Αν έπρεπε να σχολιάσω με μια κουβέντα το “Regeneration”, θα έλεγα.. έπος! Κι αυτό γιατί αν και δεν είναι το καλύτερο power metal album που έχω ακούσει, έχει στοιχεία, τα οποία του δίνουν εύσημα, σε σχέση με άλλες μπάντες του είδους! Και για να γίνω πιο σαφής, αν το άλμπουμ άνηκε στους Helloween για παράδειγμα και ήταν η νέα τους δουλειά, λόγο του παρελθόντος τους, θα την κρίναμε ως απλά καλή!
Τα παιδιά από τη Θεσσαλονίκη όμως, ούτε το budget έχουν (νομίζω δηλαδή), ούτε το βαρύ παρελθόν της προαναφερθείσας μπάντας. Έχουν όμως την όρεξη και τη τόλμη να προσπαθούν να παίξουν αυτό που γουστάρουν, με τη δεύτερη αυτή δουλειά τους!
Και είναι αυτός απλά ο λόγος να χαρακτηρίσεις έπος αυτό το δίσκο; Όχι βέβαια! Αν και το cd ξεκινά κάπως… συγκρατημένα, εννοώντας πως δεν ακούς κάτι χλιαρό, αλλά η μπάντα δείχνει την εντύπωση, πως παίζει εκ του ασφαλούς το πεπατημένο Helloweenικό power χωρίς προσωπική σφραγίδα, με λίγη υπομονή ανταμείβεσαι με τη τρίτη στη σειρά κομματάρα “Where Angels Fly”. Στα “καπάκια” σκάει μια πολύ καλή instrumental εισαγωγή, χρεωμένη να είναι το ομώνυμο track του cd, προπομπός του καλού “Starchild” και η “αναγέννηση” ξεκινά!!
Τα κομμάτια που δείχνουν όμως ποια θα μπορέσει να γίνει η μπάντα στο μέλλον, έρχονται στο τέλος του cd! Kαι αυτά τα τραγούδια, ας με συγχωρήσουν τα παιδιά του συγκροτήματος, είναι οι αληθινοί Emerald Sun! Μόνο ακούγοντας τις κομματάρες “Chasing the Wind” και το 13λεπτο “Fantasmagoria”, αλλά και τη διασκευή εκλπηξάρα, “Holding out for a Hero” της Bonnie Tyler, καταλαβαίνει πως δεν ακούει άλλο ένα δίχως ταυτότητα power metal του Γερμανικού και μη Ι.Ι.Ε.Κ!
Δε ξέρω αν φταίει ο αέρας της συμπρωτεύουσας, αλλά είναι ακόμη ένα πολύ καλό, με ευρωπαϊκό επαγγελματισμό power σχήμα που άκουσα από το Βορρά μας και αυτό με κάνει να χαίρομαι! Άντε και στο επόμενο δίσκο να διασκευάσετε μάγκες αυτό που χρόνια αποζητά metal διασκευή! Το “Wild Boys” από Duran Duran! Και κάτι τελευταίο… αυτό το “Chasing the Wind” είναι κομματάρα, αλλά κάτι μου θυμίζει… που θα πάει θα το θυμηθώ!
627 
