Κούραση.
Μόνο αυτή η λέξη μου έρχεται στο μυαλό υπομένοντας τα 65 λεπτά του Voice Of The Void. Οι Αμερικάνοι από το Vancouver, τι άλλο θα έκαναν από το να παίζουν αμερικανιές. Και βρήκαν τον άνθρωπο να τους κάνει κριτική.
Έχουν πατήσει στον ήχο των Mastodon, έχουν προσθέσει αυτά τα βαρετά γλυκανάλατα καθαρά φωνητικά, που όπως σωστά ήδη θα μαντέψατε εναλλάσσονται με brutal growls κι έτοιμη η συνταγή. Πήγε καλά και το ντεμπούτο τους προ τριετίας, είναι και στη Season Of Mist και ποιος τους πιάνει τώρα. Αλλά δυστυχώς εμένα αυτό το ατέρμονο γκραν-γκραν με τις πολυφορεμένες εναλλαγές φωνητικών, το επιτηδευμένο βάρος και τον τσαμπουκά έφηβου που βρίζει με ψευδώνυμο από το facebook, δε μου κάνει.
Τι λες ρε Θοδωρή; Είναι τόσο κακό; Όχι, δεν είναι καθόλου κακό. Και τις αλλαγές του τις έχει, και τα ακουστικά σημεία του τα έχει (“Descending”, “Serpents”, “Incantations”), και καλοί παίχτες είναι τα παλικάρια, και επαγγελματικότατη δουλειά είναι, και πλούσιο ηχητικά είναι… Αλλά δε με αγγίζει ο ήχος ρε γαμώτο.
Όποιος όμως γουστάρει Mastodon, The Sword, American Heritage, Torche κτλ., ε ας ρίξει μια αυτιά. Λογικά θα βρει πράγματα που τον ενδιαφέρουν.
526 
