Αγνή, ατμοσφαιρική, σκοτεινή μουσική με μεγάλες δόσεις νορβηγικών black επιρροών θα μπορούσε να ήταν εν συντομία, μια μίνι εισαγωγή για την multi-instrumentalist Kathrine Sylvaine. Θα έχουμε την ευκαιρία να την απολαύσουμε την Παρασκευή 31 Μαρτίου στο Death Disco (Δελτίο Τύπου) με το ομότιτλο σχήμα “Sylvaine“, οι οποίοι θα μοιραστούν τη σκηνή με τους Saigon Blue Rain. Εν αναμονή αυτής της αιθέριας παρουσίας λοιπόν, φυσικά και “αρπάζουμε” την ευκαιρία να μάθουμε όσα περισσότερα μπορούμε για την ίδια και τη μουσική της μέσα από τις απαντήσεις που έδωσε στην Ειρήνη Παντούλα.
-Γεια σου Sylvaine! Πρώτα από όλα θα ήθελα να σε καλωσορίσω στο Rockway,gr και να σε ευχαριστήσω για το χρόνο σου. Μπορείς να συστήσεις στους αναγνώστες μας τον εαυτό σου και τη μουσική σου;
Σε ευχαριστώ πολύ και επίσης ένα “γεια!” κι από εμένα για του αναγνώστες του Rockway.gr! Το όνομά μου είναι Sylvaine και είμαι το μοναδικό μέλος πίσω από το μουσικό μου project με το οποίο μοιράζομαι και το όνομά μου. Μετά την εμπλοκή μου σε διάφορα projects μέσα στα χρόνια, η ανάγκη να φτιάξω μια μπάντα που θα ήταν πολύ προσωπική για εμένα, που θα ήμουν ελεύθερη να εκφράσω ότι επιθυμεί η καρδιά μου χωρίς συμβιβασμούς, με οδήγησε στη δημιουργία του “Sylvaine” το 2013. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της μουσικής στα projects μου είναι η δυαδική υπόσταση. Η ισορροπία μεταξύ harsh/heavy και atmospheric/melodic. Ήμουν πάντοτε γοητευμένη με τον ήχο στον οποίο γινόταν πρόσθεση αντιθέσεων χωρίς να είναι το ένα ενάντια στο άλλο, οπότε αυτό είναι κάτι με το οποίο μου αρέσει να πειραματίζομαι στη μουσική μου. Όσο για τη νοοτροπία που δημιουργείται στο είδος της μουσικής μου, το αφήνω σε εσάς, τους ακροατές να το αποφασίσετε.
Δεν έχουμε συχνά την ευκαιρία να απολαύσουμε μουσική σαν τη δική σου στην Ελλάδα. Πώς προέκυψε να επισκεφτείς τη χώρα μας, ή είμαστε απλώς αρκετά τυχεροί;
Λοιπόν, θα μπορούσα να πω ότι εμείς είμαστε αρκετά τυχεροί που θα έχουμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε την όμορφη χώρα σας και να παίξουμε για κάποιους ανθρώπους εκεί. Είναι μια ξεχωριστή τιμή επιπλέον από τη στιγμή που μου αναφέρεις ότι τέτοιου είδους μουσική δεν έχετε συχνά την ευκαιρία να βλέπετε ζωντανά. Είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε αυτό το show στην Αθήνα χάρη σε ένα Έλληνα promoter που επικοινώνησε μαζί μας ένα απόγευμα και μας πρόσφερε την ευκαιρία να κάνουμε αυτό το live εκεί. Πολύ ευχαρίστως δεχθήκαμε και τώρα δεν μπορούμε να περιμένουμε τη στιγμή που θα βρεθούμε στην Αθήνα σε μερικές μέρες!
