Με το τελευταίο τους αριστούργημα, “Rust & Bone”, στις αποσκευές, οι Ιρλανδοί Mourning Beloveth επιστρέφουν στην χώρα μας για το 2o κατά σειρά Doom Over Greece που θα λάβει χώρα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Ο Daren Moore (φωνή) διέθεσε λίγο από τον χρόνο του και μας απάντησε στις παρακάτω ερωτήσεις. Enjoy!
–Συγχαρητήρια καταρχήν, έστω και καθυστερημένα για την κυκλοφορία του τελευταίου σας δίσκου “Rust and Bone”. Aν και με πολλά χρόνια παρουσίας στην doom metal σκηνή, πείτε μας λίγα λόγια για την δημιουργία του συγκροτήματος και την επιλογή του ονόματος Mourning Beloveth. Συναντήσατε δυσκολίες και αν ναι, πως τις αντιμετωπίσατε και τι ρόλο έπαιξαν στην μετέπειτα εξέλιξη του σχήματος.
Μεγάλη και δύσκολη απάντηση, διαβάστε αυτό, http://www.mourningbeloveth.com/biography/, μάλλον καλύτερη λύση από το μπερδεμένο μυαλό μου.
-Πως προέκυψε η μετάβαση στην Van Records;
Χρειαζόμασταν μια αλλαγή, 3 άλμπουμ με την ίδια εταιρεία και τα πράγματα βαλτώνουν. Πείσαμε τον Sven ότι δεν είμαστε ένα μάτσο αποτυχημένοι, μας έπεισε ότι δεν είναι ρομπότ και έτσι γεννήθηκε μια τρομερή ομορφιά.
-Από ποια συγκροτήματα θα λέγατε ότι έχετε επηρεαστεί;
Δεν ξέρω, αλλάζει κάθε χρόνο. Ακόμα ακούμε μουσική όλη μέρα, είναι στο DNA μας, μπορεί να έχουμε μεγαλώσει με κάποιες μπάντες αλλά συνεχώς ανακαλύπτουμε καινούριες και σαν άνθρωποι μας επηρεάζουν τα πάντα και αυτό βγαίνει στη μουσική μας με διαφορετικούς τρόπους, ακούμε από Leonard Cohen, Tom Waits, Nick Cave μέχρι Thergothon, Skepticism, Portishead, Metallica, Black Sabbath, Judas Priest, Anathema, Deathspell Omega, Primordial, WASP…
Η θεματολογία των στίχων σας είναι συνήθως βιωματική αλλά αντλείτε και επιρροές από τον χώρο της τέχνης π.χ κινηματογράφο, λογοτεχνία κ.α. Τι σας έκανε να επιλέξετε το απόσπασμα από το Easter, 1926 του Yeats;
Ήξερα το ποίημα από το σχολείο και το λάτρευα αλλά δεν είχα στο μυαλό μου να το χρησιμοποιήσω. Τα κομμάτια του concept του άλμπουμ άρχισαν να συγκλίνουν και είχαμε και παλιότερα σκεφτεί να διασκευάσουμε κάποιο παραδοσιακό ιρλανδικό τραγούδι αλλά αυτό κάπου είχε παραγίνει από πολλούς συνοδοιπόρους μας. Το ποίημα μιλάει για την περίοδο, το Πάσχα του 1916, και το πώς οι ποιητές (και ενδεχομένως ο ιρλανδικός λαός) άλλαξαν στάση προς τους άντρες που πολέμησαν και πέθαναν σε εκείνη την επανάσταση προσπαθώντας να ελευθερώσουν την Ιρλανδία από τους αποικιοκράτες και 800 χρόνια καταπίεσης. Ο ποιητής ξεκινάει νομίζοντας ότι αυτοί οι άνθρωποι που πολεμάνε για μια ιδέα (την ιδέα μιας ελεύθερης Ιρλανδίας) είναι ανόητοι, αλλά με το τέλος της εξέγερσης όταν όλοι αυτοί (που δεν ήταν στρατιώτες αλλά ποιητές και λόγιοι) έχουν δώσει τις ζωές τους, ο ποιητής (και η Ιρλανδία) αλλάζουν άποψη. Το απλοποιώ αρκετά αλλά περίπου αυτή είναι η ιστορία. Δεν με ενδιέφερε τόσο η αλλαγή της άποψης όσο ο ιδεαλισμός και οι αξίες με τις οποίες καταλήγει η τελευταία παράγραφος. Κολλάει με αυτό που λέμε για τον κόσμο γύρω μας σήμερα, πως οι ευγενείς ιδέες έχουν χαθεί σε μια θάλασσα μετριότητας και Facebook και x- factor και ελάχιστων κοινών παρονομαστών. Οι περισσότεροι άνθρωποι αρκούνται να τρώνε ιδέες με το κουτάλι χωρίς καμία κριτική σκέψη για το τι κάνουν. Μια κούρσα για τον πάτο και το καλύτερο αυτοκίνητο, με τις καριόλες Kardashian να εξουσιάζουν την TV. Με τη δημοσιογραφία πλέον όργανο προπαγάνδας για να σκεπάζουν οι κυβερνήσεις τα ψέματα τους, που έχουν χαθεί οι δημοσιογράφοι; Τους