Τρία χρόνια αναμονής και προσδοκιών πέρασαν και οι The Dillinger Escape Plan επανέρχονται για να μας τινάξουν τα μυαλά με το “Dissociation”.
Μια ακόμη δισκάρα από μια μπάντα που δεν συμβιβάζεται με οτιδήποτε κάτω του αριστουργηματικού.
Στο νέο album οι DEP έχουν βαλθεί να χωρέσουν όλες τις στιγμές που μας έχουν προσφέρει στην μακρά τους πορεία από την αρχή μέχρι και σήμερα. Όλα τα στοιχεία που μας έχουν κάνει να τους αγαπήσουμε βρίσκονται σε αυτήν την κυκλοφορία. Ακόμα και το κομμάτι της παραγωγής είναι τέτοιο που σου βγάζει ανάμικτα συναισθήματα, από το “Calculating Infinity” μέχρι το “One Of Us Is The Killer”.
Μετά την εκρηκτική εισαγωγή με το “Limerent Death”, όπου δεν έχουν χωρέσει καμία μελωδική στιγμή όπως μας είχαν συνηθίσει τελευταία, περνάμε στην απόλυτη ρυθμική καθίζηση με το “Symptom of Terminal Illness” που ξεκινάει νωρίς-νωρίς να σε προϊδεάζει για την σκοτεινιά και τον πλουραλισμό που θα σου προσφέρει το “Dissociation”. Η συνέχεια ανάμικτα συναρπαστική… Μαθηματικές γκρουβιές όπως μόνο οι DEP ξέρουν να δημιουργούν, παντρεμένες με jazz εξάρσεις και punk-riffs σε ανύποπτα σημεία, για να σου τσαλακώσουν λίγο τα μούτρα. Κι αν νομίζατε ότι τα έχετε ακούσει όλα, πάρτε και το IDM / drum n’ bass “Fugue” πριν την jazz-ίλα του “Low Feels Blvd”, που μοιάζει να θέλει να σε αποκοιμίσει στιγμιαία πριν το τελικό του ξέσπασμα.
Θα μπορούσαμε να γράφουμε βιβλία για την μαεστρία που οι The Dillinger Escape Plan καταφέρνουν να εναλλάσσουν ρυθμούς και ιδέες και τον τρόπο που καταφέρνουν να δημιουργούν συνθέσεις που ενώ κατατάσσονται στα όρια της υπερβολής, σου καρφώνονται στο μυαλό και αρχίζεις κι αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο της μουσικής με διαφορετικό μάτι. Τα βιβλία όμως αντικαθιστώνται επάξια από τις κυκλοφορίες των DEP. Έτσι και στο “Dissociation”, μία σύνθεση του αντιστοιχεί σε χίλιες και μία λέξεις.
Θα ήταν άδικο να προτείνω κομμάτια, μιας και το εν λόγω album θα μπορούσε άνετα να είναι ένα best of ολόκληρης της mathcore σκηνής κι όχι μόνο. Από το αγαπημένο μου “Honeysuckle” που συγκινεί με την εισαγωγή του (οι οπαδοί της πρώιμης DEP εποχής θα με καταλάβετε) και περιλαμβάνει στα 4 και κάτι λεπτά όλη την ιστορία της μπάντας, μέχρι το ατμοσφαιρικό “Nothing to Forget”, που μας ετοιμάζει για την ηρωική έξοδο που επέρχεται με το αποχαιρετιστήριο ομότιτλο κομμάτι. Αποχαιρετιστήριο μια για πάντα μιας και το σχήμα δήλωσε ότι διαλύονται κι ότι αυτή θα είναι η τελευταία του κυκλοφορία. Κλάψτε τώρα…
884 
