Ό,τι είναι το αμπελόφυλλο για τους ντολμάδες, είναι ο John Garcia για το stoner/ desert/ heavy/ πες-το-όπως-αλλιώς-θες rock.
Η φωνή του έχει αγκαλιάσει τόσες καλές στιγμές του ιδιώματος που δεν μπορείς να τον βγάλεις από την εξίσωση, πώς να το κάνουμε δηλαδή;
Αφού κυκλοφόρησε το πρώτο του solo album, περιόδευσε για να το προωθήσει και μετά το έριξε στα ακουστικά (όχι αυτά που βάζουμε στα αυτιά μας), περιοδεύοντας και πάλι, παίζοντας κομμάτια από όλη την καριέρα του με μη ηλεκτρικό τρόπο. Όπως ήταν λογικό η περιοδεία εκείνη αγκαλιάστηκε με ενθουσιασμό από τους ακόλουθους της μουσικής του και αποφάσισε η επόμενη του κυκλοφορία να έχει unplugged χαρακτήρα.
Χρησιμοποιώντας και πάλι το αγαπημένο του ζώο, το κογιότ (και στον τίτλο και στο εξώφυλλο), έγραψε νέα κομμάτια, αλλά μεταμόρφωσε και τα θρυλικά “Green Machine”, “Space Cadet” “El Rodeo” και “Gardenia” των Kyuss.
Αν είσαι άνθρωπος που θέλει να έχει μια ολοκληρωμένη συλλογή και άποψη αυτής της παλιοπαρέας πλησίον της ερήμου Μοχάβε, τότε το “The Coyote Who Spoke in Tongues” θα πρέπει να θεωρηθεί ως αναπόσπαστο κομμάτι της.
Σε αυτό φαίνεται η έκταση της φωνής του John Garcia που λάμπει ακόμα και χωρίς την κρυψώνα μιας ηλεκτρικής ενορχήστρωσης και φαίνεται σαν να μην έχει αλλοιωθεί από τις 2,5 δεκαετίες που μας χωρίζουν από το ξεκίνημα των Kyuss.
Από εκεί και πέρα, αν δεν ήταν ο John Garcia, ο δίσκος αυτός θα περνούσε χωρίς να ακουμπήσει, αφού δεν κρύβει κάποια υπερέξυπνη σύνθεση και οι ακουστικές εκδόσεις των τεσσάρων Kyuss κομματιών, ίσως να μην πείσουν κάποιους.
Προσωπικά, μου καλάρεσε το πώς ακούγεται το “Green Machine” και λάτρεψα και το τελευταίο instrumental “Court Order”.
Αν σε συγκινούσε ανέκαθεν η χροιά του και δεν μπορείς να είσαι πολύ αντικειμενικός, βουρ στον πατσά. Αν όχι, πήγαινε στο An Club στις 18 Μαρτίου να τον απολαύσεις ζωντανά και φυσικά, unplugged!
615 
