Ομολογώ ότι το “A Quiet World” είναι η πρώτη μου επαφή με αυτούς εδώ τους Γερμανούς, παρότι σαν group υπάρχουν ήδη από το 2006 και το παρών album είναι το 3ο δισκογραφικό τους εγχείρημα.
Ψάχνοντας λίγα πράγματα στο διαδίκτυο γι’ αυτούς, είδα ότι τα πρώτα δύο album τους έχουν λάβει αρκετά καλές κριτικές. Κάτι αυτό, κάτι ο παραλληλισμός με μπάντες σαν τους Dark Tranquility και τους Insomnium, άρχισα να βλέπω με καλό μάτι την ακρόαση του album. Γρήγορα όμως οι ελπίδες μου για τη νέα μεγάλη ανακάλυψη στο χώρο του μελωδικού death έπεσαν στο κενό.
Ενώ τα παιδιά είναι καλοί παίκτες και βοηθούνται από μια πολύ δυνατή παραγωγή (Eike Freese – Deep Purple, Gamma Ray μεταξύ άλλων), το album πάσχει από καλά τραγούδια. Κανά 2-3 στιγμές όπως τα πολύ δυνατά (και πολύ DK) “Limit Cycle” και “Oversoul” και από εκεί και πέρα μια ανούσια επαναληψιμότητα. Πολλά πλήκτρα, σε πρωτεύων ρόλο τις περισσότερες φορές, μονοδιάστατες συνθέσεις και ένα ύφος που τελικά θυμίζει Omnium Gatherum, ένα group που όσο και αν προσπάθησα, δε μπόρεσα ποτέ να συμπαθήσω πραγματικά. Ακόμα και το τελευταίο 11λεπτο “This Shadow My Likeness” που περιμένεις να είναι το έπος τους, αργεί να δώσει πράγματα και “φωνάζει” ότι θα έπρεπε να είχε μικρότερη διάρκεια.
Τελικά θεωρώ πως κάποιος πρέπει να αρέσκεται πάρα μα πάρα πολύ στο συγκεκριμένο ήχο για να κάτσει με πολύ υπομονή να ψάξει και να βρει ενδιαφέροντα σημεία στο “A Quiet World”. Από τη μεριά μου θα ρίξω ένα άκουσμα και στα δυο πρώτα τους να δω μήπως χάνω κάτι σπουδαίο, αλλά κρατάω μικρό καλάθι.
622 
