Έχοντας κυκλοφορήσει έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2010, σύμφωνα με το γράφοντα, οι Randomwalk δίνουν μια εναλλακτική καλλιτεχνική πνοή στην εγχώρια σκηνή παρουσιάζοντας κάτι το διαφορετικό. Ο Τάσος (φωνητικά) βγάζει για λίγο το “προσωπείο” του Jean Baptiste και είναι έτοιμος για μια χαλαρή κουβεντούλα, με κεντρικό άξονα τη μουσική και το μέχρι στιγμής δρόμο της μπάντας.
Καλησπέρα Τάσο, δώσε μου καταρχάς ένα σύντομο βιογραφικό των Randomwalk.
Λοιπόν, οι Randomwalk ιδρύθηκαν το 2005 από εμένα και άλλους τρεις φίλους. Προσπαθήσαμε εξ αρχής να μοντάρουμε ένα σχήμα με ένα γενικά χαλαρό μουσικό προσανατολισμό, εννοώντας πως δεν είχαμε αποφασίσει να παίξουμε κάποιο συγκεκριμένο είδος και το πήγαμε ανάλογα με τις μουσικές επιρροές του καθενός. Όπως κάθε νέο συγκρότημα, θα έλεγα! Συνδυάσαμε λοιπόν τα ακούσματά μας και καταλήξαμε σε έναν κοινό παρανομαστή, σύμφωνα με τον οποίο, το αποτέλεσμα θα έχει μια θεατρική, ή και κινηματογραφική, χροιά. Το 2007 ηχογραφήσαμε τον πρώτο μας δίσκο (σ.σ. “Redemption”) στο DNA Lab και στη συνέχεια κάναμε τη μίξη και το mastering στο Silicon Factory, με παραγωγούς τους Ηλία Φλάμο και Έκτορα Τσολάκη. Είχε φτάσει λοιπόν η ώρα να αναζητήσουμε εταιρεία. Είχαμε λάβει μέρος και στο διαγωνισμό του ΝΑΚΑ, όπου ο νικητής θα έκανε συμβόλαιο με τη Sony, αλλά όπως καταλαβαίνεις δεν κερδίσαμε, καθότι metal μπάντα. Τελικά, υπογράψαμε ένα συμβόλαιο με την I for an I Records για τρεις δίσκους και το ντεμπούτο μας κυκλοφόρησε επίσημα στα μέσα του 2008. Ε, μετά δώσαμε ένα κάρο συναυλίες, 20 με 25 αν θυμάμαι καλά, και ουσιαστικά όπου υπήρχε venue στην Αθήνα, παίξαμε! Μετά πήγαμε για κάποιες εμφανίσεις στην επαρχία, ώσπου ήρθε η ώρα να κάτσουμε να γράψουμε υλικό για το δεύτερο δίσκο!
Και κάπου εδώ φτάνουμε στο “Absolution”…
Ακριβώς! Ηχογραφήσαμε και πάλι στο Silicon Factory και τέλη 2010 έγινε το παγκόσμιο release. Πριν όμως από αυτό, το είχαμε κανονίσει και πήγαμε όλοι στρατό, για να τελειώνουμε με αυτό το θέμα. Τα υπολογίσαμε έτσι, ώστε όταν ουσιαστικά απολυθήκαμε, είχε τελειώσει και ο παραγωγός τη δουλειά του, με αποτέλεσμα να είμαστε έτοιμοι για την προώθηση του νέου δίσκου μας. Μάλιστα, να πω πως είχαμε ψάξει για κάποιον από το εξωτερικό για να κάνει το mastering του album και κάπου εκεί ξεκίνησε και η συνεργασία μας με τον Waldemar Sorychta (σ.σ. Grip Inc, Voodoocult, Tiamat, Samael, Moonspell, Sodom etc), από την οποία μείναμε πολύ ευχαριστημένοι.
Τι ακριβώς σημαίνει Randomwalk;
“Randomwalk” είναι ένας μαθηματικός όρος που έχει σχέση με τις πιθανότητες. Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα η θεωρία που θέλει την τυχαιότητα και τις πιθανότητες να μπορούν να καθοδηγήσουν τις ζωές μας. Δηλαδή, όλα αυτά που ζούμε και βιώνουμε τελικά είναι αφημένα στην τυχαιότητα, είναι στο χέρι του θεού, τι συμβαίνει τέλος πάντων; Και έτσι χρησιμοποίησα αυτόν τον όρο για να βαφτίσω τη μπάντα.
Πως πάει μέχρι στιγμής στην αγορά το “Absolution”;
Κοίτα, είναι αρχή ακόμα, αλλά δείχνει να πηγαίνει καλά! Μόλις πριν από ένα μήνα άλλωστε δώσαμε και την πρώτη μας συναυλία για την προώθηση του.
