Αιθεροβάμονες ονειροπόλοι ενωθείτε!
Αν κρίνω από το όνομα του συγκροτήματος από το Denver του Colorado, το δεύτερο τους album, “Trails of Kozmic Dust” είναι μια απόπειρα πτήσης εκτός ατμόσφαιρας, οπότε κάτι για εσάς.
Όπως ξεκινάει με το “Astral Warlord” καταλαβαίνω αμέσως πως οι τρεις Αμερικανοί αρέσκονται στο να παίζουν τεχνικό ψυχεδελικό rock, εμπνευσμένο από τη δεκαετία του 1970, σε ένα στιλ που μοιάζει άλλοτε με τους Sasquatch και άλλοτε τους Samsara Blues Experiment.
Η καταγωγή τους, τους αναγκάζει να ηχούν λίγο “νότιοι” και η κιθάρα χάνεται συνεχώς σε solo, που εμένα προσωπικά με κουράζουν όταν χρησιμοποιούνται διαρκώς, όμως ευτυχώς τα κομμάτια δεν είναι υπερατλαντικά σε διάρκεια.
Φυσικά, δεν κρύβεται ούτε από αυτούς η αγάπη για τους Sabbath και την κληρονομιά τους (άκου το “Beyond the Electric Sun”), ούτε γενικά η ροπή προς τα ηλεκτρικά blues των Blue Cheer, δεν μπορώ σε καμιά περίπτωση να πω πως η διασταύρωση όλων αυτών των στοιχείων με πείθει.
Δεν είναι κακοί μουσικοί μεν, δεν καταφέρνουν όμως να επικοινωνήσουν τη φιλοσοφία τους στα πολύ δεκτικά αυτιά μου δε.
Η παραγωγή κλέβει λίγο από την προαναφερθείσα περίοδο του παρελθόντος, αλλά είναι σε πιο σύγχρονα και γυαλισμένα επίπεδα, βέβαια δεν είμαι σίγουρος πως και εκείνη κολακεύει το αποτέλεσμα ως όφειλε.
Οι Cloud Catcher είναι στα πρώτα βήματα της καριέρας τους και ίσως να κάνουν κάποιο μπαμ, αλλά τέτοιο σίγουρα δεν είναι το “Trails of Kozmic Dust”, αν και το εξώφυλλο προμηνύει μια σκληρή καταιγίδα αστεροειδών.
Να κρατήσουν όμως, τον καλλιτέχνη του έργου που το συνοδεύει, γιατί θα με έκανε να το αγοράσω χωρίς καν να το ακούσω! Το επόμενο εύχομαι να είναι τόσο καλό, όσο το απ’ έξω.
613 
