Περνούν τα χρόνια και χαμπάρι δεν παίρνουμε. 20 τα χρόνια από την ίδρυση των Headquake, και αν και εκείνοι κυκλοφόρησαν το ομώνυμο ντεμπούτο τους το 2006, είχαν στην “κάβα” παλιές ηχογραφήσεις, τις οποίες κυκλοφόρησαν με τον τίτλο “Roots and Branches”. Ο Δημήτρης Μαρσέλος επικοινωνεί με τον frontman τους, Κώστα Ντάλλα και συζητούν για τη νέα τους κυκλοφορία, τα επόμενα βήματα τους και την εμφάνιση τους στο ΙΛΙΟΝ Plus την Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου (δελτίο τύπου).
-Καλησπέρα, Κώστα! Πολύ κίνηση στα λημέρια των Headquake τελευταία. Ένα συγκρότημα που αν και είχε σχηματιστεί στις αρχές του ‘90, άργησε να κυκλοφορήσει το ομώνυμο ντεμπούτο του. Θα μπορούσες να μας κάνεις μια σύντομη ιστορική αναδρομή;
Καλησπέρα, Δημήτρη! Η αλήθεια είναι ότι το δισκογραφικό ντεμπούτο άργησε, αλλά όχι τόσο πολύ. Το ομώνυμο 1ο άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2006. Ακολούθησε το 2014 το “Ιnto the spiral” και εδώ και κανένα μήνα κυκλοφορήσαμε το “Roots and branches” που ουσιαστικά είναι ο δίσκος που δεν κυκλοφόρησε στα 90s, με την έννοια ότι περιλαμβάνει ηχογραφήσεις της περιόδου 1992-1995.
-Το όνομα της μπάντας είναι, θα λέγαμε αρκετά περιγραφικό του τι κάνετε, αφού ο ακροατής νιώθει τις αναταράξεις της μουσικής σας στο κεφάλι του. Πώς προέκυψε αυτό;
Νονός, αν θυμάμαι καλά, είναι ο Μπάμπης Δαλλίδης, μετά από ένα ατελείωτο βράδυ brainstorming και brainburning…
-Αφού έχουν περάσει τρία χρόνια από το δεύτερο album σας “Into the Spiral” αποφασίστηκε να ξεθαφτούν καλά κρυμμένες παλαιές ηχογραφήσεις των Headquake και να δοθούν στη δημοσιότητα σε μια ενιαία κυκλοφορία. Πως νιώθετε που έχετε πλέον το αρχείο της μπάντας σε κάτι χειροπιαστό που μπορεί ο καθένας να ακούσει μετά από 20 χρόνια;
Νιώθουμε εξαιρετικά. Είναι μια πολύ ωραία περίοδος αυτή, αλλά και πολύ ταραγμένη ταυτόχρονα. Η μπάντα είχε αρκετά διαφορετική σύνθεση σε σχέση με σήμερα. Ουσιαστικά μόνο ο Μπάμπης και ο Θανάσης είναι οι σταθερές αναφορές και έτσι ας πούμε, στην πρώτη πλευρά του δίσκου ακούμε τον “Fever” Κώστα Ποθουλάκη στην κιθάρα και τον Αργύρη (Nightstalker) στην φωνή. Στο μπάσο τον Λεωνίδα, ιδιοκτήτη τότε του θρυλικού sub studio. Στην 2η πλευρά του δίσκου, στην κιθάρα έχουμε τον Στέλιο από τους Schema και τους Αέρα Πατέρα και τον Shen, έναν Αμερικανό τραγουδιστή. Πολύς κόσμος, αδερφέ.
-Έχει αρχίσει από ότι έχω καταλάβει και η δημιουργία νέου υλικού με σκοπό την ηχογράφηση νέου album φέτος; Πώς πάει η παραγωγή αυτή λοιπόν;
Σωστά. Συνθέτουμε και κάνουμε προπαραγωγή και έχουμε ουσιαστικά έτοιμο το υλικό για να μπούμε να γράψουμε το τέταρτο άλμπουμ μας. Δεν θέλω να περιαυτολογήσω και συγγνώμη αν θα φανώ λίγο υπερφίαλος, αλλά έχουμε γράψει κομματάρες.
