DENDRITES: “Dendrites”

Έχουμε περάσει σε μία εποχή, κυρίως ως ακροατές και κατ’ επέκταση ως κριτικοί (δηλαδή ακροατές με αποτυπωμένη άποψη), όπου στο άκουσμα ότι ένα σχήμα είναι από την Ελλάδα, αναμένουμε αγωνιωδώς να ακούσουμε τι έχει να προσφέρει αυτή η νέα δουλειά κι αν υπάρχει, κατ’ επέκταση η περίπτωση ν’ αλιεύσουμε κάτι αξιόλογο.

Οι εποχές που “ξινίζαμε” στο άκουσμα εγχώριων συγκροτημάτων, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί (θέλω να ελπίζω).

Οι προερχόμενοι από το Βόλο Dendrites, δε θα μπορούσαν να αποτελέσουν εξαίρεση, παρουσιάζοντας ένα πολύ δυναμικό και αξιόλογο ντεμπούτο album, το ομότιτλο “Dendrites”. Η νέα αυτή δουλειά μαγνητίζει από το εξώφυλλο, το οποίο δεν παραπέμπει σε ένα τόσο Southern Metal ήχο, αλλά μια πιο progressive rock δουλειά θα μπορούσαμε να πούμε. Πράγματι ένα εξαιρετικό artwork.

Στα της μουσικής τώρα. Το album δεν κάνει και το καλύτερο δυνατό μπάσιμο με το “The Wheel”, ένα τετριμμένο θέμα με αρκετά southern – metal και doom μοτίβα να κάνουν την εμφάνισή τους, με μέτρια προφορά στα vocals σε κάποια σημεία, δε με προϊδέασε για αυτό που θ’ ακολουθούσε σε καμία περίπτωση. Η συνέχεια σαφώς ανώτερη, που καθώς περνούσε η ακρόαση όλο και περισσότερα ποιοτικά στοιχεία αναδύονταν από τους Dendrites. Δυναμικά riff, όμορφες γέφυρες, καλά φωνητικά, εξαιρετικά ρυθμικά γεμίσματα, σε κάνουν να αναρωτηθείς από ποιο αμερικάνικο στέκι ξεφύτρωσαν αυτοί οι τύποι. Αν σε κάποια σημεία έλειπε η υπερβολική χρήση γεμισμάτων από τα πιατίνια (κατάλοιπο παιξίματος των 80’s και 90’s) και έμπαιναν σε μια διαδικασία πιο ξερού ρυθμικού τυμπανοκρουστικού ήχου, η δουλειά θα ήταν ένα σκαλί παραπάνω.  

Πέρα από το “Whiskey Preachin’ Motherfucker” που έγινε και video clip, ως αναμφισβήτητα το πλέον catchy θέματ του album, ξεχωρίζουν σαφέστατα τα “Killer Smile Of A Marionette”, “Tenterhook Blues” και το “Peace Of Mind”, και όπως μπορεί να διακρίνει κάποιος, αποτελούν ένα μουσικό σύμπλεγμα (κι όχι μπέρδεμα) ευδιάκριτων επιρροών από Master Magnet, Planet of Zeus και φυσικά Nightstalker.

Σίγουρα ένα δυνατό ξεκίνημα, αλλά όχι εμφατικό, με όλη τη μαγιά που απαιτείται ώστε να συζητάμε για αυτούς μελλοντικά, αρκεί να δουλέψουν περισσότερο τη συνοχή τους και να μην ταλαιπωρηθούν επιπλέον από άλλες ανακατατάξεις στη σύνθεση του σχήματος. 

1258
About Παναγιώτης Σπυρόπουλος 239 Articles
Γεννήθηκε στα τέλη του 70 στα Δυτικά της Αθήνας, πιο αργά ή πολύ νωρίτερα από ότι θα ήθελε - δεν έχε καταλήξει ακόμα! Ακροβατώντας ανάμεσα σε οικονομετρικά μοντέλα, φιλοσοφικούς αναστοχασμούς, πολιτικούς προβληματισμούς, κοινωνικές και διατροφολογικές ανησυχίες, η μουσική αναζήτηση είναι το δίχτυ ασφαλείας στο matrix της καθημερινότητας. Fan του σκληρού ήχου, λάτρης της κλασικής μουσικής, παθιασμένος με τα blues. Αναζητά την αιτία ζωής του, πριν κάποιοι άλλοι διαγνώσουν την αιτία θανάτου του• είναι σε καλό δρόμο για το δεύτερο.