-Πώς είναι να είναι κάποιος multi-instrumentalist και τραγουδιστής την ίδια στιγμή; προσωπικά, πιστεύω ότι είναι μια πολύ αγχωτική διαδικασία να είσαι τέλειος σε όλα την ίδια στιγμή σε κάθε τομέα με τον οποίο έχεις αποφασίσει να ασχοληθείς. Στην περίπτωσή σου, μπορούμε να ακούσουμε και να απολαύσουμε ένα πολύ αρμονικό αποτέλεσμα, επομένως, μπορείς να μας πεις ποίο είναι το μυστικό σου;
Ω! Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό, είμαι πολύ χαρούμενη που βρίσκεις το αποτέλεσμα αρμονικό! Νομίζω πως η προσπάθεια για τελειότητα μέσα σε ένα καλλιτεχνικό πλαίσιο είναι απαραίτητη σε ένα σημαντικό βαθμό, ώστε να σε βοηθήσει να περάσεις τα όριά σου και να εξερευνήσεις υψηλότερα εδάφια, ποτέ να μην αφήνεσαι και να αρκείσαι στη μετριότητα. Κάτι που λέγεται, και που επίσης πιστεύω, είναι ότι δεν υπάρχει τελειότητα στη ζωή, επομένως πιστεύω ότι όλοι πρέπει να προσπαθούμε για το καλύτερο με ό,τι έχουμε και να παραμένουμε ειλικρινείς προς τον εαυτό μας. Αυτό είναι σίγουρα κάτι που προσπαθώ να κάνω και για εμένα. Δεν έχω τα τρελά προσόντα στα όργανα που παίζω, αλλά σε ό,τι κάνω έχω να πω ότι προσπαθώ να εκφράζομαι με τον καλύτερο τρόπο που μπορώ στα όργανα με τα οποία δουλεύω. Δεν υπάρχουν μυστικά με άλλα λόγια, απλώς μια ειλικρινής ανάγκη να μεταφέρω συναισθήματα και πολύ σκληρή δουλειά! Όσο περισσότερες εργασίες αναλαμβάνεις, τόσο περισσότερη πίεση βιώνεις, αλλά επίσης άλλη τόση ανταμοιβή λαμβάνεις στο τέλος, αν καταφέρεις να επιτύχεις τους στόχους σου.
-Το άλμπουμ σου “Silent Chamber, Noisy Heart” κυκλοφόρησε το 2014. Ποία ήταν η έμπνευση σου εκείνες τις μέρες που σε ώθησε να προχωρήσεις σε αυτό το ντεμπούτο;
Το ντεμπούτο άλμπουμ “Silent Chamber, Noisy Heart” ήταν ένα άλμπουμ το οποίο ήρθε με ένα πολύ φυσικό τρόπο, χωρίς πολύ προγραμματισμό και προσδοκίες. Στην αρχή, απλώς έγραφα τραγούδια για θέματα από τα οποία βίωσα άσχημες στιγμές και ασχολήθηκα μαζί τους με τρόπο διαφορετικό. Αυτό λειτούργησε ως κάθαρση για εμένα, κάτι σαν αυτό-θεραπεία. Κατά κάποιον τρόπο κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας συγγραφής τραγουδιών, άρχισα να νιώθω σαν να ήταν η σωστή στιγμή για εμένα να σκεφτώ το ενδεχόμενο ενός debut. Μιας και πάντα ήμουν σε μια πάλη με την αυτοπεποίθησή μου στη μουσική, ποτέ δε σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να αναλάβω και να διεκπεραιώσω ένα τέτοιο εγχείρημα, με την καλή έννοια, όποτε αποφάσισα να κρατήσω μυστικό αυτό το project σε περίπτωση που αποτύγχανα. Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που μπήκα στο στούντιο του Πανεπιστημίου, το οποίο παρακολουθώ, για να ξεκινήσω να ηχογραφώ το νέο μου άλμπουμ. Ένιωσα εντελώς σουρεαλιστικά! Και ακόμα περισσότερο, όταν αργότερα, που καθόμουν με τον Nick Terry που ασχολήθηκε με τη μίξη, κι άκουσα για πρώτη φορά το master του “Silent Chamber, Noisy Heart”. Το συναίσθημα του να γνωρίσω ότι ήμουν πραγματικά σε θέση να δημιουργήσω αυτό το δίσκο από μόνη μου, μόνον με τη βοήθεια του πατερά μου Stephen Shepard στα ντραμς, των Nick Terry και Ray Staff στο AIR mastering, ήταν μία εκπληκτική αίσθηση. Ήταν ένα τεράστιο βήμα για εμένα σαν μουσικός!
