Πριν προλάβω να συνέλθω από αυτό που βίωσα στο τελευταίο live των Behemoth, βρίσκομαι αυτή τη φορά στο Metronum για να απολαύσω ένα από τα πιο αγαπημένα και καταξιωμένα συγκροτήματα της black metal σκηνής… τους δικούς μας Rotting Christ.
Η συναυλία έγινε στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής περιοδείας “Bloodshed Rituals” όπου πρωταγωνιστές της βραδιάς ήταν οι Inquisition μαζί με τους Rotting Christ συνοδευόμενοι από τους Mystifier και Schammasch. Αυτό λοιπόν που ζήσαμε ήταν ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων, καθώς οι τέσσερις μπάντες πρεσβεύοντας καθεμία το δικό της προσωπικό black metal στυλ, παρουσίασαν ένα «μας πήρε και μας σήκωσε» μουσικό όργιο…
Την συναυλία άνοιξαν οι Ελβετοί Schammasch των οποίων οι ατμοσφαιρικές black μελωδίες και σκηνική παρουσία παρέπεμπαν σε μια μίξη μυστικιστικών και θρησκευτικών μηνυμάτων αντίστοιχα.
Η ενδυμασία του Christopher Ruf και των ακόλουθών του θύμιζε ιερείς, με τον πρώτο να είναι στολισμένος με χρυσά άμφια και κρυμμένος πίσω από το μαυροβαμμένο πρόσωπό του. Την εικόνα αυτή συμμεριζόταν και η υπνωτική-σκοτεινή εκτέλεση των κομματιών τους, η οποία εναλλασσόταν με black metal μελωδικά ξεσπάσματα. Το μόνο αρνητικό της εκτέλεσής τους ήταν η ακουστική των φωνητικών, η οποία επισκιάζοταν από τα υπόλοιπα όργανα, καταλήγοντας έτσι να παρακολουθούμε μια instrumental συναυλία.
Παρ’όλα αυτά (όντας στην πρώτη σειρά) μπορούσα να διακρίνω τη βασανισμένη-κραυγάζουσα φωνή του Ruf και τα τελετουργικά μακρόσυρτα φωνητικά όλων των μελών της μπάντας. Το συγκρότημα μου ενέπνευσε μια άκρως αποκρυφιστική και ανατριχιαστική ατμόσφαιρα και θα σας συνιστούσα –αν δεν το έχετε ήδη κάνει- να δώσετε μια ευκαιρία στο τελευταίο τους album “Triangle”.
Μετά από μισή ώρα εκτέλεσης, οι Βραζιλιάνοι Mystifier άλλαξαν απότομα τις διαθέσεις. Δερμάτινα, σκουριασμένα καρφιά, corpse paint και ανάποδοι σταυροί συνοδευόταν από ωμό, old-school black metal. Οι εντυπώσεις για το συγκεκριμένο συγκρότημα διχάζουν καθώς ή θα τους λάτρευες ή θα καταριόσουν την ώρα και τη στιγμή που βρισκόσουν σε αυτό το χώρο.
Κρίνοντας από το κοινό, οι περισσότεροι ανήκαν στην δεύτερη περίπτωση, νιώθοντας αγανάκτηση λόγω του ηχητικού βιασμού που ακολούθησε. Τα riff ήταν λιγοστά και επαναλαμβανόμενα, οι μελωδίες χωρίς σωστή αρμονία και οι εναλλαγές της μουσικής χωρίς γέφυρες. Πάνω σε όλα αυτά προσθέτονταν το θέαμα του Diego Araújo ο οποίος έχυνε ποτάμια ιδρώτα στην προσπάθειά του να τα δώσει όλα στο μπάσο, πλήκτρα και φωνή. Ναι… καλά καταλάβατε… τα έπαιζε όλα ταυτόχρονα και ως επακόλουθο αποσυγχρονιζόταν όλη η μπάντα. Συμπερασματικά, όσο αντικειμενική και να προσπαθήσω να γίνω, όσο και να χτυπήθηκαν τα μέλη του συγκροτήματος, δεν πείστηκα.
