Από την μακρινή Καλιφόρνια, οι The Warlocks καταλαμβάνουν την σκηνή του ΑΝ club στις 15 Σεπτεμβρίου (δελτίο τύπου). Το rockway.gr κι ο Δημήτρης Μαρσέλος δεν είχαν παρά να επικοινωνήσουν με τον ιθύνοντα νου, Bobby Hecksher και να μάθουν από την αρχή ποιοι είναι οι “μάγοι”…
Καλησπέρα από την άλλη άκρη του κόσμου! Παρόλο που υπάρχετε σχεδόν 20 χρόνια, αρκετοί από εμάς μόλις άκουσαν για εσάς. Θα θέλαμε πολύ να μάθουμε πως άρχισα οι The Warlocks τη μαγεία.
Πίσω στο 1998 έπαιζα σε ένα μάτσο μπάντες, αλλά δεν μπορούσα να βρω κάτι που να άξιζε το χρόνο μου. Μέχρι τότε απλά πίστευα πως θα είμαι ο μπασίστας σε κάποιου άλλου την μπάντα. Βεβαία, έγραφα τραγούδια, αλλά ποτέ δεν τα θεωρούσα αρκετά καλά. Μετά εμφανίστηκε ο Anton (Newcombe, the Brian Jonestown Massacre). Γνωριστήκαμε περίπου στο τέλος του “Dig!”, όταν όλοι είχαν φύγει από την μπάντα. Ήταν σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση και έτσι, τον βοήθησα να ξαναφτιάξει την μπάντα. Ήταν υπέροχη περίοδος και πίστευα πως είχα βρει αυτό που ήθελα. Τα πηγαίναμε πολύ καλά τον περισσότερο καιρό. Ζούσε μαζί μου και κάποιες φορές θα με ενθάρρυνε να γράψω μουσική. Έπαιζε τα τύμπανα και με βοήθησε να βρω συμβόλαιο. Γρήγορα αυτό ξέφυγε από τον έλεγχο και είχε δημιουργηθεί μια νέα μπάντα. Μάλλον πρέπει να ευχαριστώ τον Anton που με έσπρωξε στο να το κάνω και μου έδωσε την αυτοπεποίθηση για να το προσπαθήσω.
Βλέποντας το όνομα κανείς θα περίμενε κάτι “επικό”. Πως αποφάσισες να το κρατήσεις;
Τότε ήταν το μόνο όνομα που ήθελα.
Μόλις κυκλοφορήσατε το νέο σας album, “Songs from the Pale Eclipse”. Ακούγεται ως κάτι στενάχωρο και πιο κοντά στους Velvet Underground από το προηγούμενο. Σε επηρέασε ο χαμός του Lou Reed;
(γέλια) κάπως έτσι. Νομίζω πως παρέσυρα εαυτόν στο ταξίδι του διαμέσου της αποτυχίας. Ξεκινήσαμε ως ένας συνδυασμός Stereolab με Neu! και δεν λειτουργούσε καλά. Χαλάσαμε όλα μας τα λεφτά σε αυτό και αποφασίσαμε να το αρχίσουμε από την αρχή. Έχω στοίβες μαγνητοταινιών με ιδέες τριγύρω. Κάποια τραγούδια, κάποια riff, αυτοσχεδιασμούς, ήχους πλήκτρων, κάποια πλήρως έτοιμα. Ήταν ένας χαμός και αρκετή δουλειά να διαλέξω τα καλύτερα, που θα ταίριαζαν μεταξύ τους. Ωραίο συναίσθημα να βγάλεις ό,τι καλύτερο μπορείς από αυτό. Κάποια από αυτά ήταν μέχρι δέκα ετών συνθέσεις.
Υπάρχει κάποια κεντρική ιδέα στιχουργικά;
Όχι είναι ανακατεμένα. Αλλά συνήθως τα τραγούδια μου μιλούν για ανθρώπους.