-Τι θεματολογία έχουν συνήθως οι στίχοι σας; Υπάρχει τελικά κανόνας που κάνει ένα στίχο καλό ή κακό, ή μήπως έχει να κάνει με το συναίσθημα που βγάζει ο ερμηνευτής τους;
Οι στίχοι αναφέρονται κυρίως σε συναισθήματα και αισθήσεις, σπανιότερα δε, καταπιάνονται με κοινωνικά και αναπόφευκτα πολιτικά θέματα. Κανόνας δεν υπάρχει για τίποτα και δεν πρέπει να υπάρχει κατά την γνώμη μου. Το βασικό είναι να μπορείς να εντυπώσεις το ρεφρέν στο μυαλό του ακροατή. Τότε έχεις πετύχει το στόχο σαν στιχουργός, αλλά και σαν μπάντα συνολικότερα.
-Σε λίγες μέρες εμφανίζεστε στο ΙΛΙΟΝ plus μαζί με τους Bus. Ποια η γνώμη σου για τη μουσική τους;
Μπαντάρα! Καλά παιξίματα, σπάνια φωνή και ήχος που παραπέμπει στους αγαπημένους Uncle Αcid And The Deadbeats και όχι μόνο.
-Αν σκεφτεί κανείς το τι ιστορία κρύβει το “Roots and branches”, δημιουργείται η απορία του αν θα υπάρχουν καλεσμένοι στο live αυτό, που ίσως ηλεκτρίσουν ακόμη περισσότερο την ατμόσφαιρα. Θα έχουμε εκπλήξεις;
Η αλήθεια είναι ότι σκεφτήκαμε κάπως αργά αυτό το ενδεχόμενο και έτσι δεν το οργανώσαμε. Σε ένα επόμενο live αφιερωμένο αποκλειστικά στο “Roots and branches”, θα ήταν ωραίο και πιστεύω θα άρεσε και στους ίδιους, να δούμε τους τότε συντελεστές στο stage. Θα παίξουμε κομμάτια και από κει όμως.
-Τι νιώθεις όταν είσαι πάνω στη σκηνή; Τι νομίζεις πως θα ένιωθες αν ήσουν απλός ακροατής των Headquake;
Υπάρχει μια κοινή συνισταμένη σε αυτούς τους 2 ρόλους. Η μουσική. Πρέπει να σε συνεπάρει και στις 2 περιπτώσεις. Υπάρχουν live διονυσιακά, όπου όλοι συντονιζόμαστε και σε μια άλλη διάσταση. Αυτός είναι πάντα ο στόχος. Σαν ακροατής δε, υπήρχε μια περίοδος που είχα φύγει από την μπάντα και τα παιδιά συνέχιζαν και είχαν παίξει με τους Siena Root. Τους είχα καταευχαριστηθεί. Μπαντάρα!
-Μου αρέσει να ρωτάω και καμιά μπούρδα πού και πού… Ας φανταστούμε λοιπόν, ένα ιδεατό rock talent show. Ποιους θα φανταζόσουν κριτές των διαγωνιζομένων και με ποιο τραγούδι θα εμφανιζόσουν μπροστά τους εσύ;
Ozzy, Plant, Patton, Keenan, η επιτροπή. Θα τους έλεγα κάτι από Kyuss. Το “Demon Cleaner” ας πούμε. Πω, ρε φίλε, αυτό μάλιστα. Θα το έβλεπα.
-Τι θα ήθελες να φέρει ο νέος χρόνος στους Headquake;
Ένα φθηνό και γαμάτο studio για να ηχογραφήσουμε. Όποιος στουντιάς διαβάζει, ας μας στείλει ένα μήνυμα στο FB page (https://www.facebook.com/headquakeband/) μας για να μας κάνει μια γαμάτη προσφορά.