Από το εξωτερικό έχεις κάποιο feedback;
Μέχρι στιγμής τα πράγματα δείχνουν ιδανικά! Έχει απασχολήσει αρκετά τους συντάκτες του εξωτερικού το “Absolution”, ενώ ένας Ρώσος μας περιέγραψε ως progressive gothic metal, κάτι το οποίο υιοθετήθηκε και από τους Γερμανούς. Επίσης ο δίσκος διέρρευσε στο διαδίκτυο σε περίπου 60 διαφορετικά site με torrents, και αυτό είναι μια πάρα πολύ καλή διαφήμιση. Άλλωστε, η πειρατεία δε σκοτώνει τη μουσική, αλλά τις δισκογραφικές!
Τα κομμάτια στο album είναι σαν ένα σύνολο από μικρές, αυτοτελείς ιστορίες, κάτι που ανέφερα και στην κριτική που είχα κάνει για το δίσκο. Έχει βάση αυτό που λέω, ή είναι η ιδέα μου;
Είναι ακριβώς όπως το είπες. Πρόκειται όντως για μικρές, αυτοτελείς ιστορίες, καθώς δεν υπάρχει κάποιο γενικό concept πίσω από τους δίσκους μας. Και να σου πω την αλήθεια, το προτιμώ έτσι, καθώς όταν μεταφέρεις μια ιστορία, είναι πολύ δύσκολο να μην κάνει κοιλιά. Για αυτό λοιπόν το λόγο, φτιάχνω ιστορίες με αρχή, μέση και τέλος οι οποίες εφαρμόζονται σε κάθε κομμάτι ξεχωριστά. Μου αρέσει δηλαδή νε υπάρχει σε κάθε σύνθεση μια θεματική κορύφωση!
Στο συγκρότημα ενσαρκώνεις μια περσόνα, ονόματι Jean Baptiste. Για την ακρίβεια όλα τα μέλη κάνουν κάτι παρόμοιο; Αυτό βοηθάει στη θεατρική απόδοση των κομματιών σας;
Ναι, το να έχει ο καθένας μας ένα alter ego βοηθάει γενικά. Είναι παρόμοιο με μία θεατρική παράσταση, όπου ενσαρκώνεις ένα χαρακτήρα. Η όλη ιδέα με τους “ρόλους” έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια και θέλουμε σιγά σιγά να την εξελίξουμε. Για παράδειγμα, θέλουμε να εμπλουτίσουμε τη σκηνική μας παρουσία, μιας και μέχρι στιγμής τη θεωρώ κάπως ωμή. Θα ήθελα δηλαδή και κάποια εφέ, ή φωτισμούς, έτσι ώστε οι χαρακτήρες που ενσαρκώνουμε να έχουν μια πραγματική υπόσταση πάνω στη σκηνή.
Πάντως ακόμα και στα live σας υπάρχει ένα “στήσιμο” που θυμίζει παράσταση…
Ναι, έχουμε κάνει μια προεργασία, αλλά έχουμε δρόμο ακόμα στο να κάνουμε αυτό που έχουμε φανταστεί.
Δεν ανησυχείς μη χαρακτηριστείτε ως “γραφικοί”; Είναι λεπτή η ισορροπία όταν παίζεις διάφορους ρόλους…
Κοίτα, μη φανταστείς πως θα κάνουμε κάτι το υπερβολικό. Τώρα, σε ότι αφορά αυτούς που μπορεί να μας κακοχαρακτηρίσουν, να σου πω την αλήθεια δε με απασχολεί. Αν για κάποιον αυτό που θέλουμε να κάνουμε δεν τον καλύπτει αισθητικά, είναι δικαίωμά του. Πάρε για παράδειγμα τους Dirty Granny Tales, που παρουσίασαν ένα είδος μουσικοθεατρικού και κανείς δεν τους βρήκε “γραφικούς”.
Συμβολίζει κάτι το όνομα του καθενός, ή είναι μια εν μέρει τυχαία επιλογή;
Κοίτα, ο Jean Baptiste που υποδύομαι είναι ο κεντρικός χαρακτήρας στο βιβλίο “To Άρωμα” του Patrick Suskind. Για μένα, έτσι όπως παρουσιάζεται στο βιβλίο, και όχι στην ταινία, ο Jean Baptiste συμβολίζει την απόλυτη ενσάρκωση του διαβόλου, κάτι που ήθελα να παρουσιάσω και στη σκηνή, εξ ου και το κουστούμι. Βέβαια, δεν προσπαθώ να αντιγράψω το χαρακτήρα επακριβώς, απλώς δανείζομαι το όνομά του. Το ίδιο έχει κάνει και ο πληκτράς μας, έχοντας πάρει το όνομα Dorian από το “Πορτραίτο του Dorian Gray” και ούτω καθεξής.
Video clip από την πρώτη σας κυκλοφορία υπάρχει. Θα γίνει κάτι αντίστοιχο και για κάποιο από τα κομμάτια του “Absolution”;
Ναι, είχαμε γυρίσει ένα video clip για το κομμάτι “Faces Down” με την εταιρεία του Κατσιώνη, και αυτή τη στιγμή κοιτάμε τη δουλειά από διάφορους σκηνοθέτες ώστε να γυρίσουμε και κάτι από το “Absolution”. Πάντως θέλουμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό από το να υπάρχει απλώς μια μπάντα και να παίζει.