-Το νέο σου άλμπουμ “Wistful” που κυκλοφόρησε το Μάιο του 2016, και για το οποίο θα ήθελα να σε συγχαρώ, ήταν μια πραγματικά σπουδαία δουλειά. Έχεις σχέδια για κάποιο μελλοντικό μουσικό πόνημα;
Σε ευχαριστώ πολύ και πάλι! Μετά την κυκλοφορία του “Wistful”το Μάιο του προηγούμενου έτους, συνέχισα να γράφω μουσική για το νέο μου τρίτο άλμπουμ. Αυτό το πόνημα είναι σχεδόν έτοιμο τώρα, επομένως η επόμενή μου εργασία είναι η ηχογράφησή του, η οποία υποτίθεται θα λάβει χώρα στα τέλη του καλοκαιριού/ αρχές φθινοπώρου αυτού του έτους. Πέραν αυτού, δουλεύω παράλληλα στο να κλείσω κάποιες ζωντανές εμφανίσεις, ώστε να διευρύνω τη “ζωντανή” πλευρά του project. Οι μουσικοί που με συνοδεύουν στις live εμφανίσεις (Dorian, Franck and Daniel) και που μόλις ήρθαν από ένα Mini-tour σε Ρωσία και Ουκρανία, είναι απλά φοβεροί! Ειλικρινά δε βλέπω τη στιγμή να συνεχίσω να παίζω ζωντανά στο κοντινό μέλλον και στην επερχόμενη Ευρωπαϊκή περιοδεία μας με τους Harakiri For The Sky τον Οκτώβρη!
-Τι σε εμπνέει στη δημιουργία της μουσικής σου;
Οι Sylvaine λειτουργούν σαν μια διαδικασία κάθαρσης. Είναι ένας τρόπος να ασχολούμαι με θέματα που με κάποιον άλλον τρόπο δε θα μπορούσα να προσεγγίσω. Η λειτουργία τους είναι κάτι σαν “ακουστικό ημερολόγιο” κατά μία έννοια, όπου αφήνομαι να μελετώ και να εκφράζω ό,τι δε μπορώ να κάνω με λόγια. Τα θέματα που έρχονται στην επιφάνεια από και διαμέσου της μουσικής είναι στην πραγματικότητα διαμάχες ή θέματα που κατοικούν μέσα μου και το γράψιμο μουσικής για αυτά μου επιτρέπει να εξωτερικεύω τα συναισθήματά μου από το να τα στοιβάζω μέσα μου. Υποθέτω ότι μπορείς να πεις πως είναι ένας τρόπος με τον οποίο επεξεργάζομαι τη ζωή, όπως και για τους περισσότερους καλλιτέχνες άλλωστε. Το να δημιουργώ μουσική για όλα αυτά είναι απλώς μια προσωρινή ανακούφιση, δεν προσφέρει μια ολοκληρωμένη λύση στα θέματά μου, παρόλα αυτά είναι κάτι που πραγματικά χρειάζομαι στη ζωή μου.
-Στην προώθηση και οργάνωση της δουλειάς σου έχεις κάποια βοήθεια;
Φυσικά και έχω την υποστήριξη της οικογένειάς μου και κάποιων φίλων μου, και επιπρόσθετα της Season of Mist σχετικά με τις κυκλοφορίες των άλμπουμ μου, αλλά εκτός από αυτό, δουλεύω για τα πάντα μόνη μου, από την οργάνωση, το κλείσιμο συναυλιών, τη δημιουργία της μουσικής , το οπτικό αποτέλεσμα των projects κτλ. Οι Sylvaine είναι κατά κάποιο τρόπο όλη μου η ζωή και πολλές φορές καταναλώνει πολλά παρακλάδια, αλλά πραγματικά δε θα μπορούσε όλο αυτό να γίνει με άλλο τρόπο. Με κάνει ευτυχισμένη το να μπορώ να δουλεύω πάνω σε κάτι που αγαπώ και που είναι κάτι τόσο προσωπικό για εμένα!
