Σ’ ένα σχετικά ζεστό (ούτε καν δροσερό) Σαββατόβραδο, η εμβληματική φιγούρα του stoner rock, Brant Bjork, έμελλε να επισκεφτεί την Αθήνα, ώστε να επανασυστηθεί στους φίλους του, στα πλαίσια της περιοδείας του για το “Tao of the Devil ” που κυκλοφόρησε πρόσφατα.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τον ίδιο χώρο, επισκέφτηκε πριν από 6 μήνες ο παλιός του γνώριμος από τους Kyuss, John Garcia.
Το σκηνικό στο κέντρο σχετικά ηλεκτρισμένο, από τα πρόσφατα επεισόδια γύρω από τα Εξάρχεια τις προηγούμενες μέρες. Κατά τις 9:30 που έφτασα έξω από το An, η ατμόσφαιρα μύριζε καπνό, από μικρής έκτασης πυρκαγιάς σε δέντρο έξω από τον συναυλιακό χώρο. Περί τις 10 (που ήταν και η επίσημη ώρα έναρξης του Live, δεν είχαν συγκεντρωθεί πάνω από 70 άτομα μέσα στο Club, μα η προσέλευση συνεχώς πύκνωνε και περί τις 10:30, ήταν κατάμεστο. Η ατμόσφαιρα ήταν τόσο καλή από τον κόσμο που συγκεντρώθηκε που όλα προμήνυαν ένα δυνατό live.
Κατά τις 11 παρά 20, έσκασαν μύτη στη σκηνή ο Brant Bjork με τους “Low Desert Punk Band” (τον Bubba DuPree – κιθάρα, τον επί χρόνια φίλο και συνοδοιπόρο του Dave Dinsmore στο μπάσο και τον Ryan Gut στα τύμπανα). Ο “λαός” επευφημούσε κι αφού οι μουσικοί πήραν τις θέσεις τους, ξεκίνησε ένα πολύ δυνατό live. Σίγουρα άλλη μια rock ιστορία γραφόταν στο υπόγειο της πλατείας Εξαρχείων.
Δυνατά επαναλαμβανόμενα riff, μια περιρρέουσα blues – rock διάθεση, ψυχεδελικά περάσματα, Sabbath-ικές εισαγωγές και όμορφα τζαμαρίσματα, με μια εξέχουσα φιγούρα στη σκήνη και θρυλική φιγούρα επί σκηνής να κλέβει την προσοχή. Παρουσίασαν, ως επί το πλείστων, στιγμές από το νέο τους album “Tao of the Devil ” σε ένα πολύ όμορφο performance, με εξαιρετικά ταλαντούχους μουσικούς επί σκηνής, να βγάζουν το 100% της ενέργειάς τους και του ταλέντου τους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν ο καλύτερος τρόπος να μας συστήσουν αυτή τη νέα τους δουλειά, η οποία είναι ένα αμάλγαμα της μέχρι τώρα πορείας του πολυτάλαντου καλλιτέχνη, με πάρα πολλά στοιχεία από τις προσωπικές του επιρροές και ακούσματα (blues, hard rock, stoner-desert rock). “The Gree Heen”, “Humble Pie”, ” Stackt”, “Biker No. 2”, “Dave’s War”, αποτέλεσαν δείγματα, ενός πολύ ποιοτικού (ως ίθισται) νέου album, το οποίο έτυχε θερμής αποδοχής από το κοινό, δημιουργώντας μια πολύ θερμή ατμόσφαιρα.
Όλα αυτά μέχρι που επί σκηνής ανέβηκε ένας guest, που η παρουσία έκλεψε τα φώτα και τη δόξα, απογειώνοντας το live. Μια περίεργη φιγούρα με μαύρο μαφιόζικο-κουτσαβάκικο κοστούμι και καπέλο έκανε την εμφάνισή του κι έδωσε ένα μοναδικό performance στα “Dave’s War”, “Biker N°2” και “Freaks of Nature” δίπλα στο Brant Bjork. Με διαρκή κίνηση επί σκηνής, να γεμίζει το χώρο με τα καταπληκτικά φωνητικά του και τα screamy backing vocals του, άλλοτε να παίζει με το καπέλο, το παπούτσι και το μικρόφωνο κι άλλοτε να βγάζει σακάκι και πουκάμισο, να φοράει μια χρυσή βενετσιάνικη μάσκα και να χορεύει ακατάπαυστα, ενώ η επικοινωνία – αλληλεπίδρασή του με το κοινό, που ανταποκρίθηκε άριστα, ήταν μοναδική με ανεπανάληπτο highlight στο “Freaks of Nature”.
Η Psychobilly περσόνα του Sean Wheeler (Captain Sean Doe), έδωσε άλλο αέρα, όχι μόνο στον κόσμο, αλλά και στον Brant Bjork και τους “Low Desert Punk Band”, που από εκείνη τη στιγμή έγιναν πιο ευδιάθετοι, γεγονός που αποτυπώθηκε κι εκτελεστικά. Ο Bjork (με τη φωνή του να έχει ζεσταθεί και να αποδίδει καλύτερα) εναλλάσσονταν με τον Bubba DuPree στις κιθάρες, σε ρυθμικά και σόλο στιγμές, τον Dinsmore να δονεί ακατάπαυστα το χώρο με τους δακτυλισμούς και τον Gut ν’ αποτελεί τον κινητήριο μοχλό μιας άριστα κουρδισμένης μπάντας.
Για encore ό,τι καλύτερο! Αρχικά το θρυλικό “Low Desert Punk” (από το “Jalamanta” του 1999), το πολύ δυναμικό desert – blues “Let the Truth Be Known” (από το “Saved By Magic”) κι ανεπανάληπτο φινάλε με “Jumpin’ Jack Flash” και Sean Wheeler επί σκηνής να σαρώνουν!
Μια διαφορετική κι αξιομνημόνευτη rock βραδιά που αναμφισβήτητα οι ουκ ολίγοι φίλοι που γέμισαν το An, θα θυμούνται για πολύ καιρό, από έναν εμβληματικό καλλιτέχνη που βρίσκεται στο καλύτερο σημείο της καριέρας του.
Photos: Ανδρέας Πανόπουλος
687 
