CHIKN: “Chickn”

Οι προκλητικοί χαρακτηρισμοί διαφοροποίησης που επέλεξαν οι τρεις έλληνες μουσικοί για να δελεάσουν και να ταρακουνήσουν τους επίδοξους ακροατές του πρώτου τους, ομώνυμου άλμπουμ, σκιαγραφούν έναν πλατύ, ανοιχτό ορίζοντα και ανοίγουν την όρεξη των περίεργων:

“Πρόκειται για ένα πεδίο που ξεδιπλώνεται και ταυτόχρονα για ένα κάλεσμα περιπλάνησης. Πρόκειται για μία προσπάθεια κάποιων ανθρώπων να εφεύρουν τον εαυτό τους παίζοντας. Πρόκειται για Jetztzeit rock. Έναν ήχο-άλμα στον ελεύθερο ουρανό της ιστορίας”.

Τρεις πολυμουσικοί αποτελούν τη βάση του ιδιαίτερου μουσικού σχήματος. Ο Άγγελος Κράλλης (φωνή, κιθάρες, σιτάρ, λαούτο, τσαμπούνα, στάμνες) μεγάλωσε στην Κω και γαλουχήθηκε με την ρεμπέτικη μουσική παράδοση. Ο Ευάγγελος Ασλανίδης (τύμπανα, κρουστά, νταρμπούκα, μπεντίρ) και ο Παντελής Καρασεβδάς (τύμπανα, κρουστά, κόνγκας) προέρχονται από τα Εξάρχεια και τη μουσική σκηνή των Αθηνών.

Μαζί τους, άλλοι οχτώ μουσικοί εμπλουτίζουν με δεξιότητα και ηχοχρώματα ένα μουσικό μονοπάτι 68 περίπου λεπτών. Τα δέκα τραγούδια  του δίσκου γράφτηκαν σε Αθήνα και Βαλένθια στη διετία 2014-15 και ηχογραφήθηκαν το δεύτερο μισό του ’15 στο Sonic Playground Studio σε παραγωγή Νίκου Τριανταφύλλου μαζί με το γκρουπ, ενώ το mastering έγινε από τον Αlan Douches στα “West Side Studios” στη Νέα Υόρκη.

Μπαίνοντας λοιπόν στην κορνίζα που επέλεξε το ίδιο το γκρουπ να αυτοπροσδιοριστεί για την πρώτη του δουλειά, στο “ραδιοφωνικό zapping σε μια διαδρομή 68 λεπτών με αυτοκίνητο”, άμεσα διαπιστώνουμε την λάγνα επιδίωξη των μουσικών να παρασύρουν το μυαλό και το κορμί σε μια αποπλάνηση απελευθέρωσης.

Οι μουσικοί των Chickn είναι αρκετά καταρτισμένοι ώστε να βυθιστούν στη δίνη του ελεγχόμενου αυτοσχεδιασμού με τη νεοψυχεδελική αλλά και προοδευτική προσέγγιση και ταυτόχρονα να οχυρώσουν μουσικά τα τραγούδια τους με αρχές και διαθέσεις. Οι μουσικές συντεταγμένες που προσδιορίζουν το πεδίο του άλμπουμ έχουν να κάνουν με κλασσικούς καλλιτέχνες του αυτοσχεδιασμού όπως οι Greatful Dead, με κιθαριστικές ελευθεριότητες όπως αυτές του Jimi Hedrix και δοξαστικά, διονυσιακά παραληρήματα- ελεγχόμενα με ιδανική ισορροπία, είναι η αλήθεια- που φέρνουν στο μυαλό τον Morrison επί σκηνής.

Από το ξεκίνημα με το “Chickn tribe” ένας δοξαστικός, πνευματικός αέρας καθοδηγεί το groove, ενώ στο “Omens” υπάρχει έντονη η μυρωδιά της μουσικής παράδοσης που σαγηνεύει τους ρυθμούς των μουσικών. Το “Aleppo/Jam” συγκεντρώνει περισσότερο τα γονίδια του 70’s prog rock ενώ οι πιο επιτακτικά φιλικοί ρυθμοί του “Modular player” υπόσχονται σχεδόν ερωτική αποπλάνηση. Το ταξίδι στο διονυσιακό ραδιόφωνο των Chickn δεν περιέχει συναισθηματισμούς και σκοτάδια, μάλλον σπρώχνει μια κινητική κορύφωση για την απελευθέρωση του ακροατή, σωματική και πνευματική. Ακόμα και στο γαλήνιο ξέφωτο του “Prelude on Mary” και στον εγκεφαλικό επίλογο του “Shifting time blues-Akhedia”που σταδιακά κορυφώνεται, τα ηχητικά κύματα είναι χρωματιστά και θεραπευτικά.

Σε έναν ηχητικό πλούτο που τα κρουστά (όπως είναι άλλωστε εμφανές και από τη σύσταση του τρίο) σημαδεύουν τη διαδρομή και κορυφώνουν την έκταση προς τη λύτρωση, οι Chickn ελίσσονται ανάμεσα στο παραδοσιακό και το σύγχρονο υπηρετώντας τον ρυθμό.

Όσοι “άπιστοι-πιστοί” κι επιρρεπείς στην αποπλάνηση, προσέλθετε…

688
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…