Headquake, BUS (02/02/2017) ΙΛΙΟΝ Plus

Ξεκίνησα με μεγάλη όρεξη από το τσαρδί μου, πρώτον γιατί ήθελα πολύ να δω αυτές τις δύο μπάντες μετά από καιρό και δεύτερον, γιατί ήθελα να καταθέσω τον οβολό μου με αντάλλαγμα το βινύλιο του album των BUS, “Τhe Unknown Secretary”.

Δεν είχα ξαναβρεθεί στο IΛΙΟΝ Plus και αυτό που αντίκρισα μου δημιούργησε πολιτισμικό σοκ, με τα τραπεζοκαθίσματα στις δυο πλευρές και τη σερβιτόρα που χαμογελαστή σε ρωτούσε αν ήθελες να πιεις κάτι. Από ό, τι κατάλαβα, λειτουργεί και ως bar theatre και για αυτό η διαφορά με τα κλασικά μέρη που συναντάμε ως ανταποκριτές. Βέβαια και δεν με χάλασε που μπορούσα να κάθομαι ξεκούραστος, μιας που έφτασα μισή ώρα μετά το άνοιγμα της πόρτας, που ήταν στις 21:00.

Αν δεν είχα συναντήσει φίλους-συναδέλφους του χώρου να πούμε καμιά μαλακία, μπορεί και να είχα αρχίσει να κανιβαλίζω αγνώστους, αφού η επίσημη έναρξη του event ήταν 22:20.



Χωνεύοντας προς το παρόν το γεγονός της αργοπορίας, απόλαυσα τους Bus, που εμφανίστηκαν ως τρίο (χωρίς δεύτερο κιθαρίστα δηλαδή), χωρίς όμως αυτό να αφαιρεί από το σαμπαθικό τους βάρος. Με αιχμή του δόρατος την πρόσφατη κυκλοφορία τους, έπαιξαν για μια ώρα περίπου, δυνατά και σταθερά, αφού βέβαια ξεπεράστηκαν κάποιες ηχητικές αδυναμίες του ξεκινήματος.

Αν σου αρέσουν οι St. Vitus οι Bus είναι φίλοι σου. Και θα γίνουν μια μέρα κολλητοί! Πολύ δεμένο συγκρότημα, με στιβαρή ρυθμική ομάδα και ένα frontman που δεν φοβάται να χρησιμοποιεί όλες του τις συχνότητες. Για μια ακόμη φορά τους απόλαυσα.



Η ώρα βέβαια, όταν τελείωσαν οι Bus είχε περάσει και ώσπου να ανέβουν στη σκηνή οι Headquake είχε πάει 23:35, με τα φίδια των μέσων σταθερής τροχιάς να με ζυγώνουν.

Oι heavy rockers ξεκίνησαν λίγο μουδιασμένα, αλλά όσο πήγαινε το κομμάτι “Fake” έβρισκαν την αγωνιστική τους φόρμα. Συνέχισαν με “All Life Long” και εγώ αναγκάστηκα να ξεκινήσω να ντύνομαι και να τρέξω να προλάβω τον ηλεκτρικό.

Ήθελα πολύ να κάτσω να απολαύσω όλη την εμφάνιση των έμπειρων μουσικών, μέλη των οποίων έχουν στο βιογραφικό τους συγκροτήματα σαν τους Villa21 και Melting Ashes, αλλά είναι δύσκολο να αντέξω και τη μίσθωση του κίτρινου αυτοκινήτου μετά.



Είναι επιτακτικό, ειδικά τις καθημερινές τα μαγαζιά και οι διοργανωτές να ξεκινούν το παιχνίδι λίγο νωρίτερα, έτσι ώστε όλα να έχουν τελειώσει πριν τις 12. Δεν έχουμε όλοι αυτοκίνητα, ούτε θέλουμε να τα κουβαλάμε παντού! Σεβαστείτε μας όλους! Αμάν πια!

Photos: Cristina Alossi

624
About Δημήτρης Μαρσέλος 2208 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.