Λίγες μέρες πριν εμφανιστούν μπροστά στο Αθηναϊκό κοινό μαζί με τους Inquisition και τους Diablery, το Rockway.gr έχει την ευκαιρία να μιλήσει με τον Semjaza (μπάσο) των Αθηναίων black metallers Nadiwrath, σχετικά με το εξαιρετικό τελευταίο album τους, “Circle Of Pest”, αλλά και για τη γενικότερη ιδεολογία του group απέναντι σε αυτό που αποκαλούμε black metal.
Καλησπέρα Semjaza. Ας τα πάρουμε λίγο από την αρχή. Τι μεσολάβησε αυτά τα 4 χρόνια από την κυκλοφορία του Nihilistic Stench του 2011 μέχρι και το Circle Of Pest του 2015;
Καλησπέρα και σε εσένα. Μεσολάβησαν κάποιες split κυκλοφορίες, καθώς και η ενασχόληση με τις άλλες μας μπάντες.
Η σύνθεση της μπάντας παραμένει ίδια από την αρχή ή έχουν γίνει αλλαγές στην πορεία; Είναι η ύπαρξη όλων των μελών το ίδιο σημαντική τόσο για τη φιλοσοφία όσο και για τη σύνθεση στο group;
Δεν είναι όμοια, αλλά δε φρονώ ότι για μια black metal μπάντα υφίσταται υπολογίσιμος λόγος να ενδιαφέρει η σύνθεση. Το black metal είναι ένα ιδεολογικό άρμα και η επίδειξη των οντοτήτων μας είναι ολοκληρωτικά αδιάφορη. Το αφήνουμε αυτό σε κάποιες ευυπόληπτες “κυρίες” της παγκόσμιας σκηνής που τις ενδιαφέρει να είναι rockstars. Τελώντας βεβαίως ότι οι ίδιοι αποστρεφόντουσαν μέχρι το 1995. Μας ενδιαφέρει να αποθεώσουμε την άβυσσο και να δούμε αυτόν τον εξαθλιωμένο κόσμο να εξελιχθεί σε τέφρα, δε μας αφορά να γίνουμε φημισμένοι.
Ο ήχος του πιο πρόσφατου album σας, έχει πάει σε πολύ πιο κλασσικά black metal μονοπάτια σε σχέση με το Nihilistic Stench που παρουσίαζε μια πιο punk προσέγγιση με πολλά suicidal στοιχεία. Προσωπικά με κέρδισε πολύ το Circle Of Pest και το θεωρώ μια πολύ επιτυχημένη αλλαγή. Πώς όμως προέκυψε; Τι σας οδήγησε σε αυτή τη μουσική μεταβολή;
Όταν κυκλοφορούσαν οι Burzum δίσκους στα 90’s κάνεις δε μιλούσε για ”suicidal”. Είναι πιθανόν ο ήχος των Burzum και των παλιών Carpathian Forest, κυρίως οι αργές συνθέσεις του Nordavind, να επηρέασε το δικό μας πρώιμο ύφος. Κρίνω ότι η φιλοσοφία του suicidal είναι ολοκληρωτικά αλλότρια προς το black metal. Στους Nadiwrath δε θελήσαμε ποτέ να είμαστε suicidal, αλλά εάν εξωθήσουμε τον αριθμό των ανθρώπων να μειωθεί είναι κάτι που μας τιμά ουσιαστικά. Είναι ομορφιά να υπάρχουν αυτοκτονικοί, η πτώση του υβριδικού ανθρώπινου είδους είναι πάντα κάτι πολύ ευχάριστο. Το κλασσικό black metal δεν εκφράζεται μόνο από τον ήχο αλλά και από τη θεματολογία που το διέπει. Επιπλέον η θεματολογία του ήταν πιο σημαντική για να ονομαστεί κάτι black metal σε σχέση με τον ήχο. Από τους Mercyful Fate, Venom, Celtic Frost, Βathory, έως τους Varathron, Necromantia, Rotting Christ, Sigh, Mayhem, Darkthrone, Emperor, Abigor, Dissection, Deathspell Omega, Malign, Absu κτλ, οι πάντες είχαν αποκρυφιστική θεματολογία. Στα 80’s ακόμα και thrash metal μπάντες που είχαν καταχθόνιο στίχο αποκαλούνταν black metal, π.χ οι Sodom. Η ηχητική μεταβολή έγκειται στο ότι απαιτούμε να εξελισσόμαστε σε κάθε δίσκο.
Το Circle Of Pest κυκλοφόρησε από τη Drakkar Productions, το Nihilistic από τη Moribund ενώ ενδιάμεσα τα όποια split καθώς και το ep σας από πολλές και διάφορες εταιρίες. Γιατί αυτό; Είναι επιλογή των Nadiwrath; Δεν έχετε βρει ακόμα την εταιρία αυτή που θα σας καλύπτει για μια συνεχιζόμενη συνεργασία; Πως ήταν τα πράγματα με τη Drakkar αυτή τη φορά;
Έχουμε την αυτοτέλεια να κάνουμε ό,τι επιθυμούμε, κάτι που είναι σημαίνον για εμάς. Με καμία εταιρεία δεν είχαμε δυσκολία, μπορεί στον επόμενο δίσκο να νιώσουμε καλυμμένοι από διαφορετική εταιρεία. Πράττουμε κάθε φορά αναλόγως με τις απαιτήσεις της εκάστοτε κυκλοφορίας.
