Με μια γλυκιά και νοσταλγική διάθεση ξεκίνησε το πρωινό μου την επομένη του live των Cyanna Mercury στο Gagarin 205.
Ήταν σαν να είχα περάσει το προηγούμενο βράδυ παρέα με αγαπημένους φίλους που είχα να δω πολύ καιρό και λέγαμε τα νέα μας για τα μέρη που περιπλανηθήκαμε και τις εμπειρίες που βιώσαμε όσο καιρό είχαμε να βρεθούμε όλοι μαζί. Αυτό ήταν το συναίσθημα που μου έβγαλαν οι παρουσίες όλων των μελών του συγκροτήματος που πραγματικά φρόντισαν να περάσουμε όλοι ένα ευχάριστο και ζεστό (παρά το κρύο) βράδυ μαζί τους.
Στις 20:30 που έφτασα στο Gagarin 205 ο κόσμος ήταν ελάχιστος και χωρίς κάποια καθυστέρηση το live ξεκινά λίγα λεπτά αργότερα με τους Circassian. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα κάποια μουσική επαφή με κανέναν από τους 2 guests, οπότε δεν είχα προϊδεαστεί για το τι θα άκουγα. Η μουσική και η σκηνική παρουσία των Circassian ήταν καλή, απλώς ο άδειος χώρος δεν βοηθούσε τον ήχο τους στην αρχή. Στη συνέχεια βέβαια και όσο μαζευόταν κόσμος άρχιζαν να το “βρίσκουν” περισσότερο τζαμάροντας πιο δεμένα μεταξύ τους. Η μουσική τους είχε ενδιαφέρον συνδυάζοντας κάτι από την ανατολίτικη παράδοση σε “δυτική” απόδοση.
Λίγα λεπτά μετά τους Circassian ανεβαίνει στη σκηνή ο Κύριος Κ. με κάπως υποτονικό τρόπο, αλλά αμέσως ξεκινά και παθιάζεται μουσικά. Παρανοϊκή παρουσία, που από τα λίγα που γνωρίζω για τη συγκεκριμένη σκηνή, θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ως την αρσενική εκδοχή της Θεοδοσίας Τσάτσου. Ο ήχος προς το τέλος της εμφάνισής του αρχίζει και γίνεται πιο γκρουβάτος, αλλά δυστυχώς η φωνή δεν ακούγεται αρκετά καθαρά σε όλη τη διάρκεια της εκτέλεσής του.
Περασμένες 22:00 και ο χώρος στο κάτω stage του Gagarin 205 έχει μαζέψει πλέον αρκετό κόσμο ενώ παράλληλα στη σκηνή έχει δημιουργηθεί μια “σπιτική” εικόνα με χαλιά και ανατολίτικες πινελιές. Οι Cyanna Mercury κάνουν την είσοδό τους και παρά την ταπεινή άφιξή τους, ξεκινούν δυναμικά παίζοντας τα “Horse dark as night” και “Lunatic” ενώ το κοινό τους υποδέχεται με μεγάλη εγκαρδιότητα.
Φοβερά συντονισμένος ήχος που σε συνδυασμό με τα background videos έπλαθαν ένα πολύ ιδιαίτερο μουσικο-ηχητικό αποτέλεσμα. Ντέφι, τουμπερλέκι, μαράκες είναι μόνον μερικά από τα κρουστά που έπαιζε ο Spyreas Sid συνοδεύοντας τη αισθαντική φωνή και τη θεατρική πλαστικότητα της έκφρασής του. Ένα προς ένα και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας είχαν μια μαγευτική παρουσία στο χώρο, από τη μελωδική κιθάρα του Diamond Pr, τα παρανοϊκά πλήκτρα του Nick Sid, το τεμπάτο μπάσο του Dimitri Georgopoulos έως φυσικά τα δυναμικά τύμπανα του Dennis Panagiotidis.
Η βραδιά είχε μια άκρως συναισθηματική χροιά γεμάτη μελωδίες και επιρροές από άλλες εποχές και πολιτισμούς, όπως άλλωστε πρεσβεύει και η νέα πρώτη τους επίσημη δουλειά “Archetypes”. Πέραν της νέας τους δουλειάς όμως, μας τίμησαν παίζοντας και κομμάτια εκτός άλμπουμ, μέσα στα οποία ήταν και το πολυαγαπημένο “Dirty Things”, όπου τα έσπασαν επί σκηνής και μας ξεσήκωσαν όλους!
Το εκστατικό παίξιμο όλων δημιούργησε μια διονυσιακά ψυχεδελική ατμόσφαιρα τόσο στο “Nothing we can do” όσο και σε όλα τα κομμάτια διχάζοντάς μας ανάμεσα στο να κοπανηθούμε (όσο επιτρέπει η μουσική τους) ή να χορέψουμε. Ο Πόντος συναντά την Ανατολή βλέποντας τον Spyreas Sid να κινεί ρυθμικά τους ώμους τους και όλοι με το παίξιμο και την ψυχή τους να παντρεύονται μουσικά με την παράδοση.
Το live κλείνει με το “San Quentin”, τραγούδι από μία άλλη ζωή όπως προσφωνήσανε και μέσα στο μουσικό συνονθύλευμα που έχουν δημιουργήσει, ξεχωρίζει κανείς τα πλήκτρα που μοιάζουν περισσότερο με κανονάκι και παράλληλα βγάζουν έναν απόκοσμο ήχο.
Η παρουσία των Cyanna Mercury και οι συνεχείς ευχαριστίες όσων συντέλεσαν στο αποτέλεσμα του δίσκου τους αλλά και του κόσμου δημιούργησε μια άκρως συγκινητική ατμόσφαιρα και το κοινό δε θέλαμε να τους αποχωριστούμε για κανένα λόγο… Είχαμε και το backstage βέβαια που δεν σταμάτησε να μας ενθαρρύνει!
photos: Βασιλική Παναγοπούλου
734 
