CROWBAR: “Sever The Wicked Hand”

Έξι χρόνια μετά το τελευταίο τους album και τον τυφώνα Κατρίνα που σχεδόν ισοπέδωσε τη πόλη τους, Νέα Ορλεάνη, οι Crowbar δηλώνουν ξανά παρών. Παίζοντας αυτό που σήμερα πλέον αποκαλούμε sludge metal, με το ένατο full-length τους Sever The Wicked Hand”, κάνουν τη δική τους δήλωση, θυμίζοντας στους υπολοίπους ότι είναι από τους ηγέτες της σκηνής.

Ο αρχηγός της μπάντας, κιθαρίστας – τραγουδιστής Kirk Windstein, ο οποίος συμμετέχει και στους Down του φίλου του, Phil Anselmo, δηλώνει καθαρός από τις καταχρήσεις, τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και αφήνει να εννοηθεί ότι εδώ έχουμε τον πιο προσωπικό και ξεκάθαρο δίσκο των Crowbar. O πρώτος στίχος του The Cemetery Angels” είναι ενδεικτικός (“You gave me wings and took the sky away…”) και δείχνει τον εθισμό του στο αλκοόλ. Σε αντίστοιχο κλίμα κινείται μεταφορικά ολόκληρη η θεματολογία του νέου δίσκου, προτρέποντας να κόψουμε ότι αρνητικό υπάρχει στη ζωή μας. Ότι και να είναι αυτό. Η νηφαλιότητα βέβαια δεν λειτούργησε εις βάρος της έμπνευσης, αφού το ποτό ήταν το μόνο που κόπηκε. Όταν επικρατεί το Sabbath-ικό στοιχείο, οι στιγμές που έρχονται από τους Saint Vitus, το αμερικάνικο doom και τις δουλειές του Wino, τα πάντα δουλεύουν μια χαρά, όπως στο μονολιθικό Symbiosis” και το Let Me Mourn”. Ανάμεσα σε κάποια χαμηλοκουρδισμένα hardcore riffs, υπάρχουν και διάσπαρτα στοιχεία που δίνουν μια ευρύτερη ποικιλία, όπως το μελωδικό πέρασμα στο As I Become One” και το instrumental “A Farewell To Misery”. Υπάρχουν στιγμές που οι ταχύτητες ανεβαίνουν και φυσικά τα φωνητικά του Windstein βγάζουν τόσο πόνο όσο θα ακουγόταν ένας στενοχωρημένος, εκνευρισμένος, χοντρός οικοδόμος που θα έπιανε τη γυναίκα του με άλλον άντρα. H παραγωγή είναι βαριά και στιβαρή, αναδεικνύοντας τον λασπώδη ήχο των νηφάλιων σκέψεων και προβληματισμών της μπάντας, χωρίς επίσης να χάνεται η αύρα του Νότου. Παρόλα αυτά το Sever The Wicked Hand” αφήνει μια γενικότερη mainstream αίσθηση, για να απασχολήσει περισσότερους φίλους του σκληρού ήχου και όχι απαραίτητα του ακραίου ήχου. Όπως και να’ ναι, όσοι περιμένατε κάτι καλό από τους Crowbar, θα το πάρετε.

Ανδρέας Ανδρέου

438