Μέσα σε 5 χρόνια οι Royal Thunder έχουν αναπτύξει τόσο τη μουσική τους, μαζεύοντας πολλά επί μέρους στοιχεία, αγαπημένα σε πολύ κόσμο που έχουν πάρει τη στάση Κολοσσός της Ρόδου.
Το ένα πόδι είναι στο, επηρεασμένο από τα ‘70s, ντεμπούτο τους “CVI” (να το ακούσετε όλοι), που εκφράζεται ιδιαίτερα με το ομώνυμο κομμάτι, και το άλλο είναι στην alternative rock/metal της Αμερικής που άνθισε στα 90s.
Κρατώντας το doom (στην πιο ρυθμική του έννοια) σαν υπόβαθρο με μια ιριδίζουσα απόχρωση ψυχεδέλειας, με μια εξαιρετική παραγωγή, το “Wick” είναι ένα έργο που θα τους ανεβάσει πολλές σκάλες στην δημοτικότητα των νοημόνων μουσικόφιλων.
Υπάρχουν στιγμές που το μυαλό σου φτάνει ως και τους Fleetwood Mac (“We Slipped”) ή τους Skunk Anansie, σε κάνουν να ψάχνεις τα W.A.S.P. βινύλια σου (“Turnaround”) και να ανάβεις καντηλάκι στο εικόνισμα της Janis Joplin (“Plans”). Η φλογερή ερμηνεία της Miny Parsonz είναι αυτό το κάτι που μεγαλώνει τις ήδη μεγάλες συνθέσεις της μπάντας που καταφέρνει να φτιάχνει κάθε φορά έναν καλύτερο και λίγο διαφορετικό δίσκο.
H παραγωγή είναι ισορροπημένη και σύγχρονης αισθητικής και δεν προσπαθεί να αναβιώσει παλιές σκουριασμένες, στην ίδια φιλοσοφία με το προηγούμενο album, “Crooked Doors”. Η διάρκεια κι εδώ φτάνει κοντά στη μία ώρα, πράγμα που είναι πάντα θετικό σε μια εποχή που λόγω κόστους καμιά φορά επιλέγονται λειψές διάρκειες.
Το εξώφυλλο έχει έντονα τα χρώματα της φωτιάς και δίνει μια μυστικότητα στο τι λένε οι στίχοι σε αυτό το album, ενώ οι Royal Thunder ξαναμπαίνουν με υποψηφιότητα για μια θέση στους καλύτερους δίσκους της χρονιάς!
Νέο είδος για να ταϊστεί και η βιομηχανία… retralternative! VOTE FOR ROYAL THUNDER!
608 
