Το κουαρτέτο από την πρωτεύουσα που ακούει στο όνομα Baetyl (ξεχωριστό και ευκολομνημόνευτο) είναι υποτελές της αυτοκρατορίας που η Kyuss έχτισαν στην έρημο.
Desert rock που ακολουθεί κατά γράμμα τις προσταγές της αμερικανικής σχολής και σίγουρα θα σας ακουστεί σαν σκιά των όλο κι ανερχόμενων 1000mods.
Τα τέσσερα τραγούδια, αν και είναι κυρίως μακράς διάρκειας, δε σε κουράζουν, αλλά δε θα τρέξεις ξεβράκωτος στο δρόμο φωνάζοντας ΕΥΡΗΚΑ, όταν θα τα ακούσεις. Η φωνή του Πέτρου Μαρμαρινού είναι κάτι μεταξύ John Harris και Dani και τα πάει σχετικά καλά και στην προφορά των αγγλόφωνο στίχων.
Το εξώφυλλο με κάνει να ανατρέξω σε παλιά Spiritual Beggars, σχεδιασμένο από άνθρωπο που έχει ζωγραφίσει και για τους Wo Fat, ενώ η παραγωγή των Γιάννη Τσιακόπουλου και Μάριου Μεθενίτη είναι πάρα πολύ προσεγμένη.
Οι Φενταγίν του ήχου θα τους λατρέψουν, οι υπόλοιποι μάλλον θα περιμένουμε να βρουν το δικό τους μονοπάτι.
525 
