MOTOROWL: “Om Generator”

Όταν υπογράφεις στη Century Media για το ντεμπούτο σου και στην παραγωγή του album βάζει το χεράκι του κι ο Dan Swano, προφανώς κάνεις κάτι καλά.

Οι γερμανοί Motorowl υπηρετούν την ευρύτερη revival σκηνή, συνδυάζοντας τις ‘70s επιρροές τους με μια stoner προσέγγιση, βγάζοντας ένα καθόλα χορταστικό μουσικό κράμα, που κερδίζει εύκολα τον μέσο ακροατή. Σκεφτείτε ένα συνδυασμό Uriah Heep με Witchcraft, διαθέτοντας έναν αρκετά άμεσο χαρακτήρα στην πλειοψηφία του.

Οι ψυχεδελικές εκφάνσεις και τα doom περάσματα, σε αντίθεση με αυτό που προωθεί το Δελτίο Τύπου της κυκλοφορίας, συναντώνται μονάχα σε ορισμένες στιγμές (πχ “One and Zero” και “Spiritual Healing”), με το μεγαλύτερο μέρος του album να επιδίδεται σε εξαιρετικής κοπής heavy rock, κατάλληλο για όλα (σχεδόν) τα γούστα.

Μεγάλο ατού του “Om Generator” είναι τα πλήκτρα, τα οποία παρότι δεν έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, “ντύνουν” άρτια την κάθε σύνθεση, ανεβάζοντας το εκάστοτε τραγούδι επίπεδο, ενισχύοντας τη ‘70ίλα που διέπει το δίσκο, κερδίζοντας εν τέλει την παράσταση. Το νοσταλγικό ύφος που επιτυγχάνει η παραγωγή προσδίδει πόντους στο τελικό αποτέλεσμα, το οποίο σε σημεία είναι αφοπλιστικά εμπνευσμένο.

Οι Motorowl δε φέρνουν κάποιο μουσικό Αρμαγεδδών, ούτε ξεκινούν κάποια ηχητική επανάσταση. Επιλέγουν να δοκιμαστούν σε μια ήδη κορεσμένη σκηνή και το πρώτο δείγμα τους, τους βγάζει ασπροπρόσωπους. Δεν ενδιαφέρονται να διαφοροποιηθούν, αλλά σκορπίζουν χαμόγελα με μια πραγματικά πολύ καλή δουλειά, η οποία θέτει γερές βάσεις για το μέλλον τους. Και παρότι το “Om Generator” είναι ντεμπούτο, θα το ζήλευαν πολλά συγκροτήματα εκεί έξω, διότι είναι πολύ σημαντικό να κυκλοφορούν δουλειές που να περιέχουν πραγματικά καλά τραγούδια και να μη βασίζονται σε 1-2 κράχτες ή ένα φαντεζί λογότυπο. Κι αυτή η “μικρή” μπάντα από τη Γερμανία δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από τους “μεγάλους”.

476

Avatar photo
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1396 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.