Για την τιμώμενη από την παρούσα συλλογή μπάντα, δηλαδή τους Νεοϋορκέζους Helmet, μια ολόκληρη διατριβή ακαδημαϊκού επιπέδου δε θα είναι αρκετή.
Το, λίαν επιεικώς, κατάφωρα αδικημένο σχήμα του πανέξυπνου Page Hamilton έχει επαναπροσδιορίσει τον σκληρό ήχο από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και πέρα, μαζί με τους συντοπίτες τους, Prong και White Zombie. Το μετρονομικό μείγμα hardcore, metal, funk, jazz κι αγνού νεοϋορκέζικου θορύβου έχει επηρεάσει τους πάντες από τη γένεση της μπάντας και πέρα, και δη από τους Silverchair και Therapy? μέχρι τους Tool, Deftones, Korn , DEP, Pantera και Sepultura, και λίγο – πολύ τους πάντες που παίζουν σκληρά μετά την ανωτέρω δεκαετία. Σε αυτούς αποδίδουν και την απαρχή του επονομαζόμενου nu metal, γεγονός που μάλλον θα προκαλούσε φλύκταινες στον Hamilton.
Εν προκειμένω, οι μπάντες δεν έχουν καμία σχέση με τους παραπάνω, καθώς πρόκειται για αρκετά άσημες hardcore και metal μπάντες, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της νεόκοπης ανεξάρτητης Magnrtic Eye, που έχει έδρα, ω του θαύματος, στην Νέα Υόρκη. Το τιμώμενο album είναι, προφανώς, το “Meantime” του 1992, που έκανε την μπάντα διεθνώς γνωστή και το οποίο ήταν ούτως ή άλλως η πρώτη τους διεθνής κυκλοφορία.
Πέραν των 10 κομματιών του “Meantime”, η redux έκδοση της συλλογής περιέχει 6 διασκευές από ισάριθμες μπάντες σε κομμάτια από δίσκους των Helmet μέχρι και το “Aftertaste” . Οι εκτελέσεις των τραγουδιών είναι στα μέτρα του κάθε συγκροτήματος, αλλά σε γενικότερες γραμμές το σύνολο θυμίζει σχήματα όπως οι Unsane. Από την άλλη μεριά, ο πειραματισμός πολλών περιορίζεται στο να ρίξουν ή να ανεβάσουν της ταχύτητες των τραγουδιών και να σκληρύνουν τις ερμηνείες τους, που δεν είναι πάντα η πιο επιτυχημένη προσέγγιση.
Εν τέλει, η συλλογή εξυπηρετεί μάλλον σαν διαφήμιση για την εταιρεία, αλλά εν όψει του νέου δίσκου της μπάντας τον Οκτώβριο και μετά από 6 χρόνια αποχής, ίσως να λειτουργεί ως ο φτωχός συγγενής.
559 
