Οι Acrimonious, παρά την σχετικά μικρή δισκογραφία τους, πλέον θεωρούνται ένα από τα default ονόματα της εγχώριας black metal σκηνής, και χωρίς να είναι από τις αγαπημένες μου μπάντες το θεωρώ αρκετά δίκαιο από τη στιγμή που κρατάνε ένα σταθερά ψηλό ποιοτικό επίπεδο.
Το “Eleven Dragons” είναι αυτό που λέει και το περιτύλιγμα: συμβατικό αλλά αξιόλογο και χορταστικό μαυρομέταλλο το οποίο χωρίς να ξεφεύγει από τα στεγανά του ιδιώματος τουλάχιστον αποφεύγει τα υπερβολικά κλισέ και τυποποίηση. Αντλώντας επιρροές και από το δεύτερο σκανδιναβικό κύμα αλλά και από την εγχώρια black metal παράδοση, η νέα επίθεση των Αθηναίων αποφεύγει την υπερβολική πολυπλοκότητα και προτιμά πιο συμμαζεμένες δομές και ενορχηστρώσεις ποντάροντας (επιτυχημένα) στην λιτή κιθαριστική ατμόσφαιρα.
Ναι, δεν είναι κάτι που δεν έχετε ξανακούσει σαν concept, αλλά δεδομένου ότι το ακούτε από βετεράνους της σκηνής (με συμμετοχές σε Serpent Noir, Kawir, Nadiwrath, Thy Darkened Shade μεταξύ άλλων) αναμενόμενο είναι ότι έχουν ακονίσει στο έπακρο την φαινομενικά απλή προσέγγιση τους, κάτι το οποίο έχω την εντύπωση ότι θα αποδίδει ακόμα περισσότερο σε live εμφανίσεις.
Σκοτεινό, λιτό και καλοδουλεμένο λοιπόν, το “Eleven Dragons”, από τη μία προσωπικά θα το ήθελα λίγο πιο περιπετειώδες, από την άλλη όμως σκέφτομαι ότι κάποιος πρέπει να παίζει και κάτι ποιο σταθερό και “κλασικό”, και με αυτό το κριτήριο δεν νομίζω να μείνει κανένας οπαδός του είδους παραπονεμένος από αυτό το άλμπουμ.
1047 