Πάμε τώρα λίγο στα στιχουργικά. Το black metal είναι μια μουσική που από τα πρώτα χρόνια της βασίστηκε πάνω στο αντιχριστιανικό πνεύμα, στους ύμνους για το Σατανά και στη σκοτεινή πλευρά των πραγμάτων. Από το 2000 και μετά όμως βλέπουμε μια στροφή σε άλλα θέματα. Υπήρξε το εθνοσοσιαλιστικό κίνημα, υπήρξε το pagan black metal, το suicidal black metal και πάει λέγοντας. Εσείς που στέκεστε στιχουργικά; Θεωρείτε ότι το black έπρεπε να συνεχίσει από εκεί που ξεκίνησε ή είναι τελικά μια μουσική που έχει χώρο για πολλές διαφορετικές εκφράσεις;
Δε νομίζω ότι εάν κάτι δεν έχει Διαβολική θεματολογία μπορεί να ονομαστεί black metal. Ίσως να είναι ποιοτική ή ανάξια μουσική με δική της ονομασία όμως, black metal δε μπορεί να ονομαστεί. Από τα 80’s όπως προείπα το black metal ξεκίνησε με αποκρυφιστικό χαρακτήρα, ανεξάρτητα με το πόσο ουσιαστικό ήταν σε σοβαρά θέματα. Είμαστε μια μπάντα που συγκροτείται από αποκλίνουσες οντότητες και που όλοι φέρουν την δική τους ταυτότητα. Τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας φέρουν ένα μισάνθρωπο στοιχείο, μια αποστροφή σε οτιδήποτε γήινο καθώς και την πίστη στο χάος και το θάνατο. Για εμένα αυτές οι αντιλήψεις είναι άμεσα συνδυασμένες με τον Διάβολο . Εγώ φέρω ένα καθαρά Διαβολικό στοιχείο στην μπάντα. Να υπογραμμίσω ότι η μισανθρωπία, όταν δεν φέρει σαν επιδίωξη την επιμονή στο να ξεπεραστεί η ανθρώπινη φύση τότε είναι μη παραγωγική. Η μισανθρωπία που αποθεώνουμε έχει να κάνει με το μίσος που διατηρούμε για την ανθρώπινη φύση, με βλέψη να την υπερβούμε. Είναι απευθείας σχετιζόμενη με την ένωση μας με τους ανωτέρους εαυτούς μας.
Τελικά, τι είναι black metal για τους Nadiwrath. Τι σε οδήγησε να παίξεις αυτή τη μουσική; Αν σου ζητούσα να μου έλεγες 5 group που συνεχίζουν να κρατούν άσβεστη την πραγματική φλόγα του black metal, ποια θα ήταν αυτά;
H σωτηρία της μαύρης φλόγας μου και η ένωση της με το χάος με εξώθησε να παίξω αυτήν τη μουσική. Η προμηθεϊκή άνοδος προς ένα σύμπαν ανέγνωρο για τους θνητούς. Τι είναι black metal για τους Nadiwrath; Ο καθένας από εμάς θα αποκρίνονταν αλλιώτικα. Για εμένα είναι η ζωτικότητα μου και θα είναι και ο θάνατος μου. Απευθείας σχετιζόμενο με το μονοπάτι της αριστερής ατραπού. Αν διάλεγα μόνο 5 μπάντες θα έλεγα τις εξής (αν και προφανώς υπάρχουν πολλές αληθινές μπάντες) : Abigor, Katharsis, Negative Plane, S.V.E.S.T, Arckanum.
Πάμε τώρα στο επερχόμενο live σας με τους Inquisition. Τι μπορεί να περιμένει ο οπαδός από αυτή τη βραδιά;
Χάος και θάνατο, εξαφάνιση και άπειρον.
Είναι οι Nadiwrath μια live μπάντα ή παίζουν και κανένα live που και που να βγάλουν την υποχρέωση; Θεωρείτε ότι αυτή η μουσική πρέπει να παίζεται ζωντανά; Είναι πολλές οι περιπτώσεις μουσικών και groups στο χώρο που αρνούνται πεισματικά να παίξουν ζωντανά και απλά αρκούνται σε studio κυκλοφορίες.
Δε μας ενδιαφέρουν και δε φέρουμε καθήκοντα, παίζουμε όταν υφίσταται λόγος και έτσι θα συνεχίσουμε. Κάποιες μπάντες δε θα ήθελα προσωπικά να τις δω live. Αλλά ενδημούν περιπτώσεις που τα live της μπάντας διαβιβάζουν σε μια άλλη διάσταση τον ακροατή όπως πχ τα live που παραχωρούσαν οι Dissection. Live που πρυτανεύει η χαρά στην σκηνή και κρετίνοι υποστηρικτές που τους νοιάζει να τελέσουν κοινωνικές σχέσεις δεν έχουν καμία σχέση με το black metal. Το black metal δεν είναι γλέντι, είναι ένα επίφοβο είδος πάνω από τη μουσική κ έτσι θα παραμείνει αείποτε. Αν χρειάζεται κάποιος να γλεντήσει επιβάλλεται να αλλάξει το είδος μουσικής που κρίνει ότι του αρέσει, συνεπώς, αντί να μετέχει σε black metal συναυλία είναι προτιμότερο να βαδίσει σε τσίρκο.
Για το μέλλον τι σχέδια έχετε; Υπάρχουν πλάνα για επόμενη κυκλοφορία; Θα παραμείνετε στον ήχο του Circle Of Pest ή για μια ακόμα φορά θα πρέπει να περιμένουμε κάτι πολύ διαφορετικό;
Οπωσδήποτε και θα μεταβάλλουμε το πρόσωπο μας. Ειδάλλως δεν έχει νόημα να τελέσουμε άλλον ένα νέο δίσκο. Υπάρχουν σχέδια, προετοιμάζουμε τη σύνθεση της πιο black metal κυκλοφορίας μας.
506 