Η μεγάλη στιγμή που όλοι περιμέναμε έφτασε… με το που βγήκαν οι Rotting Christ στη σκηνή ακολούθησαν κραυγές ευτυχίας και ένα ξεφωνημένο «Σάααααακηηηη!!!» από έναν μουσάτο Γάλλο που είχε πάθει υστερία. Όσοι έχετε παρευρεθεί σε παλαιότερη συναυλία των Rotting αναπολήστε τις δικές σας ξεχωριστές εμπειρίες, όσοι δεν είχατε ακόμα την τύχη να τους απολαύσετε live συνεχίστε την ανάγνωση…
Η σκηνική τους παρουσία ήταν λιτή με τους Γιώργο, Βαγγέλη, Θέμη και Σάκη να στέκουν με την αποφασιστικότητα μιας φάλαγγας πολεμιστών έτοιμοι για μάχη. Επιτέλους! Καθαρός ήχος και αψεγάδιαστη εκτέλεση από όλα τα μέλη της μπάντας, η οποία μέχρι το τελευταίο τραγούδι ξεσήκωνε το ήδη τρελαμένο κοινό. Τη βία της black metal συναντούσε μια μίξη τελετουργικών και tribal στοιχείων χαρακτηριστικών του τελευταίου album “Rituals”.
Μεταξύ άλλων ακούστηκαν το «Έλθε Κύριε» και «Άπαγε Σατανά» με το κοινό να δίνει το ρυθμό σαν μια ορδή ορκ. Καλές εντυπώσεις στους Γάλλους κάναν και οι Ελληνικοί στίχοι, που ενώ δεν καταλάβαιναν Χριστό, χτυπιόντουσαν ανελέητα. Φυσικά δεν έλειψε το circle pit ακολουθούμενο από μάχη (παραγγελία του Σάκη). Η εμφάνισή τους μετά από το 60λεπτο show έληξε με χειροκροτήματα, χαμόγελα και νέους οπαδούς.
Setlist
Ze NIgmar
Κατά του δαίμονα εαυτού
Αθάνατοι Έστε
Ἐλθὲ Κύριε
Ἄπαγε Σατανά
The Sign of Evil Existence
The Forest of N’Gai
Societas Satanas
IN Yumen Xibalba
Grandis Spiritus Diavolos
Non Serviam
Μετά την ευφορία που προκάλεσαν οι Rotting, ο «ανταγωνισμός» ήταν μεγάλος για το ντουέτο Inquisition, του οποίου η απόδοση και δυναμικότητα στη σκηνή άνετα θα μπορούσε να αμφισβητηθεί. Παρ’όλα αυτά με τον Dagon μόνο να πηγαινοέρχεται στη σκηνή και τον Incubus πίσω από τα drums η μπάντα τα έδωσε όλα!
Κάθε αμφιβολία σβήστηκε με την παρουσίαση του τελευταίου τους πονήματος “Bloodshed Across the Empyrean Altar Beyond the Celestial Zenith”. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί η «μαύρη μαγεία» από την μεριά του τεχνικού ήχου, ο οποίος ήταν τόσο καθαρός και γεμάτος λες και έβγαινε από τον δίσκο!
Η μουσική εκτέλεση ήταν άψογη και ο φωτισμός (αρκετά) επιληπτικός. Είχαμε την τύχη να απολαύσουμε μια ώρα μελωδικού black metal, με φωνητικά να θυμίζουν Abbath, αλλά σε πιο μαλακή έκδοση. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το καλά συντονισμένο (και επαναλαμβάνω) επιληπτικό φωτισμό, έδιναν την αίσθηση ότι άνοιγαν οι πύλες της κολάσεως έτοιμες να υποδεχτούν το κοινό. Συνιστώ ανεπιφύλακτα λοιπόν σε όλους τους λάτρεις του είδους να τους δείτε με την πρώτη ευκαιρία!
Setlist
The Force Before Darkness
From Chaos They Came
Ancient Monumental War Hymn
Hymn for a Dead Star
Infinite Interstellar Genocide
Vortex From the Celestial Flying Throne of Storms
Dark Mutilation Rites
Embraced by the Unholy Powers of Death and Destruction
Master of the Cosmological Black Cauldron
Command of the Dark Crown
Astral Path to Supreme Majesties
A Magnificent Crypt of Stars
The Invocation of the Absolute
The All
The Satan
Photos: Λία Αναγνωστοπούλου
657 
