Μηχανή και γκομενάκι στο εξώφυλλο και heavy rock ‘n’ roll αλητεία με γρέζι στη φωνή a-la Nashville Pussy και τίτλος album που δείχνει υπερεκτίμηση.
Παρά την προσπάθεια του τραγουδιστή να το παίξει και λίγο Rob Zombie και της μουσικής που αλλάζει ρυθμούς κι ένταση, κρατώντας την γκρούβα όσο γίνεται, οι τύποι με το πολύπλοκο όνομα δεν με κράτησαν ούτε λεπτό.
Μετά από αρκετές ακροάσεις, δεν έχω πολλά να δηλώσω που θα κάνουν τον αναγνώστη να επενδύσει τα υπερπολίτιμα χρήματά του.
Riff πολυακουσμένα, νταηλίκι που μοιάζει τίγκα υποκριτικό, και αν και η παραγωγή είναι καλή, το αποτέλεσμα των 35 λεπτών δεν είναι άξιο προσοχής.
Συγγνώμη, αλλά 0, όπως λένε και στο Blind Date.
660 
