Ένα- ένα μαζεύω τα κομμάτια μου και προσπαθώ να συμμαζέψω το μυαλό μου από το υπέροχο θέαμα που είχα την ευκαιρία να απολαύσω το Σάββατο 11 Μάρτη στο Piraeus 117 Academy.
Εγώ κι αρκετός κόσμος δηλαδή, ίσως όχι όσος περίμενα, αλλά αρκετός σίγουρα.
Ένα πολυαναμενόμενο live ομολογουμένως, ειδικά διότι, όσοι είχαμε την ευκαιρία να τους απολαύσουμε την πρώτη φορά που επισκέφτηκαν τη χώρα μας, γνωρίζαμε ακριβώς τι θα βιώναμε και τώρα…
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Ένα Academy, με αρχικά αραιή προσέλευση κόσμου, υποδέχεται στις 20:20 τους Riverbed. Η μπάντα ξεκίνησε με το “Break On Through” των Doors και συνέχισε παίζοντας κομμάτια δικά της αλλά και μια ακόμα διασκευή από Vanilla FudgeKeep στο “Keep Me Hangin On”.
Ένα αρκετά καλό support για το άνοιγμα της εν λόγω συναυλίας με ωραία σκηνική παρουσία κι αέρα οικειότητας. Ενδιαφέροντα τζαμαρίσματα και μια πολύ ταιριαστή φωνητική χροιά για το είδος του μουσικού σχήματος, όπως επίσης και η ένταση που διοχέτευε στο χώρο.
Η ώρα είναι 20:45, το Piraeus 117 Academy έχει αρχίσει να γεμίζει και οι Riverbed με βιρτουόζικα riff και ερμηνεία που παραπέμπει σε 60’s και 70’s, παίζουν το “Devil Woman”, που αποτέλεσε κι ένα έξυπνο λογοπαίγνιο για το “Devil Man” των headliners.
Riverbed setlist
Break On Through (The Doors cover)
Fade Away
I’ll Be Strong
Paradise
Moonlight
Devil Woman
Breaking Ground
Keep Me Hangin On (Vanilla Fudge cover)
Until Sunrise
Με χαρακτηριστική χρονική ακρίβεια (ίσως και κάποια λίγα λεπτά νωρίτερα), ένα κύμα θετικής ενέργειας εισβάλει στο χώρο. Η “Κυρία στα Χρυσά” μοιράζει χαμόγελα με την είσοδο των Blues Pills. Και όπως πολύ εύστοχα σχολιάστηκε από την αρχή δίπλα μου, χωρίς να θέλω να αγνοήσω τα λοιπά μέλη της μπάντας, αυτή η Elin, τι περσόνα Θεέ μου! Υπέροχη κίνηση και διάθεση να ξεσηκώσει τον κόσμο από το πρώτο δευτερόλεπτο!
Στην εμφάνισή τους συμπεριέλαβαν κομμάτια και από τους δυο δίσκους τους και νομίζω πως όσοι αδίκησαν την κυκλοφορία του “Lady in Gold” σίγουρα η ζωντανή του απόδοση θα τους έκανε να αναθεωρήσουν.
Ο κόσμος βέβαια, στη μεγαλύτερη διάρκεια του live, αν κ χαρούμενος δεν είχε όση ένταση θα περίμενε κανείς. Όλα τα μέλη απολάμβαναν αυτό που έκανα χωρίς να επισκιάζεται η εκτέλεσή τους από την αναμφίβολα ξεχωριστή παρουσία της Elin, η οποία αποτελεί μια από τις performer με τη μεγαλύτερη ενέργεια που έχω δει ποτέ.
Σε όλα τα κομμάτια οι Blues Pills έδωσαν μια άλλη απόχρωση από αυτή των album, με πληθωρικές πινελιές blues και jazz ήχων. Αφιέρωσαν το “High Class Woman” στη μέρα της γυναίκας, με όλα τα αρσενικά και τα θηλυκά στο κοινό να τους αποθεώνουν.
Με μια μακροσκελή, τεχνική εισαγωγή μας χάρισαν το “Aint No Change”. Μια δυναμική απόδοση με πολλά oriental σημεία που έδωσε τη θέση του στο “Little Sun”, το οποίο έσπασε μικρόφωνα, έσπασε αυτιά, έσπασε καρδίες, τα έσπασε γενικότερα γιατί είναι και ένα πολύ ιδιαίτερο κομμάτι τους.
Στην ερώτηση “πόση θεατρικότητα μπορεί να κρύβει μια φωνή;“, η απάντηση είναι η καθηλωτική εκτέλεση του “I Felt A Change” από την Elin συνοδευόμενη μόνον από τα πλήκτρα που η ίδια έπαιζε.
Τους χάνουμε για λίγο από τη σκηνή και επανέρχονται με μια -κάτι παραπάνω από δυνατή- διασκευή στο “Somebody To Love” των Jefferson Airplane. Μια μουσική απόδοση με ξεχωριστή ταυτότητα και φρέσκια πνοή που απογείωσε το κομμάτι και έκανε πλέον εμφανή την ανταπόκριση του κοινού.
Και πάνω που “ζεσταθήκαμε”, προς το τέλος δυστυχώς, μας χαιρέτησαν και μας ισοπέδωσαν με το “Devil Man”, όπου από τις πρώτες κιόλας νότες, δεν έμεινε κανείς χωρίς να ανατριχιάσει.
Κι έτσι, όσο δυναμικά ξεκινήσανε, με την ίδια θέρμη μας αποχαιρέτησαν. Γενικότερα νομίζω πως πλέον μιλάμε για μια μπάντα απίστευτου μουσικού σθένους και ποιότητας, που σε ταξιδεύει σε εποχές που οι περισσότεροι δε προλάβαμε να ζήσουμε και το Woodstock φαντάζει ως το πλέον φυσικό τους περιβάλλον. Σε αναμονή λοιπόν για την επόμενή μας συνάντηση μαζί τους.
Blues Pills setlist
Lady In Gold
Little Boy Preacher
Black Smoke
Bliss
Bad Talkers
Won’t Go Back
Elements And Things
You Gotta Try
Astralplane
High Class Woman
Aint No Change
Little Sun
Outro
I Felt A Change
Gone So Long
Somebody To Love (Jefferson Airplane cover)
Devil Man
Photos: Ανδρέας Πανόπουλος
614 
