Είναι το σωτήριον έτος 1989…
Οι πύλες της κολάσεως έχουν ανοίξει για τα καλά και οι Πατέρες Venom και Bathory έχουν δώσει το σύνθημα για μια αέναη μάχη απέναντι στον καθωσπρεπισμό και τον λαμπερό τρόπο ζωής. Ο βοράς είναι ο πρώτος που έχει ακροαστεί το κάλεσμα και από κάθε χωριό και πόλη ξεπηδούν δαίμονες που φτύνουν βλασφήμια και σκοτάδι απέναντι σε ορδές πιστών πεφωτισμένων. Άλλες από αυτές τις μπάντες θα γίνουν σημαιοφόροι και θα κρατήσουν το λάβαρο στην πρώτη γραμμή της μάχης όπως οι Darkthrone και οι Mayhem και άλλοι θα μείνουν στις σκιές, έτοιμοι να πολεμήσουν για τον Εωσφόρο όταν αυτό τους ζητηθεί.
Σε αυτήν τη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι Φιλανδοί Archgoat. Γεννημένοι το 1989 στο Turku ήταν από τους πρωτεργάτες του κινήματος που αργότερα θα γινόταν η μεγάλη ακραία Φιλανδική σκηνή. Νοσηρό δημιούργημα των Ritual Butcherer (κιθάρες) και Lord Angelslayer (μπάσο, φωνή), πλαισιώθηκαν στα πρώτα κροταλίσματα τους από τον drummer Blood Desecrator και το 1991 κυκλοφορούν το demo τους “Jesus Spawn”.
Πίσω από την κάκιστη παραγωγή και τη νεανική αφέλεια ο ακροατής μπορεί, στα 10 λεπτά αυτού του demo, να ακούσει και να κατανοήσει τι θα πρέσβευαν και που θα κινούνταν μουσικά οι Archgoat. Μολυσμένο black metal που δεν είχε σχέση με τον Νορβηγικό ήχο αλλά που πάταγε στην βαρύτητα και τον όγκο του επίσης εκείνη την εποχή ανερχόμενου death metal. Τραγούδια όπως το “Rise Of The Blackmoon”, όταν ρίχνουν τις ταχύτητες και προσπαθούν να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα, αποκαλύπτουν τις μαύρες καταβολές του group.
Το 1993 και μέσω της Necropolis Records θα κυκλοφορήσουν την πρώτη επίσημη κυκλοφορία τους σε μορφή EP. To “Angelcunt (Tales Of Desecration)” με διάρκεια 13’ θα βγει σε βινύλιο και περιλαμβάνει τραγούδια τόσο από το demo όσο και κάποια ακυκλοφόρητα. Η παραγωγή βοηθάει πολύ περισσότερο το group, χωρίς να ξεφεύγει από το underground υπόβαθρο της εποχής.
Οι Archgoat εξακολουθούν να ακροβατούν ανάμεσα στο black και το death, παίζοντας χαοτικά και ανελέητα ενώ πρώτη φορά θα δούμε ένα εξώφυλλο στο ύφος ακριβώς που θα ακολουθήσουν και μέχρι σήμερα. Για τους συλλέκτες και τους λάτρεις του βινυλίου, το “Angelcunt” ευτυχώς επανακυκλοφόρησε πρόσφατα γιατί η αρχική έκδοση έχει ξεφύγει σε τριψήφια νούμερα.
Προβλήματα και διαφωνίες με την εταιρεία τους πάνω στους όρους του συμβολαίου θα βάλουν το συγκρότημα στον πάγο. Βλέπετε, μιλάμε για εποχές που ένα δισκογραφικό συμβόλαιο για πολλούς παρέμενε άπιαστο όνειρο και ουδεμία σχέση με σήμερα δεν είχαν (που και σχολική μπάντα υπογράφει για πλάκα).
Έπρεπε να περάσουν δέκα χρόνια… Είναι το 2005 και ενώ η φλόγα έκαιγε άσβεστη στις ψυχές των δυο αρχικών μελών, οι Archgoat επανέρχονται για να εκπληρώσουν τον όρκο τους. Το 7” “Angelslaying Black Fucking Metal” κυκλοφορεί μέσω της Hammer Of Hate κι όλα παίρνουν το δρόμο τους.
Ένα χρόνο αργότερα και συγκεκριμένα στις 9 Σεπτεμβρίου του 2006 το ιστορικό ντεμπούτο τους “Whore Of Bethlehem” θα έρθει να σκεπάσει με νύχτα τον πολιτισμένο κόσμο. Από τις καμπάνες του “Invocation” ακόμα και ο πιο ανυποψίαστος οφείλει να προβλέψει τι θα ακολουθήσει. Με την καλύτερη παραγωγή που είχαν ποτέ οι Archgoat αλλά χωρίς να ξεχνούν ποτέ το έρεβος από το οποίο προήλθαν, οι ανίατοι ύμνοι διαδέχονται ο ένας τον άλλον.
“Angel Of Sodomy”, “Lord Of The Void” και πάει λέγοντας. “I cast my black Aura against all white light”, βρυχάται ο Lord Angelslayer στο “Luciferian Darkness” και δεν κάνει τίποτα λιγότερο από αυτό που υπόσχεται.
Η μπάντα δε θέλει να αφήσει άλλο χαμένο χρόνο πίσω της και 7 Φλεβάρη του 2009 επανέρχεται με το δεύτερο album “The Light-Devouring Darkness”. Για μια ακόμα φορά οι Archgoat δεν κάνουν εκπτώσεις στον ήχο τους. Αρχέγονοι ρυθμοί, σάπιοι ήχοι από τα έγκατα της κόλασης και ύμνοι προς τον μοναδικό Κύριο τους. “Shine Us Your Light, Oh Mighty Morningstar, Hail Lucifer!”.
Το για πολλούς πιο πλήρες Archgoat album μέχρι σήμερα ακούγεται χωρίς ανάσα. Κανένας οίκτος για την ανθρωπότητα. Μόνο το πνευματικό σκότος θα βασιλεύσει!
Οι Archgoat για μια εξαετία θα γυρίσουν στη σπηλιά τους και από εκεί θα εξαπολύουν μικρές επιθέσεις στο underground. Ένα EP το 2011 (“Heavenly Vulva”) και δυο split (2013 με τους τεράστιους Incantation και την ίδια χρονιά με τους Surrender Of Divinity).
Το Γενάρη του 2015 το group επιστρέφει με την τρίτη του ολοκληρωμένη δουλειά, το “The Apocalyptic Triumphator”.
Το logo αλλάζει κι από κόκκινο γίνεται μαύρο και οι Archgoat βυθίζονται ακόμα περισσότερο στο σκοτάδι με την έλλειψη κάθε πηγής φωτός να συντροφεύει το διάβα τους. Ο ήχος τους πλησιάζει ακόμα περισσότερο το death metal, τα φωνητικά γίνονται ακόμα πιο brutal. Η έννοια φρέσκια παραγωγή δεν υπάρχει πουθενά και το underground πνεύμα κυριεύει κάθε δευτερόλεπτο του δίσκου. “A Day Of Death, A Day Of Gloominess, A Day Of Graves and Thick Darkness”…
Μια τέτοια μέρα αναμένουν να ζήσουν όσοι το βράδυ του Σαββάτου της 10ης Δεκεμβρίου βρεθούν στο Modu (Δελτίο Τύπου). Κανένας οπαδός του ακραίου ήχου που σέβεται τον εαυτό του δε γίνεται και δε δικαιούται να χάσει αυτό το live.
“Those Below… Who Dwell In Hell…”
699 