-Θα έχουμε την ευκαιρία να σε απολύσουμε ζωντανά στο “Wave Gotik Treffen” φέτος (θα είμαι και εγώ επίσης εκεί). Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχεις σε ένα τέτοιο είδους φεστιβαλ; ήταν δύσκολο να μπορέσεις να συμμετάσχεις;
Ήμουν gothic από καρδιάς από τότε που ήμουν έφηβη και το να παίξω στο Wave Gotik Treffen είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα για εμένα. Όταν έμαθα ότι σκοπεύουν να με καλέσουν στη φετινή διοργάνωση, ήμουν περιχαρής και ένιωσα τόσο τυχερή που θα έχω την ευκαιρία να αποτελέσω μέρος αυτού του σημαντικού φεστιβάλ. Δεν θα είναι το πρώτο μας φεστιβάλ, μιας και η πρώτη φορά που εμφανιστήκαμε ήταν τον περασμένο Αύγουστο στο Dark Bombastic Evening, φεστιβάλ που διοργανώνεται στη Ρουμανία, αλλά θα είναι τώρα η πρώτη φορά που θα παίξουμε σε τόσο μεγάλο φεστιβάλ. Όλοι οι άνθρωποι που δουλεύουν στο Wave Gotik Treffenείναι φοβεροί επαγγελματίες, και κάνουν πραγματικά τη διαδικασία για τις μπάντες πολύ εύκολη στην οργάνωση της συμμετοχής τους σε αυτό, οπότε όλα πάνε φοβερά μέχρι στιγμής. Ειλικρινά περιμένουμε τη στιγμή που θα παρευρεθούμε εκεί τον Ιούνιο!
-Τι άλλα είδη μουσικής απολαμβάνεις να ακούς;
Ακούω σχεδόν κάθε είδος μουσικής, στο βαθμό που με αγγίζει. Είναι πολύ σημαντικό να παραμένω ανοιχτόμυαλη σαν ακροατής κατά τη γνώμη μου, διότι διευρύνει τους ορίζοντές μου με πολλούς τρόπους. Κατόπιν αυτού, είμαι προφανώς μεγάλη fun όλων των ειδών αιθέριας και συναισθηματικής μουσικής. Λατρεύω όλη τη shoegaze/dreampop σκηνή, όπως επίσης και τη dark, την post-punk/new wave σκηνή, και τα πιο μοντέρνα post-rock, post-metal και dark folk, με μπάντες όπως οι Slowdive, The Chameleons, Explosions In The Sky, Sigur Ros, Alcest, Joy Division, Mono, Hammock, Cocteau Twins, Chelsea Wolfe, Lycia, Dead Can Dance, The Cure και Emma Ruth Rundle, που είναι κάποιες από τις αγαπημένες μου. Επίσης αγαπώ το μινιμαλισμό που πηγάζει από την κλασσική μουσική, όπως Philip Glass, Max Richter και Arvo Pärt οι οποίοι είναι σημαντική για εμένα. Ήμουν πάντα γοητευμένη από τη διαδικασία του να παίρνεις μικρά κομμάτια, να τα εξελίσσεις αργά μέσα στο χρόνο και να τα μετατρέπεις σε κάτι άλλο, για να δημιουργήσεις αυτά τα υπνωτικά, συλλογιστικά μοτίβα που σε νανουρίζουν μέσα από κάποιου είδους έκστασης. Αυτό με εμπνέει πολύ! Ακούω επίσης πολλές metal μπάντες και μια από της αγαπημένες μου είναι οι Type O Negative. Αγαπώ τις διαφορετικές εκφράσεις που μεταφέρονται μέσα από τα τραγούδια τους και απλώς θαυμάζω της ικανότητά τους να δημιουργούν μια πλούσια, πολυεπίπεδη, heavy ατμόσφαιρα. Επίσης μου αρέσουν μπάντες της Black metal σκηνής, όπως οι Ulver, Bathory, Emperor, Darkthrone, Burzum και πάει λέγοντας. Και από την άλλη έχουμε και την grunge σκηνή με τους Nirvana και Smashing Pumpkins, τους συνθέτες soundtracks ταινιών όπως Joe Hisaishi, Danny Elfman, Thomas Newman και η λίστα συνεχίζεται και είναι πολύ μεγάλη για αν συνεχίσω!
-Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω και πάλι για το χρόνο σου. Υπάρχει κάτι άλλο που θα ήθελες να μοιραστείς με τους αναγνώστες του Rockway.gr;
Σας ευχαριστώ πολύ για αυτή την ευκαιρία, ήταν πραγματικά μεγάλη ευχαρίστηση για εμένα το να απαντήσω σε αυτές τις ερωτήσεις και πραγματικά ελπίζω οι αναγνώστες τους Rockway.gr να το απολαύσουν όσο το απήλαυσα κι εγώ. Ανυπομονούμε να έρθουμε στην Αθήνα πολύ σύντομα και ελπίζουμε να δούμε όσους περισσότερους από εσάς είναι δυνατόν στο live μας!
367 
