QUARTZ: “Fear No Evil”

Ξεχνιέται ρε το Heavy Metal;

Δεν ξεχνιέται και οι γερόλυκοι Quartz από το Birmingham της Αγγλίας είναι εδώ για να μας το επιβεβαιώσουν κυκλοφορώντας τον τέταρτο ουσιαστικά δίσκο τους ύστερα από 33 ολόκληρα χρόνια, με το όνομα “Fear No Evil”.

Σε Hard Rock μονοπάτια το album, παρά το άκρως παθιασμένο κι ομώνυμο κομμάτι με το οποίο ξεκινάει ο δίσκος, τεμάχιο το οποίο αποπνέει μια αύρα 80ίλας και Heavy Metal-ικής κατάνυξης κι εν συνεχεία με το “Rock Bottom” το οποίο είναι λίγο “κλεμμένο” από το “Long Live Rock n’ Roll” των Rainbow.

Η συνέχεια έρχεται με δυο mid tempo τραγούδια (“The Stalker” και “Zombie Resurrection”) με το δεύτερο να έχει ένα δαιμονισμένο riff που απογειώνει όλο το κομμάτι και κατάθεση φωνητικών χορδών από τον καταπληκτικό David Garner. Συνεχίζουμε με το σκοτεινό και λίγο αδιάφορο “Walking on Holy Water”, ενώ ακολουθεί το παιχνιδιάρικο “Dangerous Game” που οι κιθάρες παιχνιδίζουν μεταξύ τους και τα τύμπανα κρατάνε αγέρωχα και σταθερά τον ρυθμό.

“Born to Rock the Nation” για μετά με το ύφος του να σε παραπέμπει σε μια Sabbath-ική ατμόσφαιρα με το βαρύ άκουσμα της εξάχορδης. “Riot in the City” καπάκια σε πιο Hard Rock και mid tempo αισθητική και πλησιάζοντας προς το τέλος το “Dead Man’s World” με το μελωδικό riff που έρχεται να εντυπωσιάσει.

Από τα πιο ώριμα και πολυποίκιλα κομμάτια του δίσκου, καθώς τα Heavy Rock riff εναρμονίζονται με τα καταπληκτικά τύμπανα κι εναλλάσσονται με ταξιδιάρικο γεφύρωμα στα μέσα του κομματιού και με έναν David Garner να δίνει ένα ακόμα ρεσιτάλ με την φωνή του. Τέλος το “Scream at the Devil” που κλείνει και το άλμπουμ περνάει λίγο απαρατήρητο αν και είναι ένα καθαρό Hard Rock τεμάχιο.

Η 4η δουλειά των γερόλυκων Quartz από θέμα παραγωγής είναι πάρα πολύ καλή αλλά πιστεύω ότι χάνει λίγο σε δημιουργία και έμπνευση. Σε γενικές γραμμές είναι ένας μέτριος προς το καλό δίσκος με συγκεκριμένα άσματα που εντυπωσιάζουν και ακούγονται δυνατά!

719
About Αντώνης Ξενάκης 240 Articles
Σαββατογεννημένος της 13ης Ιουλίου του 1985 στην Αθήνα, με πρώτο συναυλιακό βίωμα περίπου το 1992 στην Σφεντόνα με Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Λία Βίσση και Γιάννη Μηλιώκα, έπεσε στον σκληρό ήχο σε ηλικία 11 ετών αγοράζοντας το "The Number Of The Beast" των Iron Maiden. Έκτοτε ψάχτηκε αρκετά στον σκληρό ήχο, ταυτίστηκε μαζί του και τα τελευταία χρόνια τον υπηρετεί ενεργά ως συντάκτης του Rockway.gr, παρουσιαστής του Singloud Tv και ραδιοφωνικός παραγωγός του Octava Radio.