Για μια ακόμη χρονιά βρεθήκαμε στο υπόγειο του An Club, για ένα ακόμη Defcon Fest που φέτος κλείνει τα οχτώ του χρόνια. Η πρώτη μέρα της φετινής εκδοχής του παρουσίαζε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού αποτελούταν από μπάντες διαφορετικής φιλοσοφίας και δυστυχώς, η καθεμιά τους έπρεπε να πολεμήσει το τέρας του κακού ήχου της βραδιάς εκείνης.
Πρώτοι στη σκηνή οι Bent by Sorrow, με φανερό punk rock background, που στο μισάωρο τους με έπεισαν πως είναι κάτι διαφορετικό. Με τραγουδιστή που μοιάζει στο προφίλ στον Chino Moreno των Deftones, ωραία γκρούβα από μπάσο και τύμπανα και μια μελαγχολική μουσική που ακουμπάει progressive punk ρεύματα (80’s και βάλε), με αποτέλεσμα κάτι που δεν συναντάται συχνά εγχωρίως. Αυτό που μου έλειψε σαν θεατή, είναι η κίνηση στη σκηνή, αλλά ίσως αυτό οφειλόταν και στην κρυάδα του λιγοστού στην αρχή κόσμου.
Οι Fool in the Box ήταν οι επόμενοι στη λίστα, με πιο 90s προσέγγιση, με prog εκφάνσεις και αυτοί, όμως τα φωνητικά έπεσαν σε γκρεμό και τα πράγματα ακούγονταν χαοτικά. Τα τύμπανα ήταν αυτά που κράτησαν το ενδιαφέρον λόγω της δυναμικής τους σαν όργανο, αλλά και της ικανότητας του χειριστή τους. Για αυτό το λόγο, θα περιμένω να τους δω ξανά κάτω από διαφορετικές συνθήκες για να εκφράσω εμπεριστατωμένη και καθαρή άποψη.
Οι 10code με τον πιο Therapy-κο τους alternative ήχο, ήταν εκείνοι που ανέβασαν την αδρεναλίνη του ΑΝ, με πιο πλούσια σκηνική παρουσία και ελαφρώς καλύτερη ακουστική στα φωνητικά. Τα χειροκροτήματα εντάθηκαν και το κοινό υποδέχτηκε θερμά και δυο νέα κομμάτια που δείχνουν πως και ο διάδοχος του “Swiftlets” θα είναι εξίσου συναρπαστικός.
One Man Drop και η προσωπική μου έκπληξη για την πρώτη μέρα του Defcon 8. Τα κομμάτια από το όμορφο ντεμπούτο τους ακούγονται καλύτερα ζωντανά και η σκοτεινή διασκευή στο “Guns of Brixton” των The Clash μόνο να ανεβάσει τη διάθεση μας μπορούσε. Ο ήχος παραδόξως καθαρότερος από τα προηγούμενα σχήματα (γαμημένα τζιτζίκια δεν έλεγαν να φύγουν), κινητικότητα πάνω στη σκηνή, που έκανε την παρακολούθηση της εμφάνισης τους ευκολότερη, και μια κυρία στα τύμπανα να τα σπάει γερά. Θα τους παρακολουθώ στενά.
Στο βάθος κήπος που λένε και το υπερντουέτο The Noise Figures παίρνει φόρα και σαρώνει το An Club αποδεικνύοντας την ποιότητα τους και επιβεβαιώνοντας τον επαγγελματισμό τους. Έπαιξαν μία ώρα, σχεδόν χωρίς παύση και ο ήχος όλο και βελτιωνόταν, ενώ οι δύο τους γέμιζαν τη σκηνή σαν πολλοί. Έπαιξαν ότι χώρεσε στα λεπτά της ώρας, με ξέφρενο παρτάδικο garage και δείχνοντας ακόμα και τις δυνάμεις τους με Sabbath-ικά riff. Τύμπανα και κιθάρα μόνο, αλλά κενό δεν νιώθεις σου λέω. Οπότε αν δεν τους έχεις ανακαλύψει, πρέπει να τρέξεις να καλύψεις χαμένη ύλη.
Δυστυχώς, η πρώτη μέρα δεν είχε σπουδαίο αριθμό προσέλευσης… το Defcon θα συνεχίσει όμως, να επιμένει!
Photos: Αναστασία Παπαδάκη
631 