Η Ελλάδα είναι στάση στην ευρωπαϊκή σας περιοδεία. Τι έχει ακούσει για τους Έλληνες και τι περιμένεις να συναντήσεις εδώ;
Βασικά, δεν έχω ακούσει τίποτα πέρα από όσα ακούω στις ειδήσεις. Πως η περίοδος αυτή είναι δύσκολη οικονομικά και επαγγελματικά και τέτοια. Οπότε σαν καλλιτέχνης, ελπίζω να τους τραβήξω από όλο αυτό και να τους δώσω ελπίδα για κάτι καλύτερο. Είμαστε ενθουσιασμένοι που θα σας επισκεφτούμε και θα παίξουμε παλιά και νέα κομμάτια κι εύχομαι να σας αρέσουν.
Διαβάζω πως σημαντικό μέρος των συναυλιών σας είναι η ατμόσφαιρα, δημιουργημένη από ομίχλη και φώτα. Μπορείς να μας περιγράψεις το συναίσθημα μιας τέτοιας βραδιάς;
Αυτό εξαρτάται. Η αρχική ιδέα ήταν ένα επικό τείχος ήχου, μηχανές ομίχλης, φώτα στρόμπο και προβολές. Καμιά φορά ο προϋπολογισμός δεν το αντέχει και απλά σας δίνουμε τη μουσική. Θέλουμε τους θεατές να ζουν μια εμπειρία, όχι ένα απλό live. Έχω ακούσει ιστορίες από ανθρώπους για δημιουργίες συγκροτημάτων, π.χ. των The Black Angels, επειδή του εμπνεύσαμε να κάνουν τέχνη, ή ανθρώπων που γνώρισαν τις συζύγους τους ή τις φιλενάδες τους ή βρήκαν νέους φίλους σε συναυλίες μας.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας σας παίξατε αρκετές διαφορετικές μορφές ψυχεδέλειας. Από shoegaze ωςspace rock και άλλα. Τα setlists τα περιλαμβάνουν όλα;
Ναι, δε μας αρέσει να αποκλείουμε κάποιο από αυτά. Μας αρέσει απλά η καλή μουσική που περιλαμβάνει πολλή μουσική των 90s, αλλά βασικά παίζουμε play rock and roll, psych, goth. Είμαστε περίεργη μπάντα που της αρέσει να κάνει ό,τι γουστάρει. Το πρόβλημα είναι πως αρκετές μπάντες απλά τζαμάρουν κι αυτό πλέον θεωρείται psych! Είναι πολύ περισσότερο από αυτό. Είναι ελεύθερη ροή πνεύματος συνειδητής δημιουργικότητας που περιέχει αληθινά στοιχεία του τι περνάει ο άνθρωπος σήμερα. Ή κάτι τέτοιο (γέλια).
Η ταξιδιάρικη πλευρά του rock ‘n’ roll συνήθως θεωρείται συνυφασμένη με τα ναρκωτικά. Η έμπνευση προέρχεται από έκσταση χημικά δημιουργημένη όπως λένε κάποιοι;
Μπορεί, αλλά δε βασίζεται σε αυτό. Αλλά άπαξ και “δεις” μερικές φορές, δεν χρειάζεται, κατά τη γνώμη μου, να μαστουρώνεις και να παίρνεις παραισθησιογόνα. Δε χρειάζεσαι ναρκωτικά, αλλά καμιά φορά βοηθούν. Πίνουμε πολύ αλκοόλ πάντως… ουπς!
Αν ήσασταν στα αλήθεια μάγοι τι θα αλλάζατε στην σημερινή κοινωνία;
Θα ήθελα όλος ο κόσμος να έχει κάπου να κοιμηθεί και κάτι να φάει.
Ως επίλογο, θα ήθελα να αφιερώσεις μερικούς στίχους στους αναγνώστες μας, προσκαλώντας τους στις συναυλίες σας.
“I WANT A COCAINE, MAMA, TO BEAT ME UP, WHAM BAM BAM BAM, I WANT YOUR SKULL TO PUT ON THE FLOOR CAVEMAN ROCK. I KNOW YOU SAID YOU WERE THE CHERUB’S DAUGHTER, NOTHING TO EAT NOTHING TO LOVE, OH COME SAVE ΜΕ BECAUSE I’M SO PARANOID”
268 
