Πρώτη κυκλοφορία για το μυστηριώδες black metal κουιντέτο εξ Ελλάδος για το οποίο δεν παίζουν (ηθελημένα προφανώς) βιογραφικά στοιχεία πέραν των ψευδώνυμων των μελών του γκρουπ.
Το πρώτο πράγμα που καταλαβαίνεις μέσα από το δελτίο τύπου, το artwork και γενικά την όλη παρουσίαση είναι το πόσο σοβαρά παίρνει το γκρουπ τη θεματολογία του και το όλο ζήτημα Luciferianism, και όχι , δεν θα κάτσω να περιγράψω ή να αναλύσω τι περιλαμβάνει, απλά όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να κάνει ψαχτήρι. Έτσι και αλλιώς οι περισσότεροι ακροατές δεν θα ενδιαφερθούν ιδιαίτερα, είναι όμως ένα κίνητρο παραπάνω για να κοιτάξουν το συγκρότημα αυτοί οι λίγοι που έχουν βαρεθεί τα random satanic lyric generator συγκροτήματα που κυριαρχούν στην σκηνή και καμιά φορά αγγίζουν την γραφικότητα των Manowar.
Στο ζήτημα μουσική τώρα, έχουμε να κάνουμε με μια ιδιάζουσα περίπτωση. Το “The Hidden Paths…” στα αυτιά μου ακούγεται σαν ένας συνδυασμός παλιών υλικών που δημιουργεί κάτι διαφορετικό από τις πηγές των υλικών αυτών, στον ήχο των Nox Formulae θα συναντήσετε παλιομοδίτικο ατμοσφαιρικό black metal, σκανδιναβικές αλλά και ελληνικές επιρροές, τελετουργικά metal περάσματα που φέρνουν στο νου περιπτώσεις όπως οι παλιοί Therion ή οι Serpent Noir, πιο σύγχρονες χαοτικές πινελιές και όλα δεμένα με μια επιμελώς “ομιχλώδη” παραγωγή κι εναλλαγές φωνητικών και ψαλμών από 3 διαφορετικά μέλη του γκρουπ. Το αποτέλεσμα είναι μαυρομέταλλο που ανήκει περισσότερο στην κατηγορία των Beherit ή των παλιών Master’s Hammer όχι επειδή μοιάζουν ηχητικά αλλά επειδή όπως αυτά τα γκρουπ ενώ είναι εμφανές πως μιλάμε για black metal, δεν μοιάζει και πολύ με κάτι συγκεκριμένο ώστε να κάνεις εύκολες συγκρίσεις.
Αυτό που μετράει είναι πως το “The Hidden Paths…” είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον και αν και όχι κάτι εξωπραγματικό είναι αρκετά διαφορετικό για να αξίζει όχι απλά μια ευκαιρία αλλά και δεύτερη και τρίτη ακρόαση με την οποία σίγουρα το γκρουπ θα κερδίσει πολλούς νέους φίλους. Παραπάνω από αξιοπρεπές για ντεμπούτο κι αφήνει υποσχέσεις για ακόμα καλύτερη συνέχεια.
680 