Και ποιο κομμάτι έχετε επιλέξει;
Το “Silence”… πως σου φαίνεται σα σκέψη;
Μια χαρά, αλλά να σου πω την αλήθεια το “Promises” μου ταιριάζει περισσότερο για να γυριστεί σε video clip…
Ναι, το “Promises” είναι πιο πιασάρικο, οπότε έχει μια βάση αυτό που λες.
Ποια είναι η διαδικασία σύνθεσης που ακολουθείτε;
Καταρχάς, να σου πω πως το 90% του υλικού μας το γράφουμε σε πλήκτρα ή σε πιάνο και όχι σε κιθάρα. Εφόσον μαζέψουμε λοιπόν ιδέες εγώ και ο Dorian, τις βάζουμε κάτω και τις επεξεργαζόμαστε και όταν ολοκληρωθεί το κομμάτι γράφω τους στίχους.
Οι στιχουργικές σου επιρροές ποιες είναι;
Βιβλία, μυθιστορήματα, νουβέλες, ταινίες, όπως και ποιήματα του 17ου και 18ου αιώνα.
Και οι μουσικές;
Αυτήν την περίοδο ακούω πολύ progressive death metal και metalcore, ο Dorian είναι περισσότερο fan του black metal, ο Vortimer προτιμάει το power, ενώ ο Harry είναι του brutal death.
Ότι να’ ναι δηλαδή…
(γέλια) Κάπως έτσι… Παρόλα αυτά, συνδυάζουμε όλες τις επιρροές μας και το αποτέλεσμα είναι οι Randomwalk!
Συμφωνείς με την ταμπέλα “dark metal”, που σας έχει αποδοθεί;
Ναι, από τη στιγμή που υπάρχουν ταμπέλες και είδη, εμένα μάλλον με καλύπτει αυτός ο χαρακτηρισμός.
Εσύ πως θα περιέγραφες τη μουσική σας, σε κάποιον που δεν σας έχει ακούσει;
Νομίζω πως θα την περιέγραφα ως ατμοσφαιρικό death metal με hardcore και gothic στοιχεία.
Κλασσική ερώτηση μεν, αλλά πως βλέπεις την ελληνική σκηνή, ζώντας την εκ των έσω;
Η ελληνική σκηνή έχει πολλά προβλήματα, με βασικότερο το ότι είμαστε αποκομμένοι από την υπόλοιπη Ευρώπη, με αποτέλεσμα να μη μπορείς εύκολα να πάρεις ένα tour bus και να αλωνίσεις κάνοντας συναυλίες. Έτσι λοιπόν είναι πολύ πιο δύσκολο να μάθουν στο εξωτερικό τη δουλειά σου. Τα μόνα συγκροτήματα που έχουν κάνει κάτι παραπάνω είναι όσα έφυγαν από τη χώρα. Εκτιμάω για παράδειγμα πάρα πολύ αυτό που έκαναν οι Suicidal Angels, είναι παράδειγμα προς μίμηση!
Εάν είχες την επιλογή, και την προοπτική καριέρας, θα πήγαινες να μείνεις μόνιμα στο εξωτερικό;
Κοίτα, δε μπορώ να μιλήσω εξ ονόματος όλων των μελών των Randomwalk. Εγώ προσωπικά πάντως θα το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη.
Σας είδαμε πριν λίγο καιρό στο An, αλλά θα σας ξαναδούμε και στις 19 Μαρτίου σαν support στους Eluveitie. Περίεργο πακέτο, αλλά ενδιαφέρον…
Όντως, αλλά είναι μια καλή ευκαιρία να παρουσιάσουμε σε ανομοιογενές κοινό τη δουλειά μας. Μάλιστα, το θεωρώ πρόκληση! Ο κόσμος θα περιμένει λογικά κάτι άλλο, αλλά είμαστε προετοιμασμένοι για οτιδήποτε! Προσωπικά έχω εμπιστοσύνη σε αυτό που κάνουμε.
Κάποιο άλλο live;
Βασικά, θα κάνουμε κάποιες εμφανίσεις στην επαρχία, στη Θεσσαλονίκη, στην Κρήτη και στο Αγρίνιο, αλλά γενικά όλο και προσθέτουμε εμφανίσεις. Ε, μετά προς το καλοκαίρι θα κοιτάξουμε μήπως εμφανιστούμε σε κάποιο festival.
Τι να περιμένουμε στο μέλλον από τους Randomwalk;
Live, live, live για την προώθηση του δίσκου και μετά εκκίνηση διεργασιών για τη σύνθεση νέων κομματιών. Και επειδή με όποιο album κυκλοφορείς, γράφεις ιστορία, καθώς δε μπορείς να το πάρεις πίσω, θα πάρουμε το χρόνο μας ώστε να βγει κάτι εξίσου καλό, εάν όχι καλύτερο!
362 