ξεζουμίζουν αυτοί με τα λεφτά και την εξουσία, η διαφθορά και η απληστία κερδίζουν και καταστρέφουν τον κόσμο. Οι ιδέες και οι στίχοι μας αναπτύσσονται από τον μικρόκοσμο στον μακρόκοσμο και στην πραγματική καταδίκη του σύμπαντος και της ιστορίας, όπου αναμιγνύουμε τον ονειρικό αιθέρα τις προηγούμενης προσέγγισης μας με την πραγματικότητα που μας περιβάλλει, όπου το κυρίαρχο έθνος του πλανήτη είναι απασχολημένο με πολέμους για οικονομική υπεροχή και εταιρικό ιμπεριαλισμό, όπου η τεχνολογική υπεροχή εκφράζεται με έξυπνες βόμβες και τηλεκατευθυνόμενα μαχητικά και χρησιμοποιείται για το συμφέρον των εξουσιαστών αντί για το καλό όλων. Θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο, κάτι καλό και γενναιόδωρο για όλη την ανθρωπότητα. Θα μπορούσαμε να στείλουμε τους πρώτους εκπρόσωπους από τη γη να πατήσουν σε ένα άλλο πλανήτη (μετά το φεγγάρι). Θα μπορούσαμε να στείλουμε ανθρώπους στον Άρη. Θα μπορούσαμε να αρχίσουμε να αμφισβητούμε αυτούς που έχουν την εξουσία και να τους ρωτήσουμε γιατί με όλη αυτή την τεχνολογία καταστρέφουμε τον πλανήτη που ζούμε, ενώ τρώμε τα μυαλά μας με ασημένια κουτάλια. Μπορεί να μην έχουμε τις απαντήσεις, αλλά θα έπρεπε να έχουμε τις ερωτήσεις.
-Δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτεστε την χώρα μας. Τι θετικό ή αρνητικό έχετε αποκομίσει από τις προηγούμενες σας εμφανίσεις; Πέραν των γνωστών, υπάρχει κάποιο νέο ελληνικό συγκρότημα που ξεχωρίζετεΌχι, είχαμε κάνει 2 συναυλίες με τους Primordial παλιότερα και μετά παίξαμε με τους Shattered Hope πριν μερικά χρόνια. Παλιά πόλη με ιστορία και τα ερείπια της δημοκρατίας. Παίξαμε ωραίες συναυλίες με τους Primordial, αλλά απογοητεύσαμε τους εαυτούς μας την τελευταία φορά λόγω του ότι «γλίστρησε» από νωρίς αλκοόλ στα λαρύγγια μας. Ανεβήκαμε στην Ακρόπολη με hangover και τρελή ζέστη και πληρώσαμε εμφιαλωμένο νερό σε υπέρογκες τιμές, νιώσαμε βιασμένοι από την ιστορία .
-Έχετε να προτείνετε κάποιες νέες ή πιο άγνωστες μπάντες από την Ιρλανδία;
Υπάρχουν πολλές μπάντες στην Ιρλανδία πλέον, όχι τόσοι πολλοί οπαδοί, χαχα. Τσεκάρετε τους Malthusian, είναι ωραία μπάντα, και τους Pauric που παίζει ο κιθαρίστας μας.
-Υπάρχει κάποιο συγκρότημα από τη σύγχρονη doom metal σκηνή με το οποίο θα επιθυμούσατε να συνεργαστείτε και αν ναι ποιο και γιατί;
Δεν το σκεφτήκαμε ιδιαίτερα αλλά έχουμε μερικές ωραίες μπάντες στην ίδια εταιρεία, Urfaust και King Dude.
-Πως βλέπετε το μέλλον της σκηνής (σ.σ. doom metal) , θεωρείτε πως υπάρχουν ακόμα πράγματα να προσφέρει ή είναι ακόμα ένα είδος που έχει κορεστείΈχω κάνει πολλά πισωγυρίσματα, κάθε δέκα/δεκαπέντε χρόνια επιστρέφουν οι ίδιοι ήχοι με άλλα ονόματα, παρόμοιοι ήχοι και εμφάνιση και groove. Αρκεί να κοιτάμε το παρελθόν για να μαθαίνουμε και όχι να αντιγράφουμε. Από την άλλη οι Black Sabbath θα μπορούσαν να επαναληφθούν και δεν θα παραπονιόμουν, οι St. Vitus είναι όσο σημαντικοί σήμερα όσο παλιά, ίσως και πιο σημαντικοί. Οι Pentagram, οι Blues Pills, τσεκάρετε τα, Witchcraft, Ashbury…
-Κι ενώ το 2016 φτάνει δειλά προς το τέλος του υπήρξαν κάποιες κυκλοφορίες που σας ενθουσίασαν ή σας απογοήτευσαν?Η μόνη πρόσφατη κυκλοφορία του 2016 που αγόρασα και λάτρεψα είναι το νέο Witchcraft. Ακόμα πρέπει να πάρω τα Pentagram, Secrets of the moon…
-Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια της μπάντας συναυλιακά, αλλά και δισκογραφικά;
Ναι, περιοδείες για την ώρα και ηχογράφηση σε ένα πιο μακρινό μέλλον.
603 
