Άλλο ένα από τα πιο σεβαστά ονόματα στο χώρο του female fronted symphonic power metal, οι Delain του keyboardίστα Martijn Westerholt και της φωνάρας που ακούει στο όνομα Charlotte Wessels, επανέρχεται με το νέο της full length (το πέμπτο) δυο χρόνια μετά το πολύ καλό “The Human Contradiction”.
Το “Moonbathers” δεν είναι άσχημο album, αλλά αν περιμένεις αποκλίσεις από το σύνηθες ύφος της μπάντας, μάλλον αδίκως περιμένεις. Ακολουθεί την ίδια φιλοσοφία με τις υπόλοιπες δουλειές των Delain δηλαδή καλοπαιγμένο, πλουραλιστικό ηχητικά μέσα σε πέλαγα συμφωνικότητας, με βαρύτατα riffs και εξαιρετικό ρυθμικό υπόβαθρο power metal. Και συνθετικά πάρα πολύ καλό.
Γενικά είναι βαρύ album έχοντας ισχυρό μεταλλικό χαρακτήρα, με ογκώδεις κιθάρες και μελωδικότατα solos, με τα πλήκτρα του Westerholt να μην καπελώνουν σε καμία στιγμή την ηχητική ομοιογένεια και με τραγούδια “ζωηρά”, με ελάχιστες μπαλαντοειδής / ρομαντικές προσεγγίσεις, κάτι όχι τόσο αναμενόμενο.
Το υλικό είναι εξαιρετικό, τραγούδια με ενδιαφέρον στα οποία φυσικά πρωταγωνιστεί η Charlotte καθοδηγώντας τη ροή και τις ατμόσφαιρες με πολλά εξαιρετικά, λυρικότατα ρεφρέν, σε κομμάτια όπως στο εξαιρετικό επιλογικό “The Monarch” και στα “The Glory and the Scum”, “The Hurricane”, “Fire with Fire”, στη διασκευή των Queen “Scandal” και στο “Danse Macabre”.
Υπό έναν τέλειο ήχο, το “Moonbathers” των Delain είναι άλλο ένα αξιοπρεπέστατο σύνολο μουσικής, αντάξιο της εξαιρετικής πορείας που έχει διατρέξει η μπάντα. Αν εκτός από τους Nightwish (τους παλιούς φυσικά) υπάρχει κι άλλη μπάντα που να ορίσει τα πλαίσια αυτού που λέμε symphonic / goth / power, τότε οι Delain έχουν πλήρως τις προδιαγραφές να το ορίσουν, στη βέλτιστη μορφή του. Πολύ καλό.
625 
