Τετάρτη βράδυ και βρίσκομαι από νωρίς έξω από το Gagarin, όπου θα είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω έναν από τους πρωτεργάτες και ασταμάτητο συνεχιστή του Punk, τον ανεπανάληπτο, αλήτικο, ειρωνικό, καυστικό, τίγκα ενέργεια, “δεν καταλαβαίνω για ποια ηλικία μου μιλάς;”, Jello Biafra με τους The Guantanamo School Of Medicine.
Παρέα του και οι Αθηναίοι Stress, σημαντικότατοι εκπρόσωποι του ήχου, μιας και μιλάμε για μια από τις πρώτες Punk μπάντες στη Ελλάδα. Και γαμώ τα πακέτα, ένα πράμα.
Είχε πάει 21.00 λοιπόν και μέσα στο Gagarin ο κόσμος αρχίζει και μαζεύεται και μαζεύεται και πληθαίνει και λέμε άντε πάμε να φωνάξουμε, να χτυπηθούμε, να βγάλουμε λίγο ενέργεια βρε αδερφέ, και περιμένουμε και περιμένουμε και περιμένουμε. Η ώρα είχε φτάσει αισίως 22.15 όταν οι Stress έκαναν την εμφάνισή τους στην σκηνή και ξεκίνησαν το σετ τους με το Athens Burning.
Στο 40λεπτο που ακολούθησε, οι Stress μας προθέρμαναν καλά για την βραδιά, με τον κόσμο να τους χειροκροτεί και να χτυπιέται σε κομμάτια όπως τα Άγχος και Γενοκτονία. Αυτή η απίστευτη επικαιρότητα των στίχων των Stress, παρόλο που μιλάμε για υλικό από την αρχή του ’80, κάνει αυτή την μπάντα τόσο αγαπητή -όπως φάνηκε- στον κόσμο. Φωνές και επευφημίες ακολουθούσαν κομμάτια όπως Χαφιές, Στρατιώτη και Υποκριτές, ενώ στο Λέρος που έκλεισε το σετ έγινε του πιτ το κάγκελο. Τίμια εμφάνιση με τίμιο ήχο, μας έκανε να μη μας απασχολεί το ένα ή το άλλο στραβοπάτημα.
Μπαίνουμε λοιπόν φτιαγμένοι, στο δεύτερο μισό της βραδιάς, αν και όσο φτιαγμένοι κι έτοιμοι και να ‘μασταν, προσωπικά δεν περίμενα αυτό που συνέβη μισή ώρα μετά κι αφού συνδέθηκαν κιθάρες, μπάσο, μικρόφωνα…
Γιατί, εκεί που βλέπαμε τους Guantanamo School Of Medicine να κουρδίζουν τα όργανα τους και να ασχολούνται με την πάρτη τους και μόνο, υπό τους ήχους του playlist που έπαιζε χαλί, σε μια ανυποψίαστη στιγμή σηκώθηκαν όργανα και μπαγκέτες στον αέρα και… ΧΑΟΣ!
Ένα ηχητικό χαστούκι κατευθείαν στα μούτρα, απαίτησε την προσοχή όλων στην σκηνή, με νότες, κρουστά και θορύβους να θέτουν τον τόνο για την επόμενη μιάμιση ώρα που θα ακολουθούσε. Απίστευτα δεμένοι μεταξύ τους και με ήχο ξυράφι υποδέχτηκε το -γεμάτο μέχρι πάνω- Gagarin, τους Guantanamo School Of Medicine και τον -larger than life- Jello Biafra που ξεπήδησε από τα παρασκήνια φορώντας μια ρόμπα τύπου Captain Hook.
Χοροπηδώντας, χαμογελώντας και σαν διαολεμένο κωλόπαιδο έπιασε το μικρόφωνο και άρχισε το πυρ κατά παντός φασιστικού, καπιταλιστικού, καταπιεστικού στοιχείου στον πλανήτη, είτε μέσα από τα τραγούδια του, είτε μέσα από τα λογύδρια που έβγαζε ανάμεσα από αυτά.
Ο κόσμος από τις πρώτες κιόλας νότες άρχισε να γίνεται ένα κουβάρι, με το stage diving να δίνει και να παίρνει και τους GSoM να μην σταματάνε να τα σπάνε. Σκέτη ενέργεια και θυμός! Το υλικό που είχε ετοιμάσει η παρέα, απαρτιζόταν τόσο από δικά τους κομμάτια, όσο και υλικό των Dead Kennedys, με τα California Über Alles (τροποποιημένο στιχουργικά στα σύγχρονα δεδομένα) και Holiday In Cambodia να μοιάζουν κομμάτια του σήμερα μαζί με τα Brown Lipstick Parade, Forkboy, Barackstar O’Bummer και People with too Much Time on Their Hands.
Ο Jello Biafra σε μεγάλα κέφια, με φωνάρα και ασταμάτητα θεατρικά επί σκηνής, αφιέρωνε μεταξύ άλλων το Too Drunk To Fuck στον νέο αγαπημένο του στόχο, Donald Trump και βαλλόταν κατά της χρυσής αυγής. Δεν έπειθε για κανένα λόγο ότι είναι σχεδόν 60 χρονών (!). Μιλάμε το άτομο έχει δική του παροχή ενέργειας! Από την άλλη ο Ralph Spight σαν πιο τρελαμένος, ξεχαρβαλωμένος Chuck Berry, όργωνε τα σανίδια. Οπτικοακουστικός πανικός.
Αποκορύφωμα δε το γεγονός ότι ενώ ο κόσμος ανέβαινε και επιδίδονταν σε stage diving, ο Jello άδραξε όχι μια φορά την ευκαιρία και πηδούσε και αυτός στον κόσμο! Κοντά στην μιάμιση ώρα και τρία encore αργότερα μας αποχαιρέτησαν μέχρι την επόμενη φορά, που πραγματικά ελπίζω να είναι συντομότατα. Απίστευτη συναυλία από όλες τις απόψεις! Nazi Punks Fuck Off!
photos: Ανδρέας Πανόπουλος
598 
