Οι Spider Kickers, είναι μια μπάντα που βαδίζει στα χνάρια των Rotting Christ, Legion Of The Damned και πρώιμων Sepultura. Δημιουργήθηκαν στα Γιάννενα το 1986 και η φήμη τους, απλώνεται ενδοχώρια μόνο.
Πολλοί από εσάς, ίσως τους ξέρετε καθώς έχουν παίξει πάρα πολλές συναυλίες (συμπεριλαμβανομένου 2 support acts στους Rotting Christ στη γενέτειρα τους και μια στη Κέρκυρα με τους Brocas Helm). Το είδος που παίζουν κινείται μεταξύ thrash και death metal. Η τωρινή τους σύνθεση στη κυκλοφορία αυτή, απαρτίζεται από τους: James Edouarth (Vocals και Drums), Kosta Papadimitriou (Guitars), Motor Nakas (Bass) και τον Kosta Kalampoka (Guitars). Στις αρχές του 2006, υπέγραψαν συμβόλαιο με την Sleaszy Rider Records και ο εν λόγω δίσκος, βγήκε στην αγορά στις 2 Ιανουαρίου του 2011, κάτω από το τίτλο “Alcoholic” και αποτελεί τη δεύτερη ολοκληρωμένη κυκλοφορία τους , ακολουθημένης αυτής του 2007 (VIII Division ). Στα του δίσκου τώρα, το εξώφυλλο δείχνει μια παραλλαγή του Eddie να βρίσκεται σε ένα μπαρ και να βουτά τον μπάρμαν από το λαιμό για να του δώσει αλκοόλ!!! Το album, αποτελείται από δέκα κομμάτια, συνολικής διάρκειας 39 λεπτών, ξεχωρίζοντας τον αστείο διάλογο με τον μπάρμαν, κατά την έναρξη του κομματιού “In The Bar”. Τα τραγούδια δείχνουν πολύ δουλεμένα με κατά σημεία φοβερές δισολίες (προφανώς περιπλανιόντουσαν για πολλά χρόνια) και οι συνθέσεις τους, μοιάζουν να μην έχουν να ζηλέψουν κάτι από τις αντίστοιχες των συναδέλφων τους. Το πρόβλημα για εμένα (αν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπάρχει δηλαδή, γιατί οι απόψεις και οι απαιτήσεις από ακροατή σε ακροατή αλλάζουν), εντοπίζεται στην παραγωγή, την οποία την θεωρώ μέτρια για τη κλάση τους, καθώς ναι μεν το είδος μουσικής που παίζουν απαιτεί να κινείται σε τέτοια κύματα, αλλά από την άλλη, δε μοιάζει και τόσο προσαρμοσμένη στα τωρινά δεδομένα και παρόλο που διακατέχεται από ένα ’80’s συναίσθημα, δείχνει να του λείπει η φρεσκάδα της εποχής. Το ζητούμενο για εμένα είναι πως η μουσική μας έχει κορεστεί κατά πολύ, καθώς πολλές ατάλαντες μπάντες εμφανίζονται και υπογράφουν συμβόλαια με εταιρείες, που στο τέλος δεν βγάζουν ούτε τα σπασμένα του δίσκου (όπως λέει και ο Corey Taylor, δείτε σε παλιότερα νέα της σελίδας μας) και αντίθετα, χάνονται μπάντες που έχουν τα προσόντα να προσφέρουν κάτι στο μεταλλικό μας χώρο. Μπάντες ξεπετιούνται από το πουθενά κάθε μέρα και επειδή έχουν τα κονέ ή τα “λεφτά του μπαμπά”, βασανίζουν τα αφτιά και τις τσέπες μας χωρίς να προσφέρουν κάτι πραγματικά και συγκροτήματα σαν τους Spider Kickers (με τσαγανό και αληθινά metal κομμάτια) που έχουν τόσο ωραίες και ώριμες συνθέσεις τριγυρνούν χωρίς δισκογραφικό συμβόλαιο για χρόνια. Αυτή είναι η μουσική βιομηχανία.. Το album δεν θα σας απογοητεύσει καθόλου. Και όσοι το αγοράσετε, φροντίστε κατά τη διάρκεια της ακρόασής του, να έχετε άφθονο χώρο και συνακροατές για να ανοίξετε το απαιτούμενο mosh pit διότι τα γκάζια είναι τσίτα και η πρόκληση του να καθίσεις αμέριμνος και αμέτοχος, μηδενική. Το mastering του δίσκου, έγινε από τον Δημήτρη Λιαπάκη (των Mystic Prophecy), στο Mystic Studio στη Γερμανία. Ο δίσκος, περιλαμβάνει το πολύ καλό και επαγγελματικό video clip του “Are You Dead?” σαν bonus. Άντε να κάτσεις ήσυχος μετά σου λέει… Album διαμάντι με αδικημένη (για τα δικά μου γούστα) παραγωγή. Εύγε μάγκες και πολύ το αργήσατε!
672 
