Μεγαλομέτοχος στην εταιρία δεν είμαι, promos δε λαμβάνω, γενικά έννομο συμφέρον δεν έχω όμως η YesterRock ανακαλύπτει κι επανεκδίδει διαμάντια του παρελθόντος και έτσι αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ με τους υπόλοιπους ρέκτες του μελωδικού χώρου-και είστε πολλοί εκεί έξω-την σπανιότητα του ευρήματος.
Από το 1994 η μπάντα αυτή κυκλοφόρησε ένα δίσκο και μετά η λήθη σκέπασε τα ίχνη της. Κρίμα και μόνο κρίμα, διότι τούτη εδώ η “δουλειά’’ είναι η επιτομή του A.O.R: πλήκτρα με τον Nigel Hobbs στο φουλ (καλό!!!), φωνή του Paul Watkins μελωδικότατη και κρυστάλλινη (πολύ καλό!!), κιθάρα σε αρμονικές και σόλο ευφάνταστα με τον Andy Webb (ακόμη πιο καλό!!!) ενώ το rhythm section με τους Mike Barker στο μπάσο και τον Phil Wilson στα drums μετρονομική παρουσία πραγματικά. Τα δεύτερα φωνητικά πλούσια και χορωδιακά συμπληρώνουν το πάζλ της αοριάς… Τώρα θα μου πείτε και που είναι το εξαιρετικό; Υπάρχουν και άλλες παρόμοιες κυκλοφορίες, ίσως και καλύτερες τούτο το cd όμως ηχογραφήθηκε σε 11 μέρες αλλά η ποιότητα του δεν υστερεί ούτε στην αρχική κυκλοφορία. Έχουν περάσει δεκαέξι χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία και τα εύσημα θα πρέπει εκτός από τα άξια μέλη της μπάντας να αποδοθούν και στον υπεύθυνο ρεπερτορίου της YesterRock τον Mario Lehmann (πρώην -MTM Music άλλη εταιρία που έκλεισε δυστυχώς, με κυκλοφορίες θησαυρούς)ο οποίος έκανε τον γνώστη να αγοράσει χωρίς να σκεφθεί και αυτήν την κυκλοφορία κι ας είχε και την πρώτη, διότι κάλεσε τον πληκτρά Nigel Hobbs να αναζητήσει τυχόν ακυκλοφόρητες συνθέσεις και να τις παρουσιάσει εεπεξεργασμένες ξανά. Όντως, τα “Shoot It To The Top, Party Girl” και το “Armed And Ready” που είναι τα πρόσθετα, μπορεί να διαφέρουν ελαφρά από τα υπόλοιπα αλλά πραγματικά αξίζει τα χρήματα της η επανακυκλοφορία. Οι δύο φοβερές μπαλάντες “The Knives Are Out Tonight” και “Running from my heart” από τις καλύτερες που έχω ακούσει ενώ τα “Nothing To Lose” και “On The Run” τραγούδια που ξεσηκώνουν τους 500-600 θεατές σε μία από τις ελάχιστες συναυλίες που διασώθηκε και από vhs φίλος, την μετέτρεψε και μου την ενεχείρισε σε dvd. Tο “Remember” με το πρελούδιο του “Quadrature” δίνουν το στίγμα και της μπάντας και τι πρόκειται να ακολουθήσει στο δίσκο: πλήκτραααααααααααααα σε σωστές αναλογίες και κιθαριστικά σόλο.
Άσχετο: γιατί εμένα μου θύμισαν έντονα Raw Silk που κυκλοφόρησαν το 1990; Κρίμα, γιατί ούτε οι μεν, ούτε οι δε (δυστυχώς) δε θα κυκλοφορήσουν ξανά για να γνωρίσουμε την συνέχεια τους.
Νότης Γκιλλανίδης
560 
