Ωχ, σε περιπτωσάρα πέσαμε…
Fictional black metal μπάντα πιθανώς από τη Νορβηγία που κυκλοφόρησε πρώτα ένα comic, το “Realm Of The Damned”, και στη συνέχεια όλο αυτόν τον υποθετικό κόσμο αποφάσισε να τον κάνει μουσική.
Υποτίθεται πως οι Sons Of Balaur είναι Νορβηγοί, πως προέρχονται από το πρώτο κύμα του Νορβηγικού black, πως γενέτειρα τους είναι το Oslo, πως κυκλοφόρησαν κάποια demos στα 90s που αγνοούνται, πως οι συναυλίες τους ήταν τελετές με όργια, ανθρωποθυσίες κτλ και άλλα τέτοια καλούδια. Κάπου στο 2000 εξορίστηκαν σε διάφορα μέρη του κόσμου μετά από δολοφονίες και εμπρησμούς εκκλησιών και φέτος επιστρέφουν για να επαναφέρουν το πνεύμα του μεγάλου βαμπίρ Balaur στην ανθρωπότητα.
Ωραία πράγματα αλλά πάμε σε αυτό που μας ενδιαφέρει, στη μουσική. Όσο κι αν οι Sons Of Balaur προσκυνούν το προαναφερθέν Νορβηγικό κύμα, η μουσική τους ουδεμία σχέση έχει με αυτό. Το black metal τους δε χαρακτηρίζεται από τα σιδηροδρομικά riffs ούτε από τη αρχέγονη μαγεία των πρώτων κυκλοφοριών συγκροτημάτων όπως οι Mayhem, Satyricon, Darkthrone, Immortal κτλ. Αντίθετα το υπόβαθρο τους είναι πιο μεταλλικό. Στις βρωμιές τους θυμίζουν κάτι από εκλεπτυσμένους Venom όπως στο εναρκτήριο “Invocation”, αλλά στο 90% του album ακούμε μελωδικό black ύφους Keep Of Kalessin ή των σουηδών Dark Fortress (χωρίς τις πολλές εναλλαγές εντός των τραγουδιών) και Lord Belial (1ης γενιάς).
Ο δίσκος σε κάθε ακρόαση είναι και καλύτερος ενώ τα τραγούδια είναι φτιαγμένα ώστε να μένουν στο μυαλό, με διάρκειες έως 5 λεπτά (εκτός δυο εξαιρέσεων). Στα πολύ θετικά τους είναι ότι η μελωδία αυτή δεν έρχεται από επιτηδευμένα keyboards που βγαίνουν μπροστά μόνο για να κρύψουν το χάος από πίσω και να γλυκάνουν τα αυτιά. Αντίθετα, πηγάζει από την ίδια τη σύνθεση, από το songwriting. Και ενώ το album κυλάει όλο και πιο όμορφα και λες ότι να ένας μελωδικός black metal δίσκος να με συντροφεύσει το χειμώνα έρχεται το υπ’ αριθμόν 9 τραγούδι “Athena Bitch Betrayer” να φέρει την αποκάλυψη. Ξέρω, είναι καθαρά προσωπικό πως βιώνει ο καθένας τη μουσική που ακούει, πως μπορεί αυτό που για σένα είναι τα πάντα για κάποιον άλλον να είναι μια αδιάφορη στιγμή, αλλά όταν ξεκινάει να παίζει αυτό το riff… είναι η στιγμή που κλείνεις τα μάτια, υψώνεις το χέρι προς τον ουρανό και ευχαριστείς τη ζωή που έφερε αυτή τη μουσική, 25 χρόνια πριν, στο δρόμο σου για να την υπηρετήσεις μέχρι το τέλος των ημερών…
Ξέρω, θα βασιστούν πολύ στο comic, στο image και σε παράγοντες γύρω από τη μουσική οι Sons Of Balaur για να πετύχουν την αναγνώρισή τους στο κοινό. Όμως η μουσική τους η ίδια μετράει και δε θα απογοητεύσει κανέναν. Το “Tenebris Deos” είναι ένα πλήρες metal album, ικανό να διατηρήσει το ενδιαφέρον του οπαδού για πολλές ώρες ακρόασης. Κυκλοφορεί μέσω της Seasons Of Mist σε cd και αρκετές εκδόσεις βινυλίου.
653 
