το προϊόν είναι μάλλον εκ διαμέτρου αντίθετο, η απόληξη είναι σκοτεινή, σε θέτει υπό σκέψεις και ασυναίσθητα σου στραγγαλίζει κάθε φωτεινή διάθεση.
Ως metaller το υλικό των Alfahanne με εξέπληξε ευχάριστα, το “Det Nye Svarta” είναι ένα εξαιρετικό “διάλειμμα”, φαινομενικά “πρεζωμένο”, αλλά η θολούρα του έχει δομή, ουσία και υπόγεια ισχύ. Μια αξιολάτρευτη παρακμή που καμιά φορά την επιδιώκεις για να ξαλαφρύνεις. Συνειρμικά, αν είχε τραγουδηθεί στη φυσική γλώσσα του rock, τα αγγλικά, ίσως και να έγραφε ιστορία στο είδος του.
“The only political issue that is close to our hearts is equal rights but the flipside of that same coin is that we think everyone is equally… Equally useless”
Συμπαθητικότατοι.
680 
