Μια πολυεθνική μουσική ομάδα που ξεκίνησε ανταλλάσοντας διαδικτυκά ιδέες το 2007 είναι οι Eden’s Curse.
Από την πειραματική, χαλαρή αφετηρία της μακρινής επικοινωνίας έχουν αλλάξει βέβαια πολλά πράγματα ως σήμερα. Το φετινό άλμπουμ, με τον τίτλο “Cardinal”, είναι το 5ο της διαδρομής τους ως τώρα και ο συνθετικός πυρήνας του κιθαρίστα Thorsten Koehne και του μπασίστα Paul Logue συνεχίζει να περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του μελωδικού heavy rock. Νέες προσθήκες μελών για το γκρουπ αποτελούν ο φινλανδός πληκτράς Christian “Chrism” Pulkkinen και ο ντράμερ John Clelland που πρωτοεμφανίστηκε στο live άλμπουμ τους “Live with the curse” του 2015.
Πίσω από τους άμεσους πρωταγωνιστές του γκρουπ στέκεται για άλλη μια φορά ο πολύς Dennis Ward (ήδη γνωστός από τις συμμετοχές του σε ονόματα όπως οι Pink Cream 69, Unisonic, D. C. Cooper, Bob Catley, Sunstorm και πολλά άλλα) που εγγυάται για το εξαιρετικό τελικό αποτέλεσμα του ήχου.
Συνθετικά οι Eden’s Curse με χαλί την αφοσίωση στο ευκολομνημόνευτο heavy rock, αποκαλύπτουν μια διαδοχή τραγουδιών που φροντίζει να καλύπτει όλα τα εξαιρετικά δολώματα του χώρου. Το δυναμικό και αμιγώς εισαγωγικό τρακ “Prophets of doom” παραδίδει ομαλά την σκυτάλη στο απόλυτα ντυμένο single του δίσκου “Sell your soul” κι αυτό με τη σειρά του σε άλλη μια μελωδικά δομημένη σύνθεση που προκαλεί με την ελκυστική ευκολία του τον ακροατή, το “The great pretender”.
O επικός, επιβλητικός αέρας του “Messiah complex” διευρύνει τον ορίζοντα του άλμπουμ διατηρώντας όμως αυτή τη ροή της ελκυστικής ευκολίας που με την επιβολή μιας λεγόμενης power ballad όπως το “Find my way” συναρμολογεί μια ακολουθία που δύσκολα αγνοείς. Το επίπεδο των μελωδικών εδεσμάτων παραμένει αξιοπρόσεκτο μέχρι το τέλος με το “Unconditional” να αποκαλύπτει μια διαφορετική, πιο γήινη και λειτουργική φωνητική εκδοχή της εξέχουσας καλεσμένης Liv Kristine σε ένα τραγούδι που θα απασχολήσει τους εραστές των single. Κερασάκι στη συνθετική ρέντα των Eden’s Curse, το 8λεπτο “Jericho” με τα power epic στοιχεία του να εξαργυρώνουν την ικανότητα των χαρακτηριστικών μελωδιών τους.
Η γενική εντύπωση ήδη ετοιμάζεται να χρίσει το “Cardinal” σαν το πληρέστερο και καλύτερο άλμπουμ τους ως τώρα. Κινούμενο από μια υποδειγματική δουλειά του κιθαρίστα Thorsten Koehne στα σπουδαία ρυθμικά μέρη και καταφέρνοντας να αναδείξει την ποικιλία του μέσα από την παρέλαση των κολλητικών μελωδιών του, έχει ανοίξει ήδη την όρεξη για ένα επόμενο τεράστιο βήμα.
570 
