Οι The Randen είναι ένα αθηναϊκό τρίο που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό το debut album του, μια πολύ ενδιαφέρουσα εκκίνηση σε έναν χώρο που είναι κάθε άλλο παρά δημοφιλής τα τελευταία χρόνια (με την προσωπική αντίληψη ότι πνέει πλέον τα λοίσθια και παγκοσμίως).
Μουσική με καθαρά παλιακή άποψη η οποία εκφράζεται με straight british pop / rock των μέσων της δεκαετίας του 1960 και μπάντες όπως οι Rolling Stones, οι Beatles, οι Beach Boys και οι χρονικές μεταγενέστερες συνέπειές τους αλλά και αρκετά στοιχεία από αμερικανικό blues rock. Ένα κράμα πολύ οικείο στα αυτιά των μουσικόφιλων, ιδιαίτερα των πιο “παππούδων” εξ αυτών.
Απλά μελωδικά ακκόρντα από τον κιθαρίστα / τραγουδιστή Βασίλη Μαντζάνα (φωνητικώς είναι πολύ καλός, με μελαγχολική, προσγειωμένη φωνή αλλά στα solos των τραγουδιών χρειάζεται αρκετή βελτίωση) και επαρκές δίδυμο από τους Κώστα Κουμπρίδη (drums) και Βασίλη Αυγερινό (μπάσο) που στηρίζει ρυθμικά συνθέσεις ελαχίστων τεχνικών απαιτήσεων. Κάτι ουδόλως μεμπτό, μιας και η φύση της μουσικής των The Randen δεν απαιτεί κάτι τέτοιο.
Πολύ καλά τα “We Don’t Wanna Live in Fear”, “Dead Animals”, το ακουστικό “Brother”, το R.E.M. – like “For Your Love”, το “Dog” που παίζει σε desert rock αμερικανικό φόντο, το country rock “Still Don’t Know Why” που μου έφερε ανέλπιστα στο νου τον Paul Weller και τους αγαπημένους μου ιταλούς θεούληδες Modena City Ramblers, όλα κομμάτια με εξαιρετικά ρεφρέν, το garage / mid 60’s “Fake Story” και το New Model Armyικό “It Could Have Been a Rock ‘n’ Roll Year”.
Οι The Randen μου άρεσαν. Δεν είναι κάτι το πρωτότυπο φυσικά, το υλικό παραπέμπει σε άπειρους ηχητικούς προορισμούς αλλά από την άλλη είναι ομοιογενώς φιλτραρισμένο από μια προσωπική αισθητική, είναι ψυχαγωγικό, ευδιάθετο, χωρίς κάποιες προφανείς αδυναμίες συνυετικά κι αξιοπρεπέστατο προς το κοινό που απευθύνεται. Το “Strange Times” είναι ένα ακόμη καλό δείγμα κλασσικής rock μουσικής που δεν φοβάται να εναλλαχθεί, ένα ακόμη “συμπλεούμενο” κομμάτι σε ένα ρεύμα που τα τελευταία χρόνια δείχνει να επιχειρεί μια νέα άνθηση αυτής της ηχητικής πτυχής στον ελλαδικό χώρο (συμπεριλαμβάνω και την Κύπρο με τους υπέροχους Atoutaleme). Του ελληνικού alternative rock. Μπάντες όπως οι The Randen, οι Kamp του Γιάννη Καμπουρόπουλου, οι Woolbear ή οι Duoyu είναι απτές αποδείξεις ροής και δημιουργίας στο είδος.
Πολύ καλοί στην τραγουδοποιΐα, πιστεύω ότι στην πορεία θα δουλέψουν πάνω στις (υπαρκτές) αδυναμίες τους στην εκτέλεση και στον ήχο και σύντομα θα τους ξαναπετύχω δισκογραφικά. Θα τους παρακολουθώ.
https://www.facebook.com/TheRanden/
https://theranden.bandcamp.com/album/strange-times
755 
