Δεν είναι λίγες οι φορές που σχήματα ή καλλιτέχνες δεν ταιριάζουν τόσο στις μουσικές μας προτιμήσεις, αλλά οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι όταν το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα είναι αξιόλογο, σε κάποιες περιπτώσεις αναγκαζόμαστε να αναθεωρήσουμε εκ βάθρων.
Αυτό συνέβη στην περίπτωσή μου, έπειτα από την ακρόαση του επικείμενου 4ου album – “Echoes” των ΒρετανώνYoung Guns, οι οποίοι χωρίς πολλά πολλά εισαγωγικά και γαρνιτούρες, με κέρδισαν και με εντυπωσίασαν.
Σε γενικές γραμμές θεωρούσα, πριν χρόνια, ότι αυτό το είδος του alternative – hard – active rock (μπορούμε να προσθέσουμε καμιά δεκαριά υποκατηγορίες ακόμα) που εκπροσωπούν κι οι Young Guns, θα έχει βραχύβια επιτυχία, λόγω των πεπερασμένων “πιασάρικων” μουσικών δρόμων που ακολουθούν τα συγκροτήματα προς την επιτυχία, αλλά η πραγματικότητα με διέψευσε, ως είθισται. Το κοινό κι ιδιαίτερα το νεανικό έχει ψηλά στη λίστα των προτιμήσεών του, γεμάτο ενέργεια rockers με catchy στίχο, δυναμικά riffs, icons που έρχονται να κουμπώσουν στη μουσική βιομηχανία ως εξέλιξη του “college rock”.
Πρόκειται για ένα album φρέσκο και δυναμικό. Έχει κάτι να δώσει στο μουσικό στερέωμα κι ακούγεται στη διαπασών κι ακατάπαυστα. Όποιο από τα tracks και να επιλέγαμε, αναμφισβήτητα θα μεσουρανούσε στη λίστα των δυο προηγούμενων album τους. Θα ξεχώριζα χωρίς δισταγμό το “Bulletproof”, το οποίο επελέγη για promo single της μπάντας, κι όχι άδικα. Δυνατός στίχος, νεανικά και φρέσκα φωνητικά, γρήγορος alternative ήχος, με όμορφες γέφυρες, συνθέτουν το μεγάλο hitter του δίσκου. Το ομότιτλο “Echoes”, κινείται σε πιο δυναμικά πλαίσια, με τα keyboards του ταλαντούχου Gustav Wood (ο οποίος είναι και στα lead vocals του σχήματος) να δημιουργούν επίσης ένα πολύ δυνατό track, με το “Mad World” (δεύτερο promo-single του album) να κινείται στο ίδιο μήκος κύματος, καθηλώνοντας με την άρτια ενορχήστρωση και την εξαιρετική σύνθεση του. Από τα υπόλοιπα δεν υστερεί κάποιο, αντιθέτως, αλλά είναι τελείως υποκειμένικο ζήτημα για το ποιο θα ξεχωρίσει.
Οι Young Guns πέρα από το γεγονός ότι μπορούν λόγω του είδους που πρεσβεύουν να έχουν πιστό κοινό κι αναγνωρισιμότητα σε Ευρώπη κι Αμερική, είναι επίσης εξαιρετικοί μουσικοί και συνθέτες. Το “Echoes” είναι μια αρτιότατη παραγωγή, εμπλουτισμένο με πολλά Dark – Doom στοιχεία στον ήχο του, εξαιρετικές κιθάρες, ευφάνταστα synthy γεμίσματα και στίχο αρκετά προσεγμένο έως εμπνευσμένο.
H μεγάλη απήχηση που είχε το ντεμπούτο τους “All Our Kings Are Dead” (2010), τους “έριξε” σε ατοπήματα σχετικά με την επιλογή δισκογραφικών και μουσικούς πειραματισμούς στα επόμενα δυο (τα οποία παρόλαυτα είχαν απήχηση). Η σκληρή δουλειά τους όμως, θεωρώ ότι απέδωσε (τουλάχιστον σε καλλιτεχνικό επίπεδο) στο “Echoes” που έρχεται. Οι τύποι “χτενίζουν” Ευρώπη και Αμερική για να προωθήσουν τη μουσική τους, εργάζονται ακατάπαυστα σε όλο το φάσμα της καλλιτεχνικής τους έκφρασης και πραγματικά αξίζουν την προσοχή μας κι ίσως χρειαστεί να αναθεωρήσουμε ως προς τις ταμπέλες και τα μουσικά στερεότυπα που υιοθετούμε ενίοτε.
602 
