Την περασμένη Πέμπτη στη Death Disco, οι Motorama, το αγαπημένο post-punk σχήμα από τη Ρωσία, μας χάρισε άλλη μια διασκεδαστική βραδιά, ένα χρόνο μετά την τελευταία τους εμφάνιση στο ίδιο μέρος.
Το κοινό ανέλαβαν να ζεστάνουν οι Αθηναίοι psych rockers The Bonnie Nettles. Το νεοϊδρυθέν (σχηματίστηκαν το 2015) εξαμελές σχήμα παρουσίασε υλικό που πιθανότατα θα χρησιμοποιηθεί για τον πρώτο τους δίσκο, οι ηχογραφήσεις για τον οποίο θα ξεκινήσουν σύντομα. Οι ΒΝ έδειξαν πως είναι ένα πολύ δεμένο σχήμα, με γεμάτο ήχο, εμπνευσμένες συνθέσεις και μπόλικο μεράκι γι’ αυτό που κάνουν.
Αξίζει φυσικά να αναφερθεί ότι η σκηνική τους παρουσία δύσκολα αφήνει κάποιον αδιάφορο – ακόμα και όσοι δεν αρέσκονται σε πολύ “έντονες” παρουσίες, είναι αρκετά δύσκολο να μην παρασυρθούν και ακολουθήσουν το γκρουβάτο vibe τους. Πρόκειται αναμφίβολα για ένα πολλά υποσχόμενο σχήμα που θα μας απασχολήσει αρκετά στο μέλλον.
Στις 22.45 ήρθε η ώρα για τους Motorama. Προς (δυσάρεστη) έκπληξή μου, στη σκηνή βρίσκονταν μόνο τρεις, καθώς απ’ ό,τι φαίνεται η Irene Parshina, σύζυγος του frontman Vlad Parshin, δεν είναι ακόμα σε θέση να επιστρέψει στο πόστο της μετά τη γέννηση του παιδιού τους. Η έλλειψη του τέταρτου ατόμου ήταν πιθανώς η αιτία μιας γενικής δυσκολίας και αμηχανίας στους λοιπούς δύο –πέραν του ντράμερ–, οι οποίοι ενάλλασσαν συνεχώς κιθάρα με μπάσο από κομμάτι σε κομμάτι, ενώ παράλληλα εναλλάξ φρόντιζαν για τα synth.
Μιας και είχα τη χαρά να τους έχω δει και άλλες φορές στο παρελθόν, ομολογώ ότι αυτή τους η εμφάνιση ήταν η πιο αδύναμη. Το νεύρο, η ζωντάνια και το χορευτικό vibe, τα οποία αποτελούν σήματα κατατεθέντα όσον αφορά τις ζωντανές τους εμφανίσεις, κυμαίνονταν σε πιο ήπια επίπεδα. Επίσης, μιας και η περιοδεία τους γίνεται με αφορμή την προώθηση του νέου τους δίσκου “Dialogues” τον οποίο προσωπικά βρήκα κάπως άνευρο, το setlist τους περιελάμβανε ολόκληρο τον εν λόγω δίσκο με αποτέλεσμα να στερηθούμε διαμαντάκια της προγενέστερης δισκογραφίας τους.
Παρόλα αυτά, για μένα οι Motorama δεν παύουν να είναι από τις μεγάλες μου συμπάθειες που θέλω και χαίρομαι να βλέπω ξανά και ξανά. Το χαρακτηριστικό ύφος της μουσικής τους –χαρούμενα μελαγχολική–, η σκηνική τους παρουσία στα live τους –σεμνά εκδηλωτικοί–, η γενικότερη στάση τους σε σχέση με τη μουσική τους –χαμηλών τόνων και επί της ουσίας–, είναι οι λόγοι.
Αν και στον ίδιο τον Vlad Parshin πήρε κάμποσο χρόνο για να αφεθεί και να λυθεί εκφραστικά, το κοινό ήταν εξ αρχής “ζεσταμένο”, από το πρώτο κομμάτι. Ακούσαμε –και χορέψαμε– ολόκληρο το “Dialogues”, με εμβόλιμα κομμάτια και από τους τρεις υπόλοιπους δίσκους, στο γνώριμο άκουσμα των οποίων το κοινό εκδήλωνε τον ενθουσιασμό του. Οι όμορφες μελωδίες των Motorama, η υπέροχη φωνή του Vlad και το αποκορύφωμα στο τέλος με απανωτά τα πολυαγαπημένα “One Moment”, “To the South” και το “Lottery” με τον ίδιο να αφήνεται στον χαρακτηριστικό του χορό και το κοινό επίσης να απολαμβάνει χορεύοντας είναι αρκετά για να μας αφήσουν ικανοποιημένους απ’ αυτό το live, και να αναμένουμε με ανυπομονησία την επόμενη φορά που θα τους δούμε, ελπίζοντας να είναι σε πλήρη σύνθεση.
Motorama setlist
By Your Side
Tell Me
Sign
Wind In Her Hair
Above The Clouds
I See You
Heavy Wave
Loneliness
Ghost
(new)
Hard Times
Holy Day
Someone Is Missed
Rose In a Vase
Alps
Reflection
One Moment
To the South
Lottery
Deep
Photos: Βασιλική Παναγοπούλου
798 
