CUT UP: “Wherever They May Rot”

Οι σχετικά “νέοι” Cut Up, κλείνουν τρία χρόνια στο κουρμπέτι, κυκλοφορώντας (και) το δεύτερο πόνημά τους μέσω της Metal Blade.

Τα μέλη βέβαια της μπάντας δεν είναι καθόλου καινούρια στο χώρο, μιας και οι Erik Rundqvist, Anders Bertilsson και Tobias “Tobben” Gustafsson (μπάσο/ φωνητικά, κιθάρα και drums αντίστοιχα) έχουν διατελέσει θητεία στους (διαλυμένους πια) Vomitory, άρα είναι εύκολο να αντιληφθεί κάποιος και το μουσικό ποιόν των Cut Up.

Με λιγότερο το gore στοιχείο, αλλά με περισσή death metal νοοτροπία, το “Wherever They May Rot” σκάει σαν σοβάς στην κεφάλα του ακροατή, προσφέροντας ένα 38λεπτο καταιγιστικής μπρουταλιάς που ξεπερνάει κατά πολύ το προ διετίας “Forensic Nightmares” και θέτει γερές βάσεις για το μέλλον του συγκροτήματος.

Ο δίσκος είναι μοιρασμένος στις “πάρτα-στη-μάπα-μην-στα-χρωστάω” και στις “κοίτα-μαμά-μπορώ-να-παίζω-και-πιο-αργά-άμα-θέλω” συνθέσεις, με τις δεύτερες να αναδεικνύουν περισσότερο την εμπειρία του group, προσφέροντας και μια (τρόπον τινά) mid-tempo χροιά στο heavy ντελίριο του “Wherever They May Rot”.

Σίγουρα οι συγκρίσεις με τους Vomitory είναι αναπόφευκτες, αλλά συνάμα κι άδικες, μιας και στην προκειμένη, οι Cut Up κινούνται μεν σε παρεμφερή μουσικά εδάφη, αλλά επιλέγουν διαφορετικές οδούς, οπότε θα χρειαστεί λίγος ακόμη χρόνος ούτως ώστε να χαράξουν τη δική τους διαδρομή.

Συνοψίζοντας, η δεύτερη δουλειά του σουηδικού κουαρτέτου είναι ένα απολαυστικό ταξίδι στην καφρίλα και στις death διδαχές των μελών του, το οποίο θα ξεδιψάσει πρόσκαιρα όσους αναζητούν ένα υποκατάστατο των Vomitory.

629
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1413 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.