Το κουιντέτο από το Michigan, που ακούει στο όνομα Hate Unbound δε θέλει να σε προσηλυτίσει τρυφερά στις μουσικές πτυχές του.
Να σε αρπάξει θέλει και να σε χώσει σε ένα συνεχές moshpit το οποίο ξερνάει deathίλα και thrashίλα, συνδυάζοντας οτιδήποτε ογκώδες υφίσταται ανάμεσα στους Death και τους Lamb of God. Και το “Plague” το καταφέρνει μια χαρά, δίχως να νοιάζεται για το αν θα ακουστεί πρωτότυπο. Αρκεί να γίνεται σαματάς στο pit και να ρέει άφθονη η μπίρα.
Μοντέρνο και old school ταυτόχρονα, με έφεση στις καταιγιστικές, “πάρτα-στη-μάπα” συνθέσεις και μια σειρά από λυσσασμένες κιθάρες και ξεσκισμένα drums, που σου κάθονται στο σβέρκο και δεν κάνουν ρούπι ωσότου το κουνήσεις ρυθμικά πάνω-κάτω. Οι βρυχηθμοί του Art Giammara διαθέτουν το απαραίτητο βάθος και όση βρωμιά χρειάζεται προκειμένου να επιτευχθεί αυτό το εκμοντερνισμένο μείγμα παλιομοδίτικου thrash/death.
Εν ολίγοις, το “Plague” είναι μια άκρως αναμενόμενη δουλειά, η οποία δεν προτείνει μεν κάτι νέο στο ιδίωμα, αλλά προσφέρει μια ωραιότατη αφορμή για κοπάνημα.
611 
