Αναρωτιέμαι ποιος δεν έχει χάσει το μέτρημα στις εμφανίσεις των PL στην Ελλάδα, στάνταρ σταθμός και πάντα στην κόψη του sold out… μαγκιά!! Φέτος βέβαια είχε και σπέσιαλ επετειακό χαρακτήρα οπότε είχαμε και ένα λόγο παραπάνω να δώσουμε παρών. Αν και είμαι σίγουρος πως το Σάββατο θα ήταν καλύτερα (και όντως ήταν απ’ ότι έμαθα), ήταν η ιδέα της εναρκτήριας συναυλίας της περιοδείας που υπερίσχυσε τελικά.
Από νωρίς φάνηκε ότι οι μαυροντυμένοι τύποι ήταν στις καλές τους. Έτσι και αλλιώς γνωρίζουμε πως δεν είναι η μπάντα που θα οργώσει τη σκηνή, όμως νομίζω πως ένιωθαν και οι ίδιοι κάπως ιδιαίτερα αυτή τη φορά. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα του “Enchantment” η ατμόσφαιρα ήταν αρκετά φορτισμένη συναισθηματικά. Η συνέχεια γνωστή και αναμενόμενη… Δρακόνιαν μέχρι και την τελευταία νότα του και με συνοδεία live πλήκτρων (αν δεν κάνω λάθος) για πρώτη φορά. Το γιατί ενώ οι συνθήκες ευνοούν, καμιά φορά το πράγμα δεν πάει τόσο καλά όσο θα περίμενες είναι και αυτό μέσα στο πρόγραμμα.
Σχετικά με αυτές τις επετειακές tour τώρα, που παίζουμε ένα ολόκληρο άλμπουμ του μακρινού παρελθόντος και γουστάρουμε τα παλιά. ΟΚ ωραία όλα αυτά. Πόσα πιστεύετε ότι είναι τα άλμπουμ τα οποία δεν έχουν μέσα και 1-2 μέτρια τραγούδια και πόσα από αυτά δεν έχουν μέσα τραγούδια που δεν ακούγονται και πολύ καλά σε συναυλία? (Ω τι υπονοεί για το Draconian ο ιερόσυλος…). Θέλω να πω ότι θα έβρισκα πολύ πιο δίκαιο για όλους αν το setlist ήταν βασισμένο απλά στο οποιοδήποτε κλασικό άλμπουμ αλλά να μην προσκολλάται σε αυτό, εκτός και αν είναι concept οπότε έχει περισσότερο νόημα, γιατί με αυτό τον τρόπο κάνει αναπόφευκτα κοιλιά και όλη η συναυλία κάποια στιγμή, χαλώντας τις εντυπώσεις. Όσοι ήταν και στους Fates Warning πριν 2 χρόνια ίσως καταλαβαίνουν τι εννοώ.
Από εκεί και πέρα το ότι οι PL παίζουν ψιλοαυστηρά μιάμιση ώρα είναι γνωστό εδώ και χρόνια, οπότε γκρίνιες επί τούτου είναι μάλλον περιττές αλλά όχι και αδικαιολόγητες. Λες και το κάνουν για να είναι σίγουροι πως θα ξαναπάς την επόμενη φορά που θα έρθουν για να ακούσεις και τα υπόλοιπα τραγούδια που δεν πρόλαβαν την προηγούμενη.
Πάντα ευπρόσδεκτο το “One Second”, το “Say Just Words” και το “True Belief”, αλλά πρέπει να καταλάβουν πως μια τόσο μεγάλη δισκογραφία οφείλουν να τη σεβαστούν περισσότερο. Ας πούμε περίπου όσο τη σέβεται και ο κόσμος και να μην είναι τόσο προβλέψιμοι και μετρημένοι στις “παροχές” τους προς το κοινό. Καλοί όπως πάντα αλλά με μια περίεργη γεύση στο τέλος αυτή τη φορά.
Paradise Lost setlist
Enchantment
Hallowed Land
The Last Time
Forever Failure
Once Solemn
Shadowkings
Elusive Cure
Yearn for Change
Shades Οf God
Hands Οf Reason
I See Your Face
Jaded
Faith Divides Us, Death Unites Us
True Belief
One Second
Say Just Words
Sweetness
As I Die
Κείμενο/ photos: Πάνος Ματθαιογιάννης
568 
