Οι Νορβηγοί progsters ξεκίνησαν την ιδιαίτερη διαδρομή τους το 1993 και το πρώτο τους όνομα, Mystery Tribe, ήταν μια δίκαιη και ταιριαστή επιλογή για την συνεχή αποστασιοποίησή τους από το προφανές και το εύκολο.
Το 1999 μετονομάζονται σε Madder Mortem και σταδιακά εξελίσσουν το πρωταρχικό doom/gothic ύφος τους από άλμπουμ σε άλμπουμ σε πιο προοδευτικές εκφράσεις.
Μέχρι και το 2009, οι συνιδρυτές, αδέρφια και συνοδοιπόροι, η τροφαντή, εκπληκτική ερμηνεύτρια Agnete M. Kirkevaag κι ο κιθαρίστας και συνθέτης BP M. Kirkevaag, κυκλοφόρησαν πέντε άλμπουμ με το τελευταίο “Eight Ways” να αποτελεί χαρακτηριστικό αποτέλεσμα της τόλμης και της μοναδικότητάς τους. Με χαρακτηρισμούς όπως το “μαύρο πρόβατο” της σύγχρονης metal σκηνής οι πιο διορατικοί αποθέωσαν τη συνέπεια και το θάρρος της εξέλιξης των Mortem.
Επτά χρόνια σιωπής κι απουσίας έχουν μεσολαβήσει και οι Νορβηγοί επιστρέφουν με νέο δίσκο που φέρει τον προκλητικό τίτλο “Red In Tooth And Claw”…Στη σύνθεση του γκρουπ υπάρχει και η προσθήκη του κιθαρίστα Richard Wikstrand των Chrome Division.
Όσοι έχουν φρέσκια στη μνήμη τους την εντύπωση του “Eight Ways” και έχουν ήδη κερδίσει την εξοικείωση με τη μουσική τους, ξέρουν τι έχουν να περιμένουν από ένα ακόμα άλμπουμ τους, που μπορεί να μην απομακρύνεται ανοίγοντας κι άλλους δρόμους, περιέχει όμως όλα τα κεκτημένα των Mortem.
Πρωταγωνίστρια για άλλη μια φορά η ευέλικτη και τεράστια φωνή της Agnete που καθορίζει, καθοδηγεί και χρωματίζει δίκαια τις διαδρομές των τραγουδιών τους. Από την έναρξη του “Blood on the sand”, δυο κόσμοι συγκρούονται μέσα στον εκφραστικό της ορίζοντα και η μουσική σαν πειθαρχημένο βαγόνι σπρώχνει το ρυθμό και τη δύναμη που εναρμονίζονται με την εναλλασσόμενη δεξιότητα της μελωδίας σε μια απίθανη φυσική ροή.
Η ίδια ευστοχία στις μεταβολές των διαθέσεων κάνει το “If I could” να μας κλειδώνει πρόωρα στο απόκοσμα ελκυστικό ύφος τους. Κι αν κάποιος μας έπαιρνε για τρελούς, γράφοντας για single των Mortem, ακούγοντας την προφανή βίντεο επιλογή “Fallow season” με το καθηλωτικό groove και τις ταιριαστές φωνητικές γραμμές, θα άλλαζε γρήγορα γνώμη. Άλλωστε η κρυπτική πραγματικότητα που ακούγεται να θριαμβεύει σε όλη τη διάρκεια του άλμπουμ είναι πως από τις φωνητικές χορδές της Agnete περνούν κάποιες από τις εθιστικότερες μελωδίες της χρονιάς που χαϊδεύουν πρόσκαιρα τους αισθητήρες μας και δίνουν τη θέση τους στις μεταβολές και τα τραχιά τερτίπια των Mortem, στην καταδίωξη της ακουστικής περιπέτειας.
Το άλμπουμ στο σύνολό του- ίσως με το “Parasites” να υστερεί λίγο- είναι μια μουσική πρόκληση συγκρούσεων σε έναν απόκοσμο συναισθηματισμό. Η μουσική χημεία πίσω από την διαρκή δοκιμασία και ένταση της φωνής μοιάζει να χαλιναγωγεί την ευρύτητα ετερόκλητων μουσικών ειδών με μαεστρία. Λίγο πριν το φινάλε, η πάλη και η εξουθένωση ακουμπούν πάνω στο γαλήνιο χαλί του “The whole where your heart belongs”. Ο δίσκος τελικά σφραγίζεται με το επιτακτικό, επικό, κλιμακωτά μεγαλειώδες “Underdogs” , ένα από τα πιο συγκλονιστικά τραγούδια της χρονιάς.
23 χρόνια κι έξι άλμπουμ μετά, τα αδέρφια από τη Νορβηγία και οι λοιποί Mortem συνεχίζουν να στολίζουν τη διαφορετικότητα με τολμηρή μουσική ιδιαίτερης γοητείας. Αναζητείται δικαιοσύνη.
561